hayat hikayemi anlatıyorum pş216

oturdum yanina, nede olsa senelerimiz beraber gecmisti dovduk sovduk ama zor gunde birakmayiz diye oturdum yanina. (en azindan ben hic bir dostumu yari yolda birakmam beyler.) biraz suphelendim ilk basta intikam almak icin cagirdi diye ama sonra anladim gercekten zor durumdaydi kaldirdim onu ordan direk atakumdaki muzikhole icmeye gittik. (samsunda pis islerin kucuk kolu bizde oldugundan cevremiz genisti, muzikhole kolay girdik.)

7 numarali masayi sectik oturduk rifat icini dokmeye basladi, neden bu pis islere girdiginden neden cikamadigina kadar dokuldu, beyler simdi bu rifatin bu islere baslama sebebi ailevi, babasi surekli bunu kucukken dovuyomus. hatta bi gun bunun huur evladi sadist babasi durduk yere rifati dovup annesini baska adamlara pazarlamis rifatin onunde.. rifatta olani biteni seyretmis hep derken intikam icin kacmis evden. ve sokaklarin adami olmaya baslamis bu. hatta halada intikam atesiyle yanip tutusur ama babasini tam olarak tanimiyo

rifat bunlari bana anlattiginda ben sok olmustum, hangi insan evladi yapar bunu beyler allah askina, son bardagida devirdikten sonra rifat bana bakti ve sahneye bi bayan cikti okudugu sarkida buydu beyler. hayatimi gibmistir bu sarki benim

http://fizy.com/#s/1ai3wg

sarkinin ilk sozlerini soylerken rifat bana aynen soyle dedi, ve o sozler hala aklimda hayat felsefem gibi bisey oldu bende. sevdiklerin yaninda olmayabilir ama yanindakileri sevmeye calis.

rıfat bana belkide o gün en anlamlı konuşmasını yapmıştı. onur dedi, bizden bundan sonra ne köy olur ne kasaba.. her taku yedik samsunda adımız çıktı şimdi burda bu işleri bir daha kurcalamıycaz diye kendimize söz versek aç kalırız aç bize o durumda bir bardak su veren bile çıkmaz şu gibtiğim şehirde dedi. sonra biraz düşündü rıfat zaten uzun düşünürdü.. ve her zaman en iyiyi çözümü bulurdu beyler.
cebinde kaç para var diye sordu. bende 40 vardı. bak gördün mü ? 450 küsür parayı 3 günde bin etmişsin bence önümüzde ki 1 ayı ne kadar karla kapatırsak o kadar iyidir büyük işlere girelim olum diye omzuma severcesine yumruk attı. zaten rıfat böyle severdi beni.. rıfatın planına göre 1 ay boyunca hep araba çalıcaktık, çaldıktan sonrada parçacıya yollayıp 1 aylık hasılatı bölüştücektik.

ya sonra nolucak dedim.

eskişehir lan eskişehir.. var mı ötesi amk. ortalıkta çapulcu gibi gezmeyiz artık 10 milyara yakın paramızda cebimizde,, atlar otobüse orda yerleşik hayata geçicez artık ama orda binlik yapmıycaz alnımızın teriyle para kazanıcaz diye söylemişti bana..

bende madem önümüzde temiz bi sayfa var. okey lan dedim.

giberim ya dinleyen yok 15 entry girsem 1 kişi rezerved yazıyo..

bitiriyorum 5 kişi dinlemiyosa

o gece orda mutlu mesut hayal kura kura uyuduk. belki yeni hayata adım attıktan sonra gelecekte önde gelen birileri olucaktık. büyük paralar ve ihtişamlı hayat...

21 temmuz 2009-

hemen ertesi günüydü..

takoz dediğimiz irfan abinin arabayı kaçırdık. bizim terso işler yaptığımızı bilirdi ama severdi bizi nede olsa. arabayı kaçırma işlemi bizzat benim tarafımdan gerçekleştirildikten sonra rıfat bana yolu tarif etti. parçacı erhanın yanına gittik.

adam elinde olmayan lazım gelen parçalar şu şu modellerde bulunuyo dedi. bi liste yazdı yarım yamalak. konuştuğu gibi yazıyodu muallak.
ne yazdıığıda belli değil zaten..

ben arabayı tekrar yerine sürerken rıfat bana listeyi okuyodu..

hep lüks arabaların parçalarıydı amk. ben sonra ışıkları geçtim, ( neyimize güveniyosak trafiğe çıktık amk bütün millet bizi izliyodu.) stadyumun orda bastım frene çektim el frenini rıfata baktım..

olum bu arabalarn hepsi lüks arabalar, biz neyimize güvenip kaçırcaz mutlaka o arabalarda alarm malarm bi gibim vardır yannanı yeriz dedim.

beyler rıfat bana ne dese iyi ?

olum biz zaten yannanı yemişiz en başında madem iyi bi hayat istiyoruz. bazı şeyleri riske etmek zorundayız dedi.

bu söz beni cesaretlendirdi. arabayı tekrar çalıştırdım bastım gaza ama önümüz yokuş beyler yol bomboş zaten sabahın 7'si falandı. ordan daha çok yükseldim inanın 120'ye çıktım derken dönüceğimiz kavşak gözüktü bi an rıfat korktu yavaşla lan diye bağırdı bende panik yaptım ordan o virajı nasıl alıcam diye hesaplıyorum aklım sıra ama zaten acemiyim hayatımda 8-9 kez araba sürmüşüm. panikten sonra direksiyona bi asıldım sağa kırarken anında kıl payı hızla geçtik kavşaktan geçtik geçmesine ama zütüm 3-5 atıyo beyler. öyle böyle değil kavşaktan geçtikten sonra ben arabayı titrete titrete sürdüm sonra takozun garaja arabayı bıraktık.

ordan beri hızla mekana geçtik. rıfatta kendince hesaplar içerisindeydi. hadi kalk gidiyoruz demesiyle kalkmamız bir oldu. bu içinde bulunduğumuz zorlu ayın, ilk devriyesi dedi. gözümüze gece sürekli yerinde duran arabalardan bakıyoruz rıfat sayıyo artık şu olur mu olur ama bunda alarm vardır.. şu olur mu olmaz bu para etmez. şu olur mu yok bu işimize gelmez 4-5 saat sonunda bi arabayı gözümüze kestirdik. akşama doğruydu.. sonra mekana gittik tekrardan adrenalin dolu geceye hazırlık yaptık

kışın olsa neysede rıfat kar maskeleri hazırlıamış o sıcak havada yolda giderken millet bizden şüphelenir diye laf dalaşına girdik. geceyi bekledik.

saat : 03:30

mekandan hızlıca çıktık. arabayı kestirdiğimiz yere gittik. sonra rıfat tel lehimle arabanın kapısını açtı, atladım. arabayı çalıştırıp erhanın oraya korka korka sürdüm.

rıfat erhan abiyi aradı, işlem tamam abicim 5 dakika sonra geliyoruz hazırlıkları yapın diye söyledi telefonda. sonra erhanda sen düşünürken ben yapıyodum o işleri deyip rıfatın suratına kapadı telefonu. sonra biz erhanın oraya vardık.

erhan arabayı alıp bizim rıfatın eline 100lükleri verdi rıfat hiç saymadan güle oynaya yolda gittik. rıfata diyorum olum saysana ne kadar vermiş falan diye, çocuk ilk işin mutluluğundan olsa gerek duymadı bile .. o gece müzikholde dinlediğimiz şarkıyı söyledi yolda giderken.. tabi yürüyerek gidiyoruz mekana.. orda oturduk kafayı devirdi rıfat. başladı saymaya, 100-200-300-350-400- dörrttyüzzz ellliiii hoobaaaa diye bağırdı. dur lan ne bağırıyosun birazdan inicekler tepemize giberler yoksa 450 kere dedim. 400 lirayı zulaladık. 50 lirayıda 25-25 bölüşüp uyuduk orda.

sabah uyanıp lokantada yemekleri rıfat ısmarladı.

sonrada rutin ayımızı tamamlamaya başlıyoduk. sürekli araba işine çıktık. her gün daha çok tecrübe ve para kazanıyoduk. hatta rıfat bazen, olum ben paranın tadını gördüm en sonunda vazgeçicem temiz hayatmıdır ne gibimse ondan derdi. bende sakın diye karşılık verirdim her seferinde. 7-8 araba zütürdük. sonra mahalleli zaten bizim sakin oluşumuzdan yavaş yavaş kıllanmaya başladı. bunlar bu kadar sakinken kesin bi iş çeviriyolar derlerdi. ama cidden paramız 5000-6000 liraya dayanmıştı. zaten ayıda yarılamıştık.

3 günlük tatil yapalım dedi rıfat her gün her gün yoruldum artık dedi. banada uyardı zaten. dinlenmemiz lazımdı artık geceleri bin etmiştik. 3 gün zuladan yiyicektik. sonra rıfat tam hatırlamıyorum ama galiba 2. günün sonunda olması lazım, hiç uğraşmaya gerek yok aslında dedi. girelim mal işine çekelim yamanın ordan 5 milyarlık mal dağıtalım gençlere onların zihinleri, bizimde cebimiz açılsın ay sonunda yapıcağımız parayı 4'e katlarız lan var mısın dedi.

ben her zaman uyuşturucu işine karşı çıktım beyler.

hayır dedim. son işleride bitirip gidicek bu gibtiğim şehirden diye terso ayak yaptım buna buda bozuldu yattı gene bin.

4. güne doğru yaklaşırken ben hastalandım beyler. mecburen eve gitmek zorunda kaldım. eve gittim, o sıra rıfat benden gizli paranın bi kısmıyla mal almış. 4. gündede tek başına araba çekmiş. bu salak ne zaman ortak yaptığımız işlerde benden habersiz bişey yapsa hep başına gibim gibim olaylar gelirdi zaten. lakin öylede oldu.

bu arabanın kapısını açmaya çalışırken yanından tinerciler geçiyomuş o sıra tinerciler buna laf atmış, buda laf atmaya pek bi gib demez ama herhalde tinerciler giderde bunu polise ihbar eder diye korktu galiba 2 kişiyi orda darp etmiş ama öyle böyle değil beyler. sonra arabayı alıp basmış otoyolda bu mal pek araba sürmeyi bilmez benden öğrendi biraz ama tam değil.

ilerdeki kavşakta çevirme varmış. malum ehliyet diyicekler ruhsat diyicekler arabanın çalıntı olduğu ortaya çıkıcak sonra bütün paralarda yeni hayat olayıda bunun zütüne giricek diye bu paniklemiş, hızla tek yön yoldan geri dönerken polis çakmış olayı takılmışlar bu binin peşine sonra yakalamışlar tabi. zütürmüşler samsun çocuk şubeye.

tinerciler bunu şikayet etmiş ama araba olayından değil beyler. darp olayından. bunu darptan almışlar içeri, sonra bi kaç kez dövmüşler rıfatı çocuk şubede bu yaşta ne taklar yiyosun diye. ondan sonra salmışlar dışarı.. ben iyileşip mekana indiğimde zulaya bi baktım amk. 9 milyar para var. eee dedim rıfata ne yaptın nerden buldun bizim 15 günde yaptığımız parayı bi günde nasıl ikiye katladın bmw mi çaldın diye ağzını yokladım. ama durum belliydi beyler.

rıfat mal almış. peşinede satmış tabi üzerinede bi arabayı okutmuş erhana.

rıfatın mal işine giriştiğini anladıktan sonra bu işleri bırakmıyıcağını en başından biliyodum aslında, o gün rıfata hep akıl vermeye çalıştım. çok para kazanabilirsin ama genç insanları bari ölüme sürükleme diye konuştum durdum. zaten hırsızlık yaptığımızda da hali vakti yerinde olanları seçerdik. nasıl olsa pek fazla giren çıkan olmazdı onlara...

--- 13 ağustos 2009

rıfatla bayağı laf dalaşına girdik. sonra ben eve gittim moralim bozuk bi şekilde, yatıp uyumuştum derken bi anda telefon çalıverdi. arayan osmandı. (osman okuldan arkadaşım her sırrımı paylaşırım. ama bizim taraklarda bezi yoktur.)

onuuurr. dedi telefonda,
uyku sersemi bi sesle ne oldu gene dedim bişey oldu sanmıştım bende.
aç lan atv'yi dedi.
ne diyosun olum uyuyorum şuan gibtirol az çizgifilm izleyemem diyip kapadım suratına.

kapatır kapatmaz gene aradı.

+olum ciddi ciddi aç bak hayatını değiştiricem belki senin nerden biliyosun ?
-bende benim zaten son günlerde hayatımı değiştiren değiştirene millet benim hayatımda çeşitli senaryolar kuruyo
+lan olum sen eskişehire gitmiycek misin ?
-bilmem. yattı gibi.
+nasıl yatar olum.
-kapa şu meseleyi artık ha ?
+bak şimdi onur. sana diyiceğim hemen atv'yi aç. eskişehiri anlatan bi dizi var. ayrıca belki diziden harbiden bişeyler katarsın kendine. dizinin fragmanını izlerken bi an onuru gördüm sandım harbi harbi.
-iyi bakarız bi ara..
(kapattım.)

kimse dinlemiyo 1-2 kişi haricinde.

5 kişi bile yok ne diyim ben am züt meme yazsak gelirsiniz..

rıfat iyiden iyiye mal işine sardı kendini bende rıfata eskişehire gelmiycek misin dedim. yok, sen beni ordada böyle terslersin kafamı attırırsın sonra ben geri dönerim samsuna dedi.
sen bilirsin diyip 9 milyar parayı 4-4 kırıştık. 500er lirada harçlık yaptık. ordan öyle helalleşerek ayrıldım rıfattan. ama rıfat bişeye ihtiyacın olursa biliyosun her zaman yanındayım dedi, bende eyvallah dedim çekildim eve.
aylar sonra babamla ilk konuşmam.

evde otururken bi anda kapı açıldı babam işten gelmişti anlaşılan. aynanın orda üstünü başını çıkardıktan sonra oturma odasına geldi, bi bakış atıp buzdolabını açtı kahvaltılık yiyecekleri çıkarmaya başladı. sonra oturdu. o yemek yerken ben tv izliyodum. bi yandanda içimden konuşuyorum kendimle acaba nasıl başlasam konuşmaya diye. hem annemin vefatından sonra acımızı bile paylaşmamıştık. üstüne eskişehire gitmek istediğimide söyliyicektim babama.