hayat hikayemi anlatıyorum pş216

bak işte bin rıfat işte

kahkaha attım bin suratını gibiyim haaahahahaah

uppppppppppppp

upppppppp

oturdum yanina, nede olsa senelerimiz beraber gecmisti dovduk sovduk ama zor gunde birakmayiz diye oturdum yanina. (en azindan ben hic bir dostumu yari yolda birakmam beyler.) biraz suphelendim ilk basta intikam almak icin cagirdi diye ama sonra anladim gercekten zor durumdaydi kaldirdim onu ordan direk atakumdaki muzikhole icmeye gittik. (samsunda pis islerin kucuk kolu bizde oldugundan cevremiz genisti, muzikhole kolay girdik.)

7 numarali masayi sectik oturduk rifat icini dokmeye basladi, neden bu pis islere girdiginden neden cikamadigina kadar dokuldu, beyler simdi bu rifatin bu islere baslama sebebi ailevi, babasi surekli bunu kucukken dovuyomus. hatta bi gun bunun huur evladi sadist babasi durduk yere rifati dovup annesini baska adamlara pazarlamis rifatin onunde.. rifatta olani biteni seyretmis hep derken intikam icin kacmis evden. ve sokaklarin adami olmaya baslamis bu. hatta halada intikam atesiyle yanip tutusur ama babasini tam olarak tanimiyo

rifat bunlari bana anlattiginda ben sok olmustum, hangi insan evladi yapar bunu beyler allah askina, son bardagida devirdikten sonra rifat bana bakti ve sahneye bi bayan cikti okudugu sarkida buydu beyler. hayatimi gibmistir bu sarki benim

http://fizy.com/#s/1ai3wg

sarkinin ilk sozlerini soylerken rifat bana aynen soyle dedi, ve o sozler hala aklimda hayat felsefem gibi bisey oldu bende. sevdiklerin yaninda olmayabilir ama yanindakileri sevmeye calis.

rezerved

reserved ulan

rıfat bana belkide o gün en anlamlı konuşmasını yapmıştı. onur dedi, bizden bundan sonra ne köy olur ne kasaba.. her taku yedik samsunda adımız çıktı şimdi burda bu işleri bir daha kurcalamıycaz diye kendimize söz versek aç kalırız aç bize o durumda bir bardak su veren bile çıkmaz şu gibtiğim şehirde dedi. sonra biraz düşündü rıfat zaten uzun düşünürdü.. ve her zaman en iyiyi çözümü bulurdu beyler.
cebinde kaç para var diye sordu. bende 40 vardı. bak gördün mü ? 450 küsür parayı 3 günde bin etmişsin bence önümüzde ki 1 ayı ne kadar karla kapatırsak o kadar iyidir büyük işlere girelim olum diye omzuma severcesine yumruk attı. zaten rıfat böyle severdi beni.. rıfatın planına göre 1 ay boyunca hep araba çalıcaktık, çaldıktan sonrada parçacıya yollayıp 1 aylık hasılatı bölüştücektik.

ya sonra nolucak dedim.

eskişehir lan eskişehir.. var mı ötesi amk. ortalıkta çapulcu gibi gezmeyiz artık 10 milyara yakın paramızda cebimizde,, atlar otobüse orda yerleşik hayata geçicez artık ama orda binlik yapmıycaz alnımızın teriyle para kazanıcaz diye söylemişti bana..

bende madem önümüzde temiz bi sayfa var. okey lan dedim.

giberim ya dinleyen yok 15 entry girsem 1 kişi rezerved yazıyo..

bitiriyorum 5 kişi dinlemiyosa

yaz lan işte sadece senin yazılarını okuoz işte bin

http://www.blogtv.com/people/morkafa

yaz a.k okuyoz

reserved

o gece orda mutlu mesut hayal kura kura uyuduk. belki yeni hayata adım attıktan sonra gelecekte önde gelen birileri olucaktık. büyük paralar ve ihtişamlı hayat...

21 temmuz 2009-

hemen ertesi günüydü..

takoz dediğimiz irfan abinin arabayı kaçırdık. bizim terso işler yaptığımızı bilirdi ama severdi bizi nede olsa. arabayı kaçırma işlemi bizzat benim tarafımdan gerçekleştirildikten sonra rıfat bana yolu tarif etti. parçacı erhanın yanına gittik.

adam elinde olmayan lazım gelen parçalar şu şu modellerde bulunuyo dedi. bi liste yazdı yarım yamalak. konuştuğu gibi yazıyodu muallak.
ne yazdıığıda belli değil zaten..

ben arabayı tekrar yerine sürerken rıfat bana listeyi okuyodu..

hep lüks arabaların parçalarıydı amk. ben sonra ışıkları geçtim, ( neyimize güveniyosak trafiğe çıktık amk bütün millet bizi izliyodu.) stadyumun orda bastım frene çektim el frenini rıfata baktım..

reserved

olum bu arabalarn hepsi lüks arabalar, biz neyimize güvenip kaçırcaz mutlaka o arabalarda alarm malarm bi gibim vardır yannanı yeriz dedim.

beyler rıfat bana ne dese iyi ?

olum biz zaten yannanı yemişiz en başında madem iyi bi hayat istiyoruz. bazı şeyleri riske etmek zorundayız dedi.

bu söz beni cesaretlendirdi. arabayı tekrar çalıştırdım bastım gaza ama önümüz yokuş beyler yol bomboş zaten sabahın 7'si falandı. ordan daha çok yükseldim inanın 120'ye çıktım derken dönüceğimiz kavşak gözüktü bi an rıfat korktu yavaşla lan diye bağırdı bende panik yaptım ordan o virajı nasıl alıcam diye hesaplıyorum aklım sıra ama zaten acemiyim hayatımda 8-9 kez araba sürmüşüm. panikten sonra direksiyona bi asıldım sağa kırarken anında kıl payı hızla geçtik kavşaktan geçtik geçmesine ama zütüm 3-5 atıyo beyler. öyle böyle değil kavşaktan geçtikten sonra ben arabayı titrete titrete sürdüm sonra takozun garaja arabayı bıraktık.

ordan beri hızla mekana geçtik. rıfatta kendince hesaplar içerisindeydi. hadi kalk gidiyoruz demesiyle kalkmamız bir oldu. bu içinde bulunduğumuz zorlu ayın, ilk devriyesi dedi. gözümüze gece sürekli yerinde duran arabalardan bakıyoruz rıfat sayıyo artık şu olur mu olur ama bunda alarm vardır.. şu olur mu olmaz bu para etmez. şu olur mu yok bu işimize gelmez 4-5 saat sonunda bi arabayı gözümüze kestirdik. akşama doğruydu.. sonra mekana gittik tekrardan adrenalin dolu geceye hazırlık yaptık