hayat hikayemi anlatıyorum film gibi

sağ kürek kemiğimde hissettiğim bir el ve naber sesiyle öksürüğe boğuluyorum. hani su, ekmek adamın boğazında kalır da, aldığı nefes kalır mı. kalırmış meğersem boğuluyorum sanıyorum bir ara ama ne önemi var. ben sadece odaklandığım şeyi düşünüyorum. kafamı yana çeviriyorum ve bingoooo o gül yüzü, gülen gözleri gözlerime bakıyor. kalbim ağzımdan çıkacak, çişim geliyor dıbına koyim, ishal gibiyim sıçasım var, paçalardan akacak, kafamı tutamıyorum sağa sola sallanıyor, kafamdan topuklarıma buz gibiyim. vücut tam anlamıyla kısa decre yapıyor, aşkım deyip boynuna sarılıcam ama onu yapamıyorum, az önce amı zütü dağıtan beyin izin vermiyor hop akıllı ol diyor. konuşamıyorum, nabız 1500 atıyor sen diyebiliyorum sadece. o içimi yakan güümsemesi ile sokulup sarılıyor naber arkadaşım diyor. özlemedin heralde beni.

lan bayılmak istiyorum, kaldıramam böyle bişeyi de, beyin kontrolden çıkmış kafasına göre takılıyor. bayılt dıbına koyim senin de, bi resetlensin bünye ama yok. ısrarla ayaktayım. o mis kokusunu çekiyorum içime. dudaklar değmiyor yanaklarıma yanaklarımız temas ediyor ve havaya salınan bir muck sonra öbür yanağa muck.

sen diyorum tekrar. ne o hortlak görmüş gibisin diyor. taşındınızdı diyorum. kahkaha atıyor. o n demek der gibi bakıyor. taşındınızmışsınız diyorum yine. tüm gramer, dil bilgisi birbirne giriyor. özne yüklem bi tarafa dağılıyor bende. yooo diyor. nereye taşıncaz olum burdayız diyor. o olum derken büzüşen dudaklarına hasta oluyorum. lan gözlerimden yaş geliyor, noldu diyor, nezle diyorum göz nezlesi. yiyor tabi. yazlıktaydık diyor. yazlığının dıbına koyim, hayatımı gaspettin diyecem ama ne önemi var, işte yanında ya daha ne istiyon dalyarak diyorum. nabız normale dönüyor, beyin tekrar çağrılara cevap veriyor, türbülanstan çıkıyorum.

yazlığınız mı vardı diyorum.
yoo diyor. amcamın yazlığı. yazları oraya gideriz hep, dün akşam döndük daha.
e bi haber vereydin, ayıp ya kaç ay oldu?
haklısın da nası veriyim, okul kapandı 2 gün sonra eşyaları yükledik gittik.
sizin karşı komşu taşındılar demişti bana
bize mi geldin
ya geçiyodum uğradım
ya eşyaları falan da zütürüyoz yazlık boş onlar taşındık zannetmişlerdir.

derin bir ohhh çekiyorum, karşı dağlar inliyor.

salgıladığım adrenalin kafa yapıyor sanırım, kafam dönüyor, halsiz düşüyorum. hadi yemek yiyelim diyor, kalkıp gidiyoruz karşıdaki büfeye.

günler haftaları, haftalar ayları kovalıyor, aşkım içime sığmıyor büyüdükçe büyüyor. mutluyum ama buruğum. seni seviyorum diyemedim içim ona yanıyor. bigün gelecek okul bitecek ve dağılacağız, iş işten geçecek, kim öle kim kala. ömür boyu kendimle hesaplaşmak istemiyorum. ama temelli kaybetmekte istemiyorum. ya bana kızarsa?

öss yaklaşıyor ( bu arada ozamanlar üni sınavı 2 basamaklı) köpek gibi ders çalışıyorum. sabahlara kadar kitabın başındayım. tek amacım var, kazanıp meslek sahibi olmak sonra onu alıp gitmek. ona kendini güvende hissettirmek. kazanmam lazım.

sınavabi kaç hata var yine oturuyoruz. aniden, sevgilin var mı dedi. yüzüne baktım, bıyık altından gülüyor. benden sakladığın sırrın vardır belki, tanıdığım kadarıyla çok iyi kamuflaj yapıyorsun dedi. ne dedi lan bu dedim. acaba onu sevdiğimimi öğrendi diye panik yaptım. hala sırıtıyordu.

yok diyebildim sadece.

sen demi annene kızgınsız dedi

ne alaka dıbına koyim diyecem diyemiyorum

anlamadım dedim, annemle ne alakası var?

demez olaydım. taptığım, uğrnda canımı vereceğim kız hakkında bi tak bilmediğimi anladım.

önce manalı bir bakış attı. sen bilirsin ki der gibi. gözleri nemlendi sonra. gözlerini kaçırdı, başını çevirdi hiç birşey söylemedim, sabırla onun anlatmasını bekliyorum. ısrar edip sıkmak istemiyorum ama onu gözlerinde ilk defa yaş gördüm, canımdan can gitti sanki. kim ağlattı seni deyip, alayının dıbına koymaya hazırım, beyin devreden çıkmak üzere yine.

bir müddet öylece bekledik. sonra bi peçete aldı masan gözlerini sildi. benim annem yok dedi. şaşırdım ama diyecek bişeyim yok, bekliyorum anlatsın diye. ona çok kızgınım, ondan nefret ediyorum dedi.

terketti gitti zannediyorum. anlat dedim. bana anlatmıan kime anlatıcan rahatlarsın.

içini çekti. lanet ediyorum ona hergün dedi. beni onun ellerine verdikleri ilk güne lanet ediyorum dedi.
olanı biteni anlamaya çalışıyorum ama onun o bitkin halini gördükçe içim parça parça oluyor.

noldu dedim, insan annesinden nefret eder mi?

bir kız kardeşi daha var. annesi onu doğurduktan sonra, bunalıma girip kendini asmış meğersem. baba alkolik. bizimki çocuk yaşında, hem anne hem abla olmuş. hayat çok pis indirmiş sillesini. anlattı uzun uzun. sevmiyorum dedi. sevemem. anneme bile hissetmediğim bi duyguyu başka birine nasıl hissedebilirim. dedi. bişey diyemedim. sustum. o da sustu. usul usul bitti ağlaması. o bi kere ben iki kere ağladım dıbına koyim. ama içimden.