hayat hikayemi anlatıyorum film gibi

bu hikaye burda bitti diyorum. kızmıyorum ona, hayatımın en kötü ve en güzel günlerini onnla geçirdim diyorum. vardır kendine göre bir sebebi ama. aması var, ama nefret ediyorum ondan. hayatımı gibip attı? yo dostum yo, o bişey yapmadı, sen kendi kendine yaptın. işte böyle karmaşık ruh haliyle leyla olmuşum, yine meöhullerdeyim. ne yaptığım niye yaptığımı bilmiyorum. suyun tadı kaçıyor yine. ışıktan rahatsız oluyorum, tam bir melankoli, şizofren panik atak. ne kadar ruhi sakatlık varsa hepsini topluyorum bünyeme. bi kaç ay geçiyor tatsız tuzsuz takılıyorum. yaptığım hiçbişeyin amacı yok. sadece nefes alıp veriyorum. bi nevi bitkisel hayat.

derken kanki kız arkadaşa rastlıyorum yine. gel hadi diyor. herşeyi biliyor. itiraz etmiyorum. artık daha uysalım. tepki veremez oluyorum. kızamıyorum, duygularım tükenmiş gibi. gittik oturduk. uzun uzun sustuk. nasılsın dedi.

tak gibiyim dedim. nezaketen güldü. o da iyi değil. şşşşşş dedim, sakın. adını anma, mevzu yapma, seni de çizerim kırmızı kalemle dedim. kızma dedi, yapacak bişey yok. ama çok üzgün. aslında tek suçlu sensin dedi. azını yüzünü giberim dicem ama diyemiyorum, tenezzül bile etmiyorum, demek gelmiyor içimden. başımı sallıyorum. evet kenedyi de ben vurdum zaten diyorum. gidip teslim olucam.

niye yaptı biliyo musun diyor? yoo diyorum. merak ta etmiyorum. kuyruklu yalan. ölüyorum meraktan. sebebini bilsem belki içim soğuyacak.

daha ilk seferde güvenini kırdın dedi. anlamadım. ne zaman dedim niye dedim. ne yaptım ben?
sana güvenebilmek en çok istediği şeydi dedi. seninle olmak istiyordu, seninle mutluydu ama güvenmek istiyordu. ama sen güvenmesine izin vermedim. herşeyi sen berbat ettin. durumunu biliyon, hassasiyetini de biliyon ama mallık yaptın tek suçlu sensin.

ne diyon kızım sen diyorum, kafan mı iyi, taşak mı geçiyon diyorum. salk diyor çok kızgın biçimde.

okulu bıraktın diyor. önüne çıkan ilk engelde pes ettin
kolayına kaçtın. o çok hassastı güven konusunda bilmiyor musun. sana güvenemeyeceğini anladı. evet paranoyaklık derecesinde güvensizliği var insanlara bunu yapmamalıydın. bigün onu da bırakıp gideceğini düşündü.

ya o huur çocuğu dedim. kim o der gibi baktı.
telefona çıkan bin kurusu dedim. alaycı biçimde gülümsedi. sıradan bi arkadaş. çocukça bi taktik. inandın mı dedi.
sustum.

nefretim arttı ama ona değil kendime. ne var yani, buun için insan terkedilir mi aynı şey mi diyorum. ben onu ölümüne sevdim, okulla ne alakası var saçma maçma deyip kendimi kandırıp aynı zamanda savunmaya çalışırken iyice taka battığımı net biçimde anlıyordum.

bu mudur yani diyorum şimdi. bunun için mi beni terkediyor. bu kadar mı güven kırıcı bişey bu? değil diyorum, sonra kendimi onun yerine koyuyorum, allah belanı versin adam mısın sen diyorum. kime diyorum peki? kendime diyorum, tiksiniyorum kendimden ama terketmek için yeterli sebep değil diyorum. ona duyduğum nefretin azalmasına izin vermicem. bencil pisliğin teki olucam, hayatımın 4 te birini onun için çarçur ettim
ama taktan bişeyi bahane edip beni bıraktı diyorum. suçlu o. en az benim kadar suçlu. lanet olsun sana.

kendime ve etrafımdakilere zarar vermeye devam ediyorum. bi ordayım bi burda. kimim belki de kimliksizim bilmiyorum, kendimi bile tanımıyorum bazen. aynadaki suretime tükürdüm kaç kez. bu aşk olmaktan çıktı artık ruh hastasıyım, bahaneme de o. terkedildim ya, kafayı kırdım. yersen tabi. bi yılbaşı akşamı gelip çatıyor. arkadaşlar zorla zütürüyorlar salaş bi meyhaneye. bildiğin meyhane. çöküyoruz bi masaya. içiyorum. ha ubuttum sölemeyi artık sağlam bir içiciyim. alkolik değilim henüz ama içtimmi sağlam içiyorum. derken masaya tanımadığım ama arkadaşlardan birinin tanıdığı yaşlıca bi dayı geliyor. selam verip çöküyor. hoş sohbet bi adam tipinden belli. işimiz gücümüz de yok nasıl olsa anlat dayı diyorum, uzun olsun bu son olsun. anlat dıbına koyim.

herif, türkiye nin patlaıcı uzmanlarından biri çıkıyor. hatta sertifikalı ilk patlayıcı uzmanı çıkıyor. cebinden 3 paket uzun samsun çıkarıp koyuyor bira kasasından bozma masamıza. ateşliyor ilk kurşunu anlatıyor da anlatıyor. bi an kendimi o zannediyorum yaşlanmışım, sanki, gelecekten gelmişim, kendi gençliğime hikayemi anlatıyorum. dur dedim dayı. zaten iyi değilim, yaramı deşiyorsun. güldü. bak evlat dedi günde 5 paket sigara içiyorum, ciğerin yarısını hastanede bıraktım. kalan yarısı beni ne kadar zütürür bilmiyorum. aklını başına topla, ne derdin var bilmem ama yazık etme kendine diyor. gençsin neyse derdin unut diyor. yeniden başla bi yerden. düştüysen kalk, kalkamıyorsan sürün ama devam et.

kolay mı dyı diyorum. kırgınım.
kime kırıldın
en başta kendime sonra herkese
hasgibtir diyor.
gülüyorum, sevdim dayıyı
snra diyor ki bana ; bigün aynı senin gibi salmıştım kendimi, hayatımı bitirmeye çalışıyordum, en zor yoldan halbuki git çatıya çık atla geber, eziyet etme kendine. ölmek kolay niye acı çkiyorsun. sonra biriyle karşılaştım bi içki masasında. konuştuk, nasihat etti ben de dedim ki kırık bardaktan su içtin mi hiç? adam suratıma baktı dedi, güldü peki sen hiç bardak kırık diye su içmekten vaz geçtin mi dedi. ( ki bunu yıllar sonra facebook ta bi paylaşım olarak gördüm ilginçtir)

akıllı ol diyosun dayı öyle mi dedim. aynen öyle olum dedi. bahane üretme dedi, bahane züt gibidir, herkeste vardır dedi. herif ezdikçe eziyor bizi. kalk gibtir git şimdi dedi, elini yüzünü yıka bi daha girme bu kapıdan. sabah uyndığında aldığın her nefes için şüket dedi.bak ben her nefeste acı çekiyorum. şükret olum dedi, git kurtar kendini. ilerde bugünleri düşünüp gülmek mi istersin, yoksa lanet etmek mi? bişey diyemedim. demek gelmedi içimden. içtim biramı, hadi eyvallah dedim çıktım gittim eve vurdum kafayı yattım.