hayat hikayemi anlatıyorum pş216

http://fizy.com/#s/186lkt

samsun derdi ki ;

oğlum onur sen burdan geldin. bu çamurun içinden çıktın girdin bi kere çıkmayacaksın tadını çıkaracaksın pis hayatın.
inadına şut atacaksın hayata...
bazen auta çıkacak top.
bazen direkten dönecek ama yılmayacaksın ! tekrar şansın olacak bir kez daha vuracaksın !
bazense ilk vuruşta gol olacak.

öyle yada böyle olacak...

içimdeki eskişehir ise hep karşı çıkardı samsuna ;

geçmişin ne olursa olsun temiz hayatın temellerini çoktan attın sen derdi bana..
ben zekiydim. akıllıydım. güçlüydüm.

ve bu özellikleri taşıyan bir mimar asla yarıda bırakmazdı inşaatını...
temeliyle ortada bırakamazdım temiz hayatı.

en azından eskişehir öyle derdi...

bende kafama göre uğraşır dururdum kendimle,

zor anımda hangisi içimde daha mantıklı konuşma yaparsa onu seçerdim.

parasızlıkta samsun mantıklı konuşurdu..

umutta eskişehir.

http://www.fizy.com/#s/3wkjom

okulun ilk günleri sınıfı süzüyorum hafiften,

şu kız bana bakar mı ?
şu iyi bi tip midir arkadaş olur muyuz acaba ?
bu öğretmenle arayı nasıl tutsam..

dediğim gibi okumak ve bir yerlere gelebilmek benim umudumdu. ve samsunu asla bu işlere alet etmezdim. hep eskişehiri dinlerdim okulda. o konuşurdu ben dinlerdim.

ertesi gün sınıfa osman geldi daha önce bahsettiğim. meğersem, aynı sınıfa düşmüşüz. geldi oturdu yanıma
eskişehir maceralarımızı konuştuk güldük şakalaştık eğlendik.
ama ben osmanla konuşurken dahi başka birşeye odaklamıştım sanki..

ne dersti ne bişey..

kafamı sola doğru çevirmek için zorlayan bi kuvvet vardı..

ilahi bir kuvvet.

http://fizy.com/#s/1lv1pp

artık okuldan dönüşlerde mekana değil.
eve gitmeye başlamıştım. es-es'ten arta kalan parayı çantamın içine koymuştum. ve geldiğim günden beri hiç kontrol etmemiştim.
çantataki toplam 6.5 milyar lira para benim hakkım olduğu kadar rıfatında hakkıydı.
yolu yordamı düzeltmiştim. içimde ufakta olsa hırs tabiiki vardı ama hırsımı harcamayı ileri zamana ertelemiştim.
çantayı açtım. zula kısmına baktım...

yoktu 1 kuruş dahi yoktu çantamda.. elim ayağım titredi o kadar para nasıl uçup giderdi bi anda ?
babama sormayı geçirdim aklımdan.

eskişehir hayır dedi içimden. hayatta dokunmaz. aç kalsa bile kuruşuna dokunmaz dedi.

haklıydı. soramadım.

telefona gitti elim r’lere kadar geldim.

arayamadım.

montu aldım sırtıma çıktım yağmurlu havada mekana…

sabahleyin okula gitmeden önce bi kahvaltı yaptım genelde sabahları kahvaltı yapmayı pek seven bi insan değilimdir. ama yaptım işte ne biliyim, sırf parayı düşünüyorum kim aldı neden aldı ? birde çantada para olduğunu bilen biri alması lazımdı bu parayı. ayrıca zula kısmınıda bilmesi gerekirdi…

rıfat ?

okula gitmekten vazgeçtim
bütün gün rıfatı arayıp durdum heryerde..
mahalledeki çocuklar,
tanıdık esnaf,
mahallenin kenarında dedikodu yapan teyzeler..

kimse kalmamıştı.
umutsuzluk sardı dört bir yanımı..

ama son bir yer daha vardı. evet.. vardı beyler..

çok azda olsa orda olabileceği ihtimaliyle takoz irfanın oraya gittim. kapıya yüklendim açıktı,
çıktım üst kata evet beyler ordaydı rıfat.

ne kadarda aptalım değil mi ?

yağmurlu havalardada mahallede dolaşacak değildi ya çocuk tabiî ki kapalı biryerlerde takılacaktı. geçen senelerdede olduğu gibi,

düşünememiştim. iyi niyetle sordum ;

+telefonun neden kapalı ?
-hattı eskişehirden dönüşte kaybettim yeni hat alıcam..
+ha.. anladım.
+ya ben seninle bişey konuşucam ama ?
-söyle..
+özel.
-in aşağı.

http://www.fizy.com/#s/1lv1pr

-ne oldu lan paranın kokusunu mu aldın ? yokluğuna dayanamadınmı altı buçuğun ?
+harcadın mı lan hemen?
-yok lan duruyo yanımda hatta..
+sakın kuruşuna dokunma o parayı 4’e 5’e katlıyıcaz biz.
-rahat ol senn rahat.
+niye aldın olum güvenmiyomusun bana ?
-güvenden dolayı değil lan. takozla bişey konuştum anlatırım sonra.
+iyi peki. çıkalım yukarı.. tokatlandım sandım bi an lan. geç bu stresin üzerine sigara iyi gider.
- buyur buradan yak .

o günü öyle ettik tabi, geçtim ben okula streslerden arınmış bir şekilde
osman nerdeydin diyo dün.
hiç kafa izni aldım kendime diyorum.
-daha ilk haftalardan kafa izni alırsan senle işimiz var amk.
+benle ne işin olucak amk..
-ne zaman akıllanıcan ?
+(heceleyerek ayırıyorum sesli sesli.. ) hiç-bi-za……

kafamı sola doğru çevirmeme zorlayan neden beni dinliyordu sanki beyler.. ağzım açık son heceyi getiricem dilimin ucundan ha kaydı ha kayıcak ama o an kapıyorum ağzımı, yutuyorum –man hecesini…

ve o an.. artık aklıma kazınır oluyor. koyu bir şekilde.. beyin uzun süreden beridir ilk defa düşünmenin verdiği etkisiyle silkinip düşünmeye başlıyor tekrardan.
salgılamaya başlıyor eskişehirde bıraktığı hormonu..

ağzım ister istemez kulaklarıma varıyor.

ama o kadar şeyden sonra istemiyorum aşk-ı.. istemiyorum tek seferlik aşk tecrübemle.. hüsran diyorum her aşkın sonu.. hüsran..

http://www.fizy.com/#s/3wkjom

ne gibim iş la bu…

gene derdimin dermanına gittim.

rıfata…

dedim böyle böyle… ben aşık oldum lan gene herhalde..

napacaz ?

-yapma bu sefer az ara ver olum dedi. ne hızlı çıktın bu işlerin tadını alınca bırakamıyo musun bağımlısı mı oldun ? bak ben nasıl duruyorum senin kadar abazan değilim dedi.

+heee eskişehire gelme nedenini söylemiştin olum ? abazanlık aşık olmak mıdır ? yoksa milli olmak uğruna 600 kilometre gelmek midir ?

-dalga geçme olum.

+ulan rıfat.

boşver dedi öyle geçiştirelim bu sefere mahsus aşk olaylarına ara verelim. işimize bakalım. hem otur şöyle iki dakka senle bişeyler konuşcaz dedi.

konuyu her zamanki gibi paradan açtı.
nereye bağlıyacağıda belliydi,
gene mal işine girmek istiyodu rıfat..
uzattıkça uzattı beni ikna etmeye çalıştı bu işe..
yok dedim beyler. yokum bu işte, her türlü işe varım ama buna yokum.
en sonunda tepesi attı tabi.
yok mok nereye kadar. 2 sene sonra ne tak olucağımız belli mi dedi.
kendi kendimizi sigortalayalım bi güvencemiz olsun. alalım malımızı paşa paşa satalım.
elimizde kalanlarıda zulalayalım oturalım üstüne, akarı yok kokarı yok. arkayı sağlama almak lazım. sana temiz iş diyorum dedi.

ikna olmadım yinede…

http://www.fizy.com/#s/1lv1pi

bak dedim rıfat. benim daha temiz bi fikrim var.

söyle dedi.

+o parayla alalım 2. el güzelinden temizinden bi araba koyalım mekana uyusun orda. işimiz düştüğünde uyandırıp çıkaralım kızı mekandan, sonra artık sendede anahtar olur ne tak yiceksen yersin ha ne dersin ?

-ne biliyim. ne tak yersen ye. canımı sıktı benim bu mevzular artık konuşmaktan gına geldi. kusacam en sonunda hadi ben kaçar..

+la nereyeee ? parayı ver bari !

-tamam la tamam ben hallederim. diyip çıktı rıfat..

tabiî ki günler birbirini kovaladı pazartesi hep koştu pazarın peşinden ama yetişemedi her zaman ki gibi…

günlerden bi gün hiç unutmam cumartesiydi camın kenarında bacak bacak üstüne attım bi yandan tv izliyorum bi yandan çekirdek çitliyorum.

bi korna sesi

daaat daatt.

çıkıp cama ebenin amı ne öttürüyon diye bağırdım.

arabanın camından tanıdık bi sima gel aşağı diye eliyle işaret yaptı indim koşa koşa…

indim arabanın oraya bakıyorum cama doğru rıfat arabanın içinde..

nerden kaldırdın bu kızı diyorum. altı buçukla aldım diyo.

altı buçukla bu kızın tekerini vermezler diyorum yok arkadaş. bi altı buçuk tutturdu tanıdıktı takoz yardımcı oldu şöyle oldu böyle oldu bişeyler dedi. bende ammaaan dedim artık. neyse ne.. yorma daha fazla kızı dedim. çek mekana uyusun biraz. hadi eyvallah diyip bizzat kendisi geçirmiş kızı mekana..

o gün bi arabamız var artık diye rahat uyumuştum.

ama sabahleyin telefonumun sesiyle irkilerek uyandım. kısık gözlerle okudum rıfat yazısını temkinli bi şekilde açtım.

rıfat nefes nefese ;

-onur olum başıma çok büyük bi müsibet geldi. yardımına ihtiyacım var allah rızası için gel
+ne oldu rıfat ! nerdesin ?
-her zamanki yerdeyim. engelll engelll !
+tamam anladım. hemen geliyorum.
diyip çıktım evden. engel demesinden anladım takozun ordaydı. neden şifreli konuştu bilemedim.

koşarak gittim takozun dükkana..

rıfat kül tablasını sigarayla tıka basa doldurmuştu.. yanında iki boş bira kutusu vardı.

ne yaptın ne oldu gene dedim..

rıfatın önceden hiç anlatmadığı küçüklüğünde babasının ona yaptığı işkencelerden kaçıp. bir nevi sığındığı eniştesinin başı hacizden dolayı çok büyük belaya girmiş. rıfatın mekandan çıkıp gittiği tek kafasını dağıttı yer kaldığı 1+1 küçük bi evdi. eniştesine ait olduğunu bilirdim ama daha önce eniştesinden hiç bahsetmemişti sevdiğini söylerdi sadece..

eniştesi yaklaşık yeni iş kurmak için tefecilere 250 milyar borç batağına saplanmış anlattığına göre.. elinden gelen bişey yokmuş benden yardım istedi..

dilim varmıyor söylemeye ama lütfen onur dedi. bu işi yapalım..

çok düşündüm beyler çok…
ama onca iyiliğe karşılık belki bu gelebilirdi rıfata. en azından ödeşmiş olurduk.

bu zamana kadar yapmadığım ve yapmayacağıma yemin ettiğim işi rıfat en sonunda bana yaptırıcak mıydı ? yoksa…

ağzımdan çıkan tek cümle şuydu..

peki, arabayı hazırla…

http://fizy.com/#s/1ahs2p

o keskin hayatımın dönüm noktası olarak gördüğüm kararı rıfat için vermiştim. beyler kim ne derse desin bir insan birşeye inandı ise kesinlikle o inandığı yoldan geri dönmez. hiç gitmediğim bir yere gittim o gün. gençlik parkına,

anne-babalar parkta çocuklarını eğlendirme çabasında,
salıncakta sallanan çocuklar
koşturanlar,
bağırış çağırış...

bense verdiğim kararın doğruluğunu sorgular şekilde karıştım o gürültüye...

inanın jeneriklik bi andı...

biraz silkineyim dedim, zaten böyle
anlarda silkinmeyi adet edinmiştim
kendime... elimle aylardır gülmeyen
ağlamayan kalıplaşmış, yüzümü düzeltme
umuduyla ovalarcasına çekiştirdim.
bi nefes alayım şu (son)bahardan. aldımda...

ama birşeyin ekgibliğini hissettim. yaktım bi 216...

yarısına gelir gelmez sigaranın, sağanak başladı. zaten belliydi ne olucağı... hava kapalı, aşırı nemliydi. sağanak o kadar kuvvetliydi ki sigaramı bile söndürüp mundar etti. sonra telefonum çaldı, baktım. (rıfat arıyor... ) yazıyo..

açtım telefonu isteksiz bi şekilde, hani hiç istemediğiniz ama mecbur olduğunuz işler vardır ya o şekilde...

+hea ?
-araba hazır.
+iyi.
-iyi ne la odun ?
+iyi işte..
-gelmiyon mu olum lan ? hani okey demiştin daha sabah ? yapıcaktık bu işi? beni yarı yolda bıraktın lan !
+la ben gelmiyom mu dedim denyo !
-hee, öyle desene..
+ne desene la, kapa telefonu çok yazdı.
-sana mı yazdı dıbına koyim. bana yazdı.
+gibtir git.