hayat hikayemi yazıyorum panpişler

neden saklıyayım ki duysun hayat hikayemi dünya...

1992 yılının haziran ayında bursada doğdum. yani bursalıyım. babam küçük bir işletme sahibiydi. 2000 yılına kadar burada yaşadım ve babamda işleri büyüttü nihayetinde bursadan sonra antalyada büyük bir şube açtı bizde oraya taşındık. orda ilkokula başladım. özel antalya konyaaltı kolejinde okudum. oradan mezun olduktan sonra liseyi yine antalyada okudum özel bir kolejde yine. kalın çerçeveli gözlük yeşil pantolon ve kırmızı converse hep giyim tarzım olmuştur. eskrim, bale yaptığım sporlardı. evet balede bir spor... tiyatro hep eğlence aracım oldu. çevremdeki diyer kızlardan çok farklıydım. o aptallar erkek peşinde koşarken ben nietzche kitapları ile onunla konuşuyordum. belki ona aşıktım kim bilir!

lise güzel bitti sınıf birincisiydim. ve güzeldim. hala güzelim lan! ama güzellik beş para etmez ondaki sevgi olmayınca dimi. üniversite... ben asla ailemden ayrılamazdım. özele gidebilirdim ama asla şımarık bir kız değildim. babamın bana verdiği cep harçlığını hep sokaktaki dilenci çocuklara verirdim. çünkü bunu yapmam gerekiyordu. vicdan meselesiydi bu. mcdonalds larda yiyemezdim o parayı. çünkü babam o parayı bana versede o para aslında o çocukların dı.

hayat çok garip bir mucizedir bizler için. dolu dolu yaşamak. onu tatmak.

üniversiteye akdeniz ünide başladım. ve burdayım... bütün hayat hikayem bu.:)

şimdi ise lösemi olduğumu öğrendim... olsun... ve inci sözlüğü hep takip ederdim ama üye olamazdım. ve son isteklerimden de birisi gerçekleşti.:) teşekkürler site sahipleri...

ben bunları yazarken odam karanlık sadece pc ışığı var anne babam ise belki bir köşede benim için ağlıyordur.

eğer yalan söylediğime inanıyorsanız. yazdıklarımda samimiyet göremedeiyseniz beni affedin. daha uzun yazmak isterdim ama zaman benim için değerli...