-
1.
0Beyler öncelikle baştan söylüyorum, okuma, anlama, düşünme ve kavrama özelliği olan kardeşlerim içindir bu başlık.
Kimseye anlatamadığım şeyleri burada yazmak, içimi dökmek, biraz olsun rahatlamak ve sizi düşündürmek için yazmak istiyorum.
Belki okuduktan sonra hayatınızda bazı değişiklikler yaparsınız, belki yalan konuşuyor bu bin der takmazsınız size kalmış.
Diğerleri gibi twitter, ask.fm, facebook hesapları açıp, yok 200 entry olsun devam ederim, yok 300 entry olsun caps atarım triplerine girmeden, adam gibi hayatımı yazıp gibtir olup gidicem.
Şuan tek isteğim beni dinleyen bi kaç kardeşimin olması.
Eğer burdaysanız başlıyorum...
-
2.
0ben dinlerim
-
3.
0Şuan 32 yaşındayım, Hikayem tam 17 sene öncesinden bugüne kadar.
15 yaşındaydım, el bebek gül bebek büyümüş, geçim derdi görmemiş, rahata alışkın binin tekiydim.
Baba zengin, dede zengin. Ne istesem elimin altında.
Babam ingiltere'ye yerleşicez, kendinizi ayarlayın dediğinde, sevinsem mi üzülsem mi bilemedim.
Onca arkadaşı, çocukluğumun geçtiği yeri, büyüdüğüm yeri bırakıp gitmek...
Zor geldi önce, istemedim, korktum.
Zorda olsa baba bu, gidicez diyosa gidiceksin. Daha 15 yasında ben gelmiyorum diyemezdim -
4.
0reserved belki tutar
-
5.
0yerimizi alalim
-
6.
0En zoru arkadaslarla vedalasmak, elini bile tutamadığım çocukluk aşkıma gidiyorum bahanesi ile sarılmak oldu.
Adı Serpil'di, birlikte büyümüştük, birlikte oynamıştık, birlikte ağlamış, birlikte gülmüştük.
En çok koyan ondan ayrılmaktı, o bilmese ben ona aşıktım, delicesine, yağmuru sever gibi, güneşi özler gibi.
Bir gün gidebileceğimi, ondan ayrılabileceğimi, uzaklaşabileceğimi hiç düşünmemiştim."
Ben gidiyorum dediğimde inanmadı, inanmak istemedi. Bana aşık değildi ama ayrılamazdı benden.
Birbirimizi tamamlardık biz, birbirimizindik aslında biz.
Son gün yanına gittim, kapısını caldım. Konusalım biraz aşagı gelsene dedim. -
7.
0reserved
-
8.
0O yaşlarda erkeklik önemlidir, ağlanmaz. Erkek adam ağlamaz.
Gelmeden önce yeminler ettim kendime ağlamayacaktım, erkek olacaktım.
O beni hep son gördüğü şekilde hatırlayacaktı, salya sümük ağlayan bi cocuk olarak hatırlasın istemezdim.
Aşağı indik, iki elim arkada, bir elimle diğer elimi sıkıyor, yemini hatırlıyor, dudaklarımı ısırıyordum.
Ağlama lan, erkeksin sen, erkek adam ağlar mı hiç ?
işe yaramadı, gözlerim doldu.
Serpil beni anlar, ağlayacağımı biliyordu, kendimi tutmaya calıstığımı hissediyordu.
Üzülme bee, geri gelirsin mektuplasırız, biz ayrılmayız ki diyordu, kendini gülmeye zorlayarak.
Ama bende serpili anlardım. Zor tutuyordu kendini ağlayacaktı. -
9.
0çok uzunsa bitince haber verde öyle okuyayım panpa
-
10.
0Hiç konuşmadan sarıldım ona, sıkı sıkı.
ilk aşkıma, hayatım boyunca yanımda hayal ettiğim insana.
Sıkı sıkı, uzun uzun sarıldım.
Gözlerimden yaşlar akıyordu, ellerim titriyordu. Babama sövüyordum.
Kulağına fısıldadım, "görüşürüz" diyebildim sadece. Görüşemeyecektik, çok iyi biliyordum.
O cevap vermedi. Sanırım veremedi, ağlıyordu, tırnaklarını sırtıma geçirmişti.
Arkamı döndüm ve koştum, sadece koştum.
Görmemeliydi acizliğimi, muhtaçlığımı, çaresizliğimi. Erkektim ben. -
11.
0kızın yaşı kaçtı panpa senle aynı yaşıt mı iyice bilgilendir serpil deyip geçme amk
-
12.
0reserved okurum
-
13.
0Koştum, koştum, koştum. Nereye koştuğumu bilmeden, düşünmeden, koşabildiğim kadar uzağa.
Oturdum bi banka, köpek gibi ağladım, bağıra çagıra ağladım.
Hırsımı ses tellerimden çıkarırcasına ağladım.
Yumruğumu sıka sıka, elımı ısıra ısıra ağladım.
Ne kadar sürdü ağlamam bilmiyorum, hava karamıştı.
Kalktım evin yolunu tuttum, yol bitmesin diye dualar ederek yürüdüm.
Eve girdim bavullar hazır, evde bi telaş, ben ruh gibi bakıyorum sağa sola.
Annem geldi ne bu hal falan iyi bi azarladı beni, sanki onu duyabiliyormuşum gibi. -
14.
0Havaalanındayız...
etrafta koşan insanlar, anonslar, akrabaların ağlaması zırlaması.
Gürültüden kurtulmak, yol boyunca düşünmek istiyordum.
Serpil'i düşünmek, onuda yanımda zütürmek istiyordum.
Son çağrı yapılırken akrabalardan ayrılmış, biletlerde yazan kapının tam önündeydik.
"hadi" dedi babam, "hadi yürüsene". ayaklarım gitmiyordu, istemiyordum işte.
tuttu kolumdan çekti, zoraki yürüdüm.
Uçak kalkarken son kez baktım şehrime ve söz verdim kendime
dönecektim, buraya geri dönecektim ben.
Edit: kız benden 1.5 yas büyük -
15.
0Beyler kimse yoksa uyuyorum yarın öğlen devam ederim, zaten iyiyim uyku bastırdı. 4-5 kişi varsak devam ederim ama
-
16.
0sağlam hikaye geliyor beyler
-
17.
0rezerved
-
18.
0rezerved
-
19.
0Uçaktayken uzun uzun düşündüm.
Hayatım değişecekti, dilim, kültürüm değişecekti.
Korkutuyordu bunlar beni.
nasıl olacaktı, ne olacaktı hiçbir fikrim yoktu.
gidiyoruz dendi ve gidiyordum işte, bir eşya gibi, bir çanta gibi yanlarında zütürüyorlardı beni.
kimse sormadı, kimse düşünmedi neler hissettiğimi.
onlara göre çocuktum, bilmezdim. alışacaktım, yeni arkadaşlarım olacaktı, iyi bir eğitim alacaktım.
hayatımın tamamen değişmesi kimsenin umurunda değildi. Önemli olan tek şey babamın işleri.
önemli olan tek şey para.
önemli olan tek şey zenginlik. -
20.
0Benim varlığım, servetim, her şeyim geride kalmıştı.
babam yeni bir servet kazanmak için benim servetimi hiç etmişti.
insanların bencil olduğunu, paranın insanlar için ne kadar önemli olduğunu 15 yaşımdayken anladım.
babasını, annesini, kardeşlerini geride bırakmıştı babam.
daha çok para uğruna, yeni bir servet uğruna, bütün geçmişinin üstünü çizmişti babam.
bilmeden de olsa, benimde her şeyimi silip atmıştı...