1. 1.
    +1
    gelmişim gibi hissediyorum kendimi. aslında hiç arkadaşım yok denecek kadar az arkadaşım hatta 1 tane arkadaşım var. evden dışarı hiç çıkmam evdekileri akşam yemeğinden akşam yemeğine görüyorum. herşey çok sıkıcı ben mı cok garibim yoksa sizlermi. günde 2 paket sigara içiyorum. ve harbiden dünyada herşey bana karşı cephe almış durumda ciddi anlamda piskolojik düşüşler yaşıyorum. sosyalleşmek istiyorum ama hiç çıkasım gelmiyor dışarıya. insanlarla muhabbet etmek istiyorum kimse beni anlamıycak gibi hissediyorum. tek hobim metroda yolculuk yaparak insanları izlemek ve belki adres sorarlar diye kapılara yakın duruşum. dinleyen olursa size 1 günümü anlatabilirim
    ···
  1. 2.
    +1
    anlat dinleyek pampa
    ···
  2. 3.
    0
    hergün 5 de uyurum öğlen 3 de kalkarım. uyanınca sigaramı yakar pc i açarım. facebook a bi bakaarım belki bir mesaj belki biri eklemişti diye. akşam üzeri olur yemek yerim bazen metroya binerim kapşonu geçiririm kafaya sanki trilyonlarını kaybetmiş bir adam gibi surat ifademle. aslında cana yakın biriyim ama neden kimsenin dikkatını cekmiyorum. aslında bunu pek kafaya takmıyorum insanları gibleyen bi tip değilim ama bazen harbiden zıvanadan cıkıyorum hayat çok sıkıcı baba parası yemiyorum hafta sonu palyaçoluk yapıyorum sigara ve internet paramı ödüyorum 4 yıldır elbise almıyorum.
    ···
  3. 4.
    0
    yurtdışı gönüllü programlarına katılıcam yakında belki istedğim hayatı yurt dışında bulurum.
    ···
  4. 5.
    0
    kendime ait sadece 1 tane pusulam var. üstümdeki elbiseler kardeşimin ayakkabı arkadaşımın telefon babamın pc kardeşimin mauseyi arkadasım aldı vs.vs.
    ···
  5. 6.
    0
    çoğu zaman intaharı düşünüyorum ama beni vazgeçiren bi umut var. belki düzelir herşey diye.
    ama sanmıyorum herşeyden sıkıldım
    ···
  6. 7.
    +1
    ee pampa okuyomusun napıyosun ne skimsonik bi hayat.
    ···
  7. 8.
    0
    geçen gün metroda kızın birisi tip tip baktı. aynı durakta indik pardon dedim bişey sorabilirmiyim tabi dedi neden bu kadar çirkinsin dedim sanane lan salak dedi. işte harbiden o anda bütün insanların bencil ve egoist oldugunu imzaladım. belkide bu yüzden sevmiyorumdur insanları
    ···
  8. 9.
    0
    yok bro liseyi bitirdim üniversiteyi kazanamadım. okumuyorumda çalışmıyorumda
    ···
  9. 10.
    0
    lan dıbını yedigim suan telefondan giriyorum ve aynı durumdayız inboxa gel
    ···
  10. 11.
    0
    @5 o gönüll programları nasıl bişi panpa
    detaylı anlatan bi link falan atsana bana
    ···
  11. 12.
    0
    (bkz: hayatınızı kökten değişterecek olan şey) bi bak derim dönüm noktan olabilir panpa
    ···
  12. 13.
    0
    @13 bakayım bi
    @12 mesaj at anlatayım bro belki beraber gideriz
    ···
  13. 14.
    +1
    Sosyalliğe aile ortamından başlamalısın. Mesela annenle veya diğer bir aile bireyiyle hayatındaki sorunları paylaşıp onlardan da görüş moral ve destek alabilirsin çünkü aile bireylerin çoğu konuda sizi sizden bile daha iyi tanıyabiliyorlar.

    Etrafındaki insanların da senin gibi etten kemikten birer insan olduğunu unutma.

    Etrafındaki insanların rahat olduğunu zannedip kendini kasma. Aslında hepsi en az senin gibi kaygılı birer bireydir. Mesela herkesin gözünün üzerinde olduğu ve sürekli gülerken ve eğlenirken gördüğün güzel kızların aslında nasıl bir stres altında olduğunu anlamak için onların nasıl süslenip makyaj yaptıklarını düşün. insan içine çıkmak için saatlerce aynanın karşısında zaman geçirirler. Basit bir sivilce onların bir cafeye gitmelerine engel olabilir. Bir de kendine bak senin dışarı çıkman için kot pantolon güzel bir t-shirt ve saçına 5 dk bakman yeterli olacaktır. Bu durumda dışarı çıkıp sosyalleşmek için kaygılanması gereken kişi sen misin? Bu soruyu kendine sor. Cevabın hayır olduğunu fark edeceksin.

    Facebook asosyalliğin en büyük sorumlularından birisidir. Günümüzde sosyal paylaşım ağı veya sosyal mecra olarak tarif edilen Facebook ve Twitter aracılığıyla oluşturulmaya çalışılan sosyal yaşam tam bir dramdır. Zira asosyal bir yaşama kişiyi iten bu türlü davranışları sosyalleşme olarak tanımlamak tam bir ilizyondur. Her yaptığını Twitter'dan paylaşman veyahut fotoğraflarını Facebook aracılığıyla paylaşman sende beğenilme kaygısına neden olur. Bu asosyalliğe sebebiyet verir.

    Zamanının büyük kısmı bilgisayar başında geçiyorsa (Meslek yaşamı gereği bilgisayar kullanımı hariç) bilgisayarı kapatıp insanlarla diyaloğa girmen senin için artı puan olacaktır.

    Kendini reel hayatta bir aktiviteye bağlamalısın. Kalabalık spor salonu , yüzme, taks gibi bir aktiviteye başlaman insanlarla olan diyaloğunu arttırır. Sanal ortam-Gerçek yaşam eşleşmesinde gerçek yaşam + bastığında asosyalliğinde gitmiş olacak .

    Gündemi takip etmelisin. Çünkü yakın çevre ile olan diyalog genelde gündem çerveçesinde döner. Köşe yazarlarını düzenli olarak takip ettiğinde gündemle ilgili farklı bakış açısıyla yorumlar yapar diyalog kurarsın.

    kaynak ; http://forum.donanimhaber.com/m_67897907/tm.htm

    ötekinde "twitterdan facebookdan çevre yap" yazınca değiştirdim = ))
    Tümünü Göster
    ···
  14. 15.
    0
    @15 hep gülerim aslında yani yüzüm sadece sosyalleşince asılıyor kelime dağarcığım geniş bunu biliyorum dış görüşünü pek gibime takmıyorum ailemi hiç sevmiyorum çünkü hepsi bana düşmanımmış gözüyle bakıyor pek kararlı biri değilim yani anlattıklarının coguna sahibim ama hala kötü durumdaym
    ···
  15. 16.
    +2
    bana gelince , bende biraz asosyal bir insanımdır. yalnız benim asosyalliğim "gerek duymamak"dan gelmekte. ben insanların para sıkıntılıarını , aşk mevzularını yada bilip bilmeden salladıkları politik mevzuları dinleyemiyorum. benim konuşmak istediğim konular çok farklı. o yüzden arkadaşım çok azdır. olanların nieliği önemlidir çokluğu değil benim için. bana göre "kendimde uyguladığım" durum sürekli birşeylerle uğraşmak. ben kimya deneyleri yaptım evimde [hatta birisi yüzünen kirpiklerim ve kaşlarım yandı 2 ay öyle gezdim. aman dikkat saç gibi uzamıyor bunlar = ))] sonra bigibletim vardı çadır da altım (30tl çadır 30 tl tulum 60 tl olta) ve gidiyorum havalar ısındığında göl kenarına. kaç km olursa olsun bigibletle gdiyorum bide. onun dışında birçok uğraşım da var. müzikle de uğraşıyorum , gitar eğitim sertifikam ble var sahnelere çıkıyorum , bir blogum var orada yazılar paylaşıyorum , teorik fizik , pskoloji ve politika ile uğraşıyorum. onun dışında su an yapmaya çalıştığım 2000lük puzzle ile 18. puzzlemı yapıyoum ve bunların 4 tanesi bende asılı gerisini dağıttım eşe dosta.

    sende birşeylerle uğraş. o zaman sıkıntın geçecektir. bu durum arkadaşsızlık değil "amaçsızlık" gibi gelmekte bana.

    not : inanmaka güçlük çekersen hepsinin capslerini yollayabilirim sana.
    ···
  16. 17.
    0
    ölcez la.
    ···
  17. 18.
    -1
    Allah yardimcimiz olsun inancini yitirme kardeşim
    ···
  18. 19.
    +1
    amacın olursa (ne olursa olsun) o zaman etrafındaki insanların sana bakışı umurunda olmaz. o zaman onlar "beni nasıl görüyor acaba?" durumuyla sana bakarlar. çoğu insan benden çekinir bile konuşurken. aslında çekilecek bir insan değilim hiç. sende öyle ol. bunlar için para yada zeka gerekmez. azimde gerekmez. sadece elindeki boş işler bırakıp bunlara yönelmen kafii olacaktır.

    bu sözlükteki bir çok insan sana benzer durumlar yaşamakta bunun sebebide sanal dünyanın gerçek dünya gibi tat vermesidir. ama birgün hepsi farkederler bunların gerçek olmadığını , işte o zaman durumlar kızışır.

    o yüzden burada bu sorununun çözümünü kolay kolay bulamazsın.
    ···
  19. 20.
    0
    @17 neden inanmiyim. hiç bir amacım yok senınde dediğin gibi senin saydığın çoğu şey aslında bence gereksiz. ama insanı oyalıyor balığın sudan çıkmış vaziyetindeyim şuanda. önceden beyazıta gidip turistlerle konusurdum onuda bıraktm çünkü herşeyden çabuk sıkılıyorum
    ···