1. 26.
    0
    Babam gelip giderdi hep buraya, az çok ingilizcesi var.
    Bende özel okullarda okudum, iyi denmez ama azda olsa ingilizce bilirim.
    ablamda öyle, annemse hiç bilmez.
    eve geldiğimizde etkilenmiştim, kocaman bir ev, büyük bir bahçe.
    gösterişli hayata ilk adım.
    ev tamamen hazırlanmıştı, bütün eşyalar tamam, çimler biçilmiş, ev temizlenmiş.
    girdik, babam moralimin bozuk olduğunu görüyordu "gel odana bak" dedi
    3 katlı bir ev, odam çatı katında, kocaman.
    "güzelmiş" dedim sadece, gülümsemeye çalışarak.
    ···
  2. 25.
    0
    Babamda hacı sakalı, annem kapalı.
    pasaport polisleri tip tip baktı, iyice süzdü.
    Türkseniz 1-0 yenik başlarsınız avrupada.
    o polisin bakışları, iğrenir gibi, hastalıklıymışız gibi bakışları.
    yaşayacaklarımın belkide ilk işaretiydi, ozaman anlamamıştım, çocuktum.
    bastı mührü, konuşmadan geri verdi pasaportları.
    Bavulları aldık, çıktık. Taksiye bindik, yeni evimizin yolunu tuttuk.
    ···
  3. 24.
    0
    Nerdeyse bütün ailem hacı hocaydı.
    Babam, annem defalarca hacca gitmiş, kuranı hatim etmiş insanlardı.
    çocukluğum kuran kurslarında geçmesine rağmen ben onların istediği gibi olmadım hiç.
    dinden nefret ettiğim, allahın egoist olduğunu düşündüğüm zamanlar oldu.
    uçak iner inmez annemin dualar etmeside sinirlerime dokunuyordu.
    bir kere olsun benim duamı kabul etmezdi allah.
    gene etmedi, Manchesterdayız...
    ···
  4. 23.
    0
    Rezerved ama biraz özet geç mk gereksiz şeyleri yazma.
    ···
  5. 22.
    0
    Anons yapılırken gözümü açtım.
    iniş için koltuklarımızın dik, masalarımızın kapalı, emniyet kemerlerimizin bağlı olması söyleniyordu.
    istemeye istemeye kalktım, koltugumu düzelttim, gözlerimi ovuşturdum.
    uçağın tekerlekleri sert bir şekilde yere değdi.
    sağ salim inmiştik. Malesef.
    babamdan sonra, pilota da sövüyordum.
    şansıma sövüyordum.
    hayatıma, kaderime sövüyordum.
    ···
  6. 21.
    0
    yaz pampa
    ···
  7. 20.
    0
    Benim varlığım, servetim, her şeyim geride kalmıştı.
    babam yeni bir servet kazanmak için benim servetimi hiç etmişti.
    insanların bencil olduğunu, paranın insanlar için ne kadar önemli olduğunu 15 yaşımdayken anladım.
    babasını, annesini, kardeşlerini geride bırakmıştı babam.
    daha çok para uğruna, yeni bir servet uğruna, bütün geçmişinin üstünü çizmişti babam.
    bilmeden de olsa, benimde her şeyimi silip atmıştı...
    ···
  8. 19.
    0
    Uçaktayken uzun uzun düşündüm.
    Hayatım değişecekti, dilim, kültürüm değişecekti.
    Korkutuyordu bunlar beni.
    nasıl olacaktı, ne olacaktı hiçbir fikrim yoktu.
    gidiyoruz dendi ve gidiyordum işte, bir eşya gibi, bir çanta gibi yanlarında zütürüyorlardı beni.
    kimse sormadı, kimse düşünmedi neler hissettiğimi.
    onlara göre çocuktum, bilmezdim. alışacaktım, yeni arkadaşlarım olacaktı, iyi bir eğitim alacaktım.
    hayatımın tamamen değişmesi kimsenin umurunda değildi. Önemli olan tek şey babamın işleri.
    önemli olan tek şey para.
    önemli olan tek şey zenginlik.
    ···
  9. 18.
    0
    rezerved
    ···
  10. 17.
    0
    rezerved
    ···
  11. 16.
    0
    sağlam hikaye geliyor beyler
    ···
  12. 15.
    0
    Beyler kimse yoksa uyuyorum yarın öğlen devam ederim, zaten iyiyim uyku bastırdı. 4-5 kişi varsak devam ederim ama
    ···
  13. 14.
    0
    Havaalanındayız...
    etrafta koşan insanlar, anonslar, akrabaların ağlaması zırlaması.
    Gürültüden kurtulmak, yol boyunca düşünmek istiyordum.
    Serpil'i düşünmek, onuda yanımda zütürmek istiyordum.
    Son çağrı yapılırken akrabalardan ayrılmış, biletlerde yazan kapının tam önündeydik.
    "hadi" dedi babam, "hadi yürüsene". ayaklarım gitmiyordu, istemiyordum işte.
    tuttu kolumdan çekti, zoraki yürüdüm.
    Uçak kalkarken son kez baktım şehrime ve söz verdim kendime
    dönecektim, buraya geri dönecektim ben.

    Edit: kız benden 1.5 yas büyük
    ···
  14. 13.
    0
    Koştum, koştum, koştum. Nereye koştuğumu bilmeden, düşünmeden, koşabildiğim kadar uzağa.
    Oturdum bi banka, köpek gibi ağladım, bağıra çagıra ağladım.
    Hırsımı ses tellerimden çıkarırcasına ağladım.
    Yumruğumu sıka sıka, elımı ısıra ısıra ağladım.
    Ne kadar sürdü ağlamam bilmiyorum, hava karamıştı.
    Kalktım evin yolunu tuttum, yol bitmesin diye dualar ederek yürüdüm.
    Eve girdim bavullar hazır, evde bi telaş, ben ruh gibi bakıyorum sağa sola.
    Annem geldi ne bu hal falan iyi bi azarladı beni, sanki onu duyabiliyormuşum gibi.
    ···
  15. 12.
    0
    reserved okurum
    ···
  16. 11.
    0
    kızın yaşı kaçtı panpa senle aynı yaşıt mı iyice bilgilendir serpil deyip geçme amk
    ···
  17. 10.
    0
    Hiç konuşmadan sarıldım ona, sıkı sıkı.
    ilk aşkıma, hayatım boyunca yanımda hayal ettiğim insana.
    Sıkı sıkı, uzun uzun sarıldım.
    Gözlerimden yaşlar akıyordu, ellerim titriyordu. Babama sövüyordum.
    Kulağına fısıldadım, "görüşürüz" diyebildim sadece. Görüşemeyecektik, çok iyi biliyordum.
    O cevap vermedi. Sanırım veremedi, ağlıyordu, tırnaklarını sırtıma geçirmişti.
    Arkamı döndüm ve koştum, sadece koştum.
    Görmemeliydi acizliğimi, muhtaçlığımı, çaresizliğimi. Erkektim ben.
    ···
  18. 9.
    0
    çok uzunsa bitince haber verde öyle okuyayım panpa
    ···
  19. 8.
    0
    O yaşlarda erkeklik önemlidir, ağlanmaz. Erkek adam ağlamaz.
    Gelmeden önce yeminler ettim kendime ağlamayacaktım, erkek olacaktım.
    O beni hep son gördüğü şekilde hatırlayacaktı, salya sümük ağlayan bi cocuk olarak hatırlasın istemezdim.
    Aşağı indik, iki elim arkada, bir elimle diğer elimi sıkıyor, yemini hatırlıyor, dudaklarımı ısırıyordum.
    Ağlama lan, erkeksin sen, erkek adam ağlar mı hiç ?
    işe yaramadı, gözlerim doldu.
    Serpil beni anlar, ağlayacağımı biliyordu, kendimi tutmaya calıstığımı hissediyordu.
    Üzülme bee, geri gelirsin mektuplasırız, biz ayrılmayız ki diyordu, kendini gülmeye zorlayarak.
    Ama bende serpili anlardım. Zor tutuyordu kendini ağlayacaktı.
    ···
  20. 7.
    0
    reserved
    ···