hayat yeteri kadar güzel mi

ailemin durumundan bahsedeyim öncelikle orta durumda bir ailenin çocuğu olarak büyüdüm her zaman çok bir şey isteyen bir çocuk değildim ama aileninde tek çocuğuydum istediğim bir şey o an olmasa bile 1-2 hafta sonra olur hep babamların mesleği hep pamukçuluktu babam sonra iddaa bayi falan açtı şuan hala devam etmekte annem ve babam sürekli bir tartışma içindeler tartışmanın sebepleri genelde hep 2 şekilde ya babam annem kıskanır yada para.. en 12 yaşındayken falan babam uyuşturu kullanmaya başlamış (bunun altını çize çize söylüyorum ki dış dünyada ilk kez bir yerde babamın böyle bir şey yaptığını söylüyorum bunun sebebi çekingenlik değil duygusuzluk) çok detaya girmek istemiyorum atlattı falan kurtuldu o işlerden ama kavgalar yine paradan dolayı bu aralarda şiddetli boşanabilirler...

gelelim biraz daha benim özelime, önce ilişkilerden başlayım. am delisi bi çocuk olmadım hiç bi zaman istesemde o kadar yakışıklı değilim ağzım hiç laf yapamazdı zaten hep gerideydim birazda liseli yıllarımda bir ilişkim oldu klagib zengin kız fakir çocuk tribiydide benim ki daha iyice işte orta durumdayız sonuçta 3 yıl bi fabrikatör kızıyla beraber oldum ilişkimizin son 1 yılını bir birimiziden uzakta geçirdik o 1 yılda uzaklarda altına yatmadığı vermediği erkek kalmamış, ilk defa aşık olup ilk defa sevmiştim bunlar sizede olmuştur illa ki yaşadığımı az çok anlarsınız hüngür hüngür kaç gün ağlamıştım.. onun üzerine bi süre kız arkadaşım olmadı sonra lise son sınıftayken bi kızla tanıştım çok güzel bi ilişkimiz oldu çok çok güzel zamanlar geçirdim ne oldu tahmin edin ? evet oda beni aldattı.. ulan dangalak mısın sen ahahahahaha diyenler gözümün önünde şuanda ne yapabilirim ben buydum saf geri zekalı aptal ve her zaman kolay lokma.. hıı kimle aldattı biliyor musunuz beni hani siz dersiniz ya şöyle kardeşim benim beeeee o çocukla aldattı beni kardeşim beee dediğim çocukla bunlarda detaya girmiyorum pek 2 yıl önceydi buda ve bir hastalık var bendede 2 yıldır duygusuzluk hastalığı önümde belediye binasını patlatsalar birinin kafasını kesseler ne bilim bi çocuk sevgilisi tarafından terk edilse bile hiç br şey hissetmez oldum hiç bir şey 2 yılımı sadece felsefeye pgibolojiye adadım onlar dışarda am giberken ben bir insan am için niye kendini satarı aradım durdum

arkadaşlık kısmı mı ? girmek bile istemiyorum kısa keseceğim. arkadaşım dediklerim ya bir erkerk uğruna veya kız uğruna farketmez genelde beni bir kalemde sildiler dönüşü olmadı üstüne daha demin dediğim yaşadıktan sonra bir maçın özetini bir kavganın ayrıntılarını bir olayın ayrıntıları dışında kimseyle konuşacak kıvama getirmedim kendimi

duygu sömürüsü yapmıyorum yapmamda yazmak konusunda hiç bir zaman iyi değildim düşüncelerimde eminim ama anlatmakta emin olduğumu sanmıyorum

ben sadece intikam hissettiğimden eminim

okuyanlar sağolsun