hayat hikayesi var beyler

tarık akanmı panpa:D

herneyse buraları sardıralım aylar ayları takip etti annemin karnı iyice şişmişti doğumun yaklaştığını biliyordum bi akşam babam beni aldı kuzenlerime bıraktı yarın alıcam seni dedi tamam dedim zaten kuzenimi çok seviyordum . akşam bi telefon geldi bana babam arıyordu açtım efendim dedim kardeşin doğdu oğlum dedi yine kendimden geçtim sevinebileceğim en fazla şekilde sevinmiştim o akşam içim içime sığmıyor tabi . neyse yattık uyuduk sabah kalktım babam geldi aldı beni eve gittik kardeşimi gördüm ufacık çirkin bişiydi amk bu mu demişim hatta çocukluk lan ne bileyim sonra kimlik verdiler elime adını tarık taha koymuşlar bi kez daha sevindim amk .

@2 olabilir panpa tam hatırlamıyorum

burdayım

aynen panpa

beyler den sonrasını okumadım panpa :(

neyse buralarıda geçelim artık 15 yaşındayım tarık'ta artık anne baba allah vs tek tük konuşmaya başlamıştı beyler annem bir gün sabah tarığı aldı gidiyordu nereye dedim sağlık ocağına aşı vurdurmaya gidiyormuş . tamam dedim neyse o gün yine gittim okula yaptım makarayı akşam eve geldim tarık yatıyor annem içerde canı sıkkın bir şekilde oturuyor. her zaman neşeli olan çocuk nasıl yatar böyle lan diye düşünüyordum bi yandan . anneme sordum ne oldu niye yatıyor tarık diye hasta oldu aşıdan dedi ( burayı unutmayın ) . anasının amı gibko aşılardan tek kardeşim hasta oldu öylemi çıldırdım ama belli etmedim annem üzülmesin diye

hadi pimp tak 5 e seri

abicim bırak bunları . anlatma sen git duvara karşı konuş.

özet : gibtir git amk

edit: panpa hatamı anladım özür dilerim :( bilerek silmedim entryi hayvanlıgım gorulsün diye:(

bundan sonra tarık 2 hafta kadar hastaydı. hastalığı en sonunda geçti ama o neşeli sevecen can dostu cocuk yoktu artık kendi dünyasında yaşayan gün boyu oyuncaklarıyla oynayan tarıık diye bağırmama rağmen bakmayan bir çocuk olmuştu . aile büyükleri bunlar normal daha konuşur babası 3 yaşında konuştu normaldir diye geçiştiriyorlardı 2 yıl böyle geçti beyler sonra bir akşam aile dostlarımızdan bir aile geldi o zamana kadar onları tanımıyordum ve tarığa tam uyan bir hastalıktan bahsettiler ...
devamı akşam beyler öğle molasına giriyoruz eve gelince devam ederim iyi günler .

rezerve

bütün hikaye ortaolkul lisede geçiyo gibsen okumam

evet beyler bu aile dostları kardeşimin otizm adı verilen hastalığın bulgularını taşıdığını söylediler . hemen internete girdik ve baktık tüm bulgular kardeşimle birebir tutuyordu : dönen cisimlere aşırı ilgi , göz kontağı kurmama , adını söylediğinde bakmama , başka cocuklarla oynamak yerine tek başına oynamayı tercih etmesi vb durumlar . ilk başta değil diyorduk geç konuşacak diye kendimizi kandırıyorduk ama birisi bize bir doktor önerdi ismini vermicem huur çocuğunun katil olmayın amk. doktora gidildi beyler 250 lira bayıldık adama internete girdi bulguları sordu varmı şu varmı bu var bu var mı ? var. beni dışarı yolladılar . aha dedim taku yedik bi tak var . yaklaşık 10 dakika sonra annem ağlayarak çıktı elinde bir reçete. rispendal isimli bi ilaç verilmiş kardeşime kurtuluşu bu diyormuş huurnun ızdırabı doktor . sonradan öğreneceğiz bu ilacın ne olduğunu. neyse arabaya bindik babanneme gidiyoruz ama kimse konuşmuyor annem hıçkırıyor sadece babam sinirli ben kardeşime sarılmış bi haldeyim.

eğlenceli

babannemlere vardık onların hiç bişeyden haberleri yok henüz annem babanneme anlatırken duydum . o huurnun ızdırabı doktorun anneme dediklerini onun ağzından direk veriyorum : 'bak kızım ( yaşlıydı huur evladı ) bu çocuk senin sınavın olacak . artık hayatın yok bu çocuk ne iyileşir ne başka birşey ' ( burayıda unutmayın ) bunu duydum olduğum yere çöktüm beyler kardeşime baktım sanki bir beden görüyordum artık hiç birşey düşünmeyen . babam ve dedem cıktılar dışarı nereye gittiler hala bilmem. annem ağlıyorda ağlıyor . ben kendimi toparladım kalktım içeri gittim geçtim annemin karşısına bağırarak : ' anne tarık iyileşecek tamammı diye ne olursa olsun vazgeçmeyeceğiz dedim ağlaması geçti ama içindeki acıyı biliyordum .

o akşam geçtim bilgisayarın başına bakındım bu hastalığın caresi var mı ? iyileşen birisi var mı ? bu arada doktorun verdiği rispendal denilen ilaca başladık bile ama tarığım hiç iyiye gitmiyor aksine dahada kötü hale geliyordu. 1 hafta sonra bir kaç bağlantı buldum . adını yine vermeyeceğim ona kurtarıcı teyze diyeceğiz.o akşam annem kardeşim ve ben onunla bi konuşma başlattık web cam falan . kızını gösterdi bize ondada tek tük kelimeler vardı henüz . bize bir soru sordu kesinlikle eminmisiniz dedi otizm olduğuna ? biz durakladık henüz emin değiliz dedik . işte o an bize dediği şey bak kalem giben adam bu iş böyle olmaz tedavinin ilk aşaması ailenin kabullenmesidir . çok gururlandım onunla . doktorun hangi ilacı verdiğini sordu bize annemde rispendal dedi , dur tahmin edeyim hangi doktora gittiğinizi dedi ... bey olacak değil mi ? şaşırdık kaldık evet nerden bildiniz falan
herkese yazdığı ilaç rispendal dedi. meğerse huur evladı rispendali üreten şirketle anlaşma yapmış !! o ilacı hemen bırakın dedi o ilaç çocukları solduruyor uyuşturuyor gitgide.o doktoru gibmez miyim ben ?

gibmedim . yaradana sevkettim ama bu hastalığı paraya çeviren bu lanet adama karşı herkesi bilgilendirdik. kardeşim rehabilitasyona başlamıştı beyler evdede sürüyordu bu rehabilitasyon merkezde de. ama yeterli değildi hiç biri sadece su kelimesini düzelttirdik tarığa tarık eskiden suya ma derdi yaklaşık 1 yıl böyle eğitimle devam etti . eğitimde tanıştığımız ablamızıda unutmak mümkün değil çok faydası oldu onun bize sürekli destek ve umut verdi . dediğim gibi 1 yılı eğitimle harcamıştık kardeşim 3 yaşındaydı artık . dede - baba - anne - su - abi vs bunun gibi bir çok kelime çıkıyordu tatlı ağzından beyler

neyse yarın uplarım gibleyen yok

Senin ananın dıbını giberim ha oruspuçocuğu .d