Enteresan, en azından begüm yengen ya da kuzenin değil. Ayraç atıyorum şuraya, eline sağlık topcum.

Rezerved

Rezerveeğğgghh D":

sonra birden beynimin bir yerlerinde bir ampül yandı. o gün benim hatunu eve getiren binle alakalı olabilirdi. o zütvereni bulmam gerekiyordu. iş çıkış saatinde beraber geldiklerine göre kesin aynı yerde çalışıyordu bunlar. ama önce biraz uyumam gerekiyordu. önce annem sonra sevdiğim kadın tarafından evden kovulmuş gibimsonik bir hayatım vardı. kimselere gitmek istemiyordum zaten. bankın tekine kıvrıldım 2 saat kadar uyumuşum. güneşin sıcağıyla uyandım. hadi lan çöz şu işi dedim kendi kendime. hatunun çalıştığı yerde çalışan bir kaç tane arkadaşım vardı. bu binin tipini tarif ettim. bir gördüğümü asla unutmam beyler, bir kere gittiğim yere gözüm kapalı tekrar gidebilirim, dikkatliyimdir. sorduğum şahıs demir diye birinden bahsetti. facebook'da aradığımda evet dedim be işte bu huur çocuğu. benim zaten hayatım gibilmişti, amirimi arayıp durumu özet geçtim ve gelemeyeceğimi, halletmem gereken şeyler olduğunu söyledim. saolsun okeyledi babacan bir tavırla. saat 14:20 gibi çalıştığı fabrikanın önündeydim. hem gelirse görürüm diye hemde o bini yakalamak maksadıyla.. O gelmedi, ama o bin 100 metre ileride belirmişti.

Üzdün pnp

Gel huur çocuğu gel.. iyice yaklaştı.

- bilader bakar mısın ?
+ evet ?
- begümle aranızdaki durum ne ?

gevrek gevrek güldü. burnuna kafayı gömmemek için kendimi zor tuttum. sonra boşverdim, kavga edecek durumda yada konumda değildim, önce öğrenmem gerekiyordu. öksürdü aksırdı devam etti ;

+ aramızda birşey yok, seni çok seviyor
- sen eve getirmedin geçenlerde, hatta seni arabayla ezecektim bana doğruyu söyle aq
+ ciddi diyorum, o gün son molada ona açılmıştım. gülümseyip olmaz demir demişti. neden diye sorduğumda anlatırım dedi. bende bir gün buluşup konuşalım dedim. sinirlendi. zaten aynı servisle geliyoruz tek fark eve gelene kadar seni anlatmasıydı. o günden sonra bir daha asla konuşmadık. ona sahip çık.

ben harbiden yannanın tekiydim beyler. aslında kafamda tam olarak bunu kurmamıştım. aramızda birşey oldu diyecekti, ağzını yüzünü gibip hastanelik edecektim. yine ters köşe olmuştum. peki begüm ne olmuştu aq ? neyse düşünmeye bir kaç saniye ara verdim.

- eyvallah, çıkarım, saol..
+ eyvallah bilader.

şimdi ne tak yiyeceğimi düşünerek yürürken hiç alakam olmayan yerlere gelmiştim, bi an irkilip sağıma soluma baktığımda farkettim. seçil huursuna sormak geldi aklıma. aradım.

- seçil ?
+ evet ?
- begüm sana birşey anlattı mı ?
+ ondan uzak dur reklam
- ya bundan sanane be aq sen soruma cevap versene
+ evet anlattı, ona istinaden uzak dur diyorum
- yemin ediyorum olaydan haberim yok sadece ne olduğunu merak ediyorum
+ annene sor...

sanki headshot yemiş gibi hissettim. olayın bu kısmını hiç düşünmemiştim. cevap bile vermeden telefonu kapatıp annemi aradım. açmadı. bir daha aradım, açmadı. defalarca aradım. yine açmadı. fırının birinden bir simit aldım, karnım açtı odaklanamıyordum. normalde hayvan gibi yemek yiyen bir insandım. bir simitle doymak nedir aq ? doymuştum. sonra marketten bir paket camel alıp düşünmelere devam ettim. arada yine valide hanımı arıyordum, belki açar diye.

Rezerve

çocukluğumun geçtiği, sevdiğim kadın için gibtir edildiğim ve sonrasında hiçbir zaman kafama göre gidemediğim o eve gitmeye karar verdim. yürüdüm, yürüdüm, yürüdüm. yolu uzatarak yürüdüm. bilir misiniz beyler o duyguyu ? gitmek zorunda olduğunuz ama gitmek istemediğiniz bir yere giderken istemsiz gerçekleşir bu eylem. sırf geç gitmek için, gittiğinizde nelerle karşılacağınızı bilmediğiniz için. yarım saatlik yolu 2 saat yürümüştüm. yeter aq karar verdim olup biteni öğrenip sevdiğim kadına ilk sahip çıkışım gibi yine sahip çıkacaktım. (o tokattan sonra ne kadar mümkünse) apartmanın önünde belirdim. gözlerim yaşardı beyler. çocukluğumun geçtiği o ev duruyordu karşımda. bu evden bu şekilde çıkmayı hiç planlamamıştım aq. biraz daha baktım öyle boş boş, begümün boş dairesini gördüm. gülümsedim, işte bu yüzdendi asi tavırlarım, aşk.. zile bastım, otomatiğe basıldı, yavaş yavaş merdivenleri adımladım. son 3 merdiven kala bir sigara aldım dudaklarımın arasına, sakin olmalıydım. begüm beni kolay kolay terkedecek biri değildi. ne olabilirdi konu aq ?

Devamm devammm

devam +

Seri panpa

Okicamamam

Rez ulan okuyun ders çıkarın

annem "gel" diyerek seslendikten sonra içeri girdi. ayakkabıları çıkarıp içeri girdim, pişmanlık değildi ama büyüdüğüm evi özlemiştim. derin bir nefes çektim ciğerlerime, sonrada sigaradan. ilerledi oturma odasına doğru. daha içeriye girmeme 1-2 adım kala ;

- begüme ne dedin anne ?
+ gerçekleri söyledim, uyanacağın yoktu
- ne gerçeği ? tek bir gerçek var biz beraber mutluyduk, ne dedin ?
+ dul olduğunu, çocuğunun olduğunu, senden büyük olduğunu, senin başlarda öylesine takıldığını sonra bağlandığını, erkekler için yatağın önemli olduğunu bu yüzdende sevdiğini sandığını falan söyledim

beynim alev alıyordu. ellerim titremeye başladı. söylediği ilk 3 madde hariç diğerleriyle uzaktan yakından alakam yoktu. yutkunamadım, hazmedemedi demek ki dedim. terlemeye başladım, hayatımda hiç bir zaman asla kendimi böyle kötü hissedemem diye düşündüm.

- bunlar asla doğru değil, ben onu sevdiğim için gibtir olup gittim bu evden. bu hiç bir zaman heves, zevk meselesi olmadı, ellerimizle tırnaklarımızla bir yuva kurduk biz kendimize, neden yaptın, neden böyle birşeye gerek duydun ? evlenecektik biz.
+ boşver o huuryu

bi an gözlerim karardı beyler huur lafını işitince. yumruklarımı öyle bir sıkıyordum ki parmaklarımın avuç içlerime saplanması an meselesiydi. ayağa kalkıp anneme uzun uzun baktım, dayanamadım beyler. karşımdaki annemdi hakaret edip onun ağlattığı, beni terketmesini sağladığı insanda aşık olduğum kadındı. normal şartlarda kafasını duvarlara vurmam gerekiyordu, annemdi. deli gibi ağlamaya başladım, önce odanın cdıbına bir yumruk attım sağ kolum boydan boya kesilmişti. annem ağlamaya başladı bu sefer.

- ağlama sakın ağlama, yaptığım fedakarlığı cümle alem gördü, tırmalayışlarımı, acılarımı herkes gördü, sen annemsin. nasılsın görmezsin ? nasıl böyle birşey yaparsın. (bana söylemesede daha fazla hakaret ettiğini biliyordum)
+ ama...
- aması yok. biz ayrıldık, şimdi yine gidiyorum ama birdaha asla bu eve gelmeyeceğim.

arkamı dönüp çıkıyordum "dur şunu al" dedi annem. ne olduğunu merak ettiğim tülbent tarzı birşeydi kolumu sarmam için vermişti. alıp koluma doladım. bu arada begümle kavgamızın üzerinden hemen hemen 2 gün geçmişti..

Rezrezrezrez

Rezzzzz

1 saate geliyorum beyler beynim kulaklarımdan akacak, çok zorluyorum kendimi bir hava alayım...

rezerved

kolumun acısını bile unuttum beyler. sadece ona doğru koşmak istiyordum. üzerimde mavi çizgili beyaz bir gömlek vardı. gerçi artık beyaz yada mavi değil kan kırmızısıydı. ama yemin ediyorum acısını hissetmiyordum. var gücümle eve doğru koşmaya başladım. sanırım kan kaybından ki gerçekten çok müthiş kanıyordu gözlerim kararmaya başladı. hani o filmlerde çoğu zaman acıyarak baktığımız o sahneler gibi. duvarlara, demirlere tutuna tutuna koşmaya çalıştım. düştüm, kalktım devam ettim. geç kalabileceğim kaygısı beni delirtiyordu. çekip gitse asla bulamayacaktım. hiç tanımadığınız güzel bir kızın önüne üstünüz kan revan düştünüz mü beyler ? tam yaşıtımdı, aslında önceden olsa tam benim kalemim bir hatundu. kafamı kaldırıp yüzüne baktığımda anladım. kolumu görünce korktu. utandım beyler kendimden, hayatımdan. yerin dibine girmek yerine bocalayarak kalkmaya çalıştım. devam ettim yoluma. kapının önüne geldiğimde gözlerim hafif kapalı bir şekilde gülümsediğimi hatırlıyorum. sanki biri damarlarımdan huzur aşılamıştı bünyeme. biraz daha reklam çok az kaldı dedim kendi kendime. merdivenleri sürüne sürüne çıktım resmen, allahtan 1. kattı aq. sol elimle kapıyı açmaya çalışıyordum. o ara kapı açıldı, karşımda oğlu vardı.

- sezgin naber koçum
+ reklam abi ne oldu ?
- boşver annen nerde ?
+ içerde abi yeni geldiler seçil abla var

kendimi toparlamam gerekiyordu. üstümü başımı düzeltebildiğim kadarıyla düzelttim. derin bir nefes alıp içeriye girdim. oturma odasına doğru yöneldim, sezgin seslendi ;

- abi yatak odasındalar.

bir kere daha vuruldum beyler. anladım birşey vardı..

bir an duraksadım beyler. hala gözlerim yaşarıyor. o korku nasıl birşey biliyor musunuz ? ne olduğu hakkında tek bir fikrim bile yoktu. begüm yatmayı sevmezdi, hep enerjikti hep neşe saçardı sağa sola. benim yüzümden kılına zarar gelmiş olsa ölürdüm beyler. ölmek istemiyordum, daha ev alacaktık, evlenecektik, çocuğumuz olacaktı. herkese ve herşeye inat çabalayarak yapmıştık herşeyimizi. o modda devam etmeliydik. odaya girdiğimde göreceğim manzaraları hayal etmeye başladım, dizlerim titredi. ona gittiğim ilk günden bin daha kötüydüm. duvara tutundum yavaş yavaş yatak odamıza adımlamaya başladım. kapıya geldiğimde sadece başımı içeri uzatıp bakmak kalmıştı. ne kadar bir süre bakamadım bilmiyorum ama seçil ;

- seninki geldi heralde, topla kendini dedi sessiz bir şekilde fısıltıyla beraber
- çaktırma dedi...