hayat ne kadar anlamsız

up up up

ulan hakkaten plastik acılar yaşıyoruz bak ciddi söylüyorum. neymiş de kızla inciye girermişsin de ağlamışsın da gülmüşsün de!
kardeşim, bunlar tabii ki acıdır tabii ki acıtır ama yılmamak gerek be! ne acılar var dıbına koyim ulan kafanı yastığa koy ve düşün sadece bi dakka boyunca annenin öldüğünü ya da çok sevdiğin bi insanın ölümünü düşün o acıyı hisset kahredecektir inan ki yok olmayı düşün yok olmayı gibtir ettim neden insan bu acılar karşısında çaresizdir neden? onu düşün çaresizliği düşün panpa kendini koyverme!
hep demişimdir ve hep de diycem;

'hayat da güzel şeyler de olacak' bunu unutma panpam ne ben seni tanırım ne de sen beni ama bunu unutma. kalbinin bir köşesinde hep bi umut olsun ne demiş üstad;

'ümit varolunuz... '

reserved şimdi uyuyorum uyanınca okurum

@42 halısın panpa dibine kadar halısın, sözüm yok yazdığına. fakat bazen nedense insan yaşdağı anın içinde ne varsa onu tatmak istiyor.

@44 ve bazen o anın sonsuz kadar kalmasını istiyor. şuan sevdiğime sarılıp sonuza kadar öylece kalmayı öyle çok istiyorum ki ve ardından hemen onla ayrıldığımızı düşünüyorum ve bu anı daha değerli kılıyorum. onu sahiplenemiyorum çünkü biliyorum ki sahiplenirsem; onun gidişi bana çok koyacak çoookkk onun için onu sahiplenmeden seviyorum ve nerde hata yaptığını anladın mı panpa? onu o kadar sahiplenmişsin ki elinde koooocaman bi sıfır kalmış... seni çok iyi anladığımı bil ve bir dost tavsiyesi sahiplenmeden sevmeyi öğren panpa şuan buna annem de dahil olmak üzere kimseyi sahiplenemiyorum

not: sigaram bitmiş bakkala gidip geliyorum panpa yazarım sana daha *

@45 evet halısın elbet herkes bir gün uçup gidecek, sahplenmek yanlış ama verdiklerine karşılık alamamak sıkıntı yaratan.

up up up

up up up

hayat anlamsız değil , hayatı bizzat senin önyargıların anlamsızlaştırıyor.

@49 ön yargılar. peki neden oluşur bu ön yarglar.

up up pu

insanoğlunun ihtiyaçları sınırsızdır ve daha iyisini bulunca eskisi için acı olur tabi
adriana benimle yaşa dese gitmicen mi yarram?
kız da artık benimle bi daha yanına yaklaşırsan ananı giberim kalbini kırarım
saygılar...

bundan tam bir yıl önceydi artık dünya bana o kadar anlamsız geliyordu ki hiçbirşey yapmak içimden gelmiyordu. zaten memleketimden uzaktayım amk hergün birilerini özlüyorum zaten o kadar acılar çekmişim ki bunları saymıyorum bile uzak, özlem ve acı hayatımı özetleyen sözcükler ve ben yaşamanın da ne kadar anlamsız bişeyler olduğunu düşünmeye başlamışken biriyle tanıştım görme engelliydi o da benim gibi 21 yaşındaydı ve hayatı o kadar seviyordu ki öyle bir gülümsemesi vardı ki ben o kıza baktıkça kahroluyordum ulan ne gördüm ne çektim de şunun gibi gülemiyorum ulan kör lan kör diyordum güneş ağaç insan ev araba taş sigara resim bunlar bu kız için bişey ifade etmiyor karanlığın içinde yaşıyor ama benden çok görüüyor ben neden bu kadar yaşam karşısında acizim diyordum ve o oldu ondan sonra cidden hayatın aslında yaşanması herşeye rağmen mücadele etmeyi ümidi bırakmamayı kopmamayı öğrendim şimdi o kızla konuşmuyoruz ve nerede olduğunu da bilmiyorum ama hayatımda öyle büyük bir yer açtı ki şuan sevdiğim insanı bulduysam onun kalbinin temizliği ve yaşama sevinvi sayesindedir..

@52 güzel bir noktaya parmak bastın panpa. fakat insan içinde bulunduğu durumu değerlendirip ona üzülmek veya sevinmek istiyor bazen.

@53 ders çıkarabilecek kadar iyi gözlemciymişsin ve o kadar güzel sorguluyormuşsun çevreni. bende ki sorun ders çıkartmayı bilmiyorum.

son uplar beyler bunlar.

olum şukulamaktan butonu bozdum lannnnnnnn.

reserved

ümit varol panpa hayattan ümidini kestiğin an ölmek bile anlamsızlaşıcak hayal kur düş kur kitap oku ve şu gibtiğimin sözlüğüne artık girme, girmeyim, girmesinler asosyalleşerek eriyoruz amk farkında mıyız?

@59 doğrudur, asosyal bir hale geliyoruz fakat benim açımdan içimi rahatlatmak ve kendimi bir nebze iyi hissedebilmem için buralara yazmam gerekiyor nedense kendimi daha rahat hissediyorum.