hayat hikayemi anlatsam kaç kişi dinler

reserved güzel gidebilir belki

Bi kaç gün eve gelmedim orda burda sürttüm ve eve döndüm geri geldiğim için azarlaması gerekirdi fakat artık zütü yemiyordu gıgını çıkaramadı okuluna gidip gelen bir çocukken bir serseriye dönüşmüştüm adeta cebimde bıçakla geziyor ona buna sataşıyor kavga edip bazılarını kalabalıkta yaralıyordum şükürki sabıkam yok. Neyse herşey güzeldi başlarda ekmek elden su gölden arada girip çalışıyordumda fakat hayat artık saçma geliyordu.

Ben ömrümü okumaya adamıştım okuuyup o cahilin elinden kurtulmaya ! Fakat olmadı yapamadım karanlık içine çekti durmadan serserinin tekiyim şimdi ve asla normal biri gibi davranamıyorum.

Gördüğüm şiddetten dolayı sinir hastası oldum bi çok kez babamı öldürebilirdim ama kendimi zor tuttum her defasında " Allah'ım son bir şans daha diliyorum biraz daha sabır ver " diyip kenara çekilmiştim.

Sonra senin gibi bir oğlum olduğu için utanıyorum dedi... Ve benim şartel attı sinirlerim gerildi kendimi zor tutuyordum zaten. Bende ona " Bende senin gibi bir babam olduğu için utanıyorum insanların yüzüne bakamıyorum dedim." Annem dikiş işleriyle uğraştığı için makas ortalıkda dururdu yine masanın üzerindeydi ve masanın üzerindeki makası alıp bacağıma saplamaya çalıştı ama yapamadı büyük bir çeviklik ile bacağımı çektim ama bacağıma saplanmayan makas baldırımı boydan boya kesti ve yardı .

Elimi değdirdiğimde bacağımdan akan kanları görünce beynimdeki kıvılcım tüm vicudumu sardı bir taksör gibi yumrukları suratına indirmeye başladım bir yandan saydırırken yumrukları suratına bir yandanda " Sen hala karşındakini çocuk mu zannediyorsun , Sen kimsin , Senin gücün sadece çocuk ve kadınlara yeter aciz köpek " diye söyleniyordum yere yatırdım ve vurmaya devam ediyordum suratı kan içindeydi annem sıgara almak için bakkala gitmişti eve geldiğinde şok oldu ve vurmamam için yalvaran babamın üzerinden beni o aldı.

Artık ipler benim elimdeydi !

nickindeki 94den dolayı okuyanı gibsinler amk.

kendini de sayarsan simdilik 1 panpa

rezerve alayımda belki anlatırsın

hey amk nerden bişeyler yazdım bunun başlığına polislerle başımı belaya sokma oç

Okumaya başlamıştım arkadaşlarımla kaliteli zaman geçiriyor ve babamın o karanlık cehaletinden uzaklaşıyordum ben onun cehaletinden uzaklaştıkca o beni içine çekmeye çalışıyordu sebepsiz yere her allahın günü dayak yemeye devam ediyordum sebebini hiç bir zaman soramamıştım ağlamaktan... Bir çok kez okuldan gelip ödevimin başına oturduğumda tekme tokat dayak yedim ve tuvalete kitlendim... Saatlerce sabaha kadar tuvalette dikilirdim o pis kokunun ve o beni delirtircesine musluktan damlayan suyun sesi ile.

Okul arkadaşlarım ve öğretmenlerin bunu anlaması çok geçmemişti herkez soruyordu doğal olarak yavrum senin kolundaki bu morluklar nedir diye.Hep bir bahane uydurmuştum ve kaçmıştım insanlardan belkide şimdi asosyal olmamın nedenini sizlerde az çok anlamışsınızdır abilerim.

annemde aşşağı kalırmı sabahları önlüğümü giydirirken babama sinirlenip bir çok kez saçımı çekip kollarımı tırmalamıştır ve tokatlar savurmuştur o ufacık yüzüme. Yavaş yavaş büyüyor ve orta okul çağına doğru geliyordum.

Hiçbir zaman bu durumu dışarı yansıtmamak için ağlamadım arkadaşlarımın yanında aksine hep güldüm sanki böyle şeyler hiç yaşanmamışcasına. Arkadaşlarım kemal sunala benzetirlerdi gülüşümü oysa o gülen yüzün arkasında kurumuş göz kapakları ve bir kaç satır küfür vardı aileme...

Orta okul çağına gelmiştim ve lanet olası babam iş kazası geçirmişti dövse ve işkence etsede o benim babamdı içim cız etmişti acımıştım her seferki gibi yine kıyamamıştım ona bana yaptığı zulme rağmen babamdır demiştim.Ve 1,5 Sene ben bakmıştım eve.

Mutluydum kazadan sonra vurmuyor artık düzelmiştir diye.Çok sürmedi sevincim ayakları daha düzelmeden başladı değnekleriyle vurmaya hem altından pisliğini alıyordum hemde sopasını yiyordum sırf okuya bilmek için EVET YANLIŞ DUYMADINIZ OKUMAK ADAM OLMAK VE ONUN ELiNDEN KURTULMAK iÇiN NE YAZIKKi BAŞARAMADIM NE YAZIKKi OLMADI...

bu pekekent yazim hatalarindan belli oldugu uzere harbi lise terk de amin oglu iyi yaziyor pic boyle gider de intihar ederse efsane olur, hadi amk dortgozle bekliyoruz.

Sınavdan bir gün önce eve yatsıdan sonra gelmiştim gecikmiştim çünki okul arkadaşlarımla sınav öncesi biraz muhabbet etmiştik eve geldim ve tüm kitaplarım yırtılmış önlüğüm vs. herşey çöp poşetlerine doldurulmuş ve tuvalete kitlendim sabaha kadar yalvardım açın diye kapıyı sesimi duyan olmadı yumrukladım duvarları komşular yardımıma yetişsin diye kimse gıgını çıkarmadı sabah yorgun düşüp klozetin üzerinde uyuya kalmış bir vaziyette uyandırıldım annem kalk sınava git dedi bir umut yüzümü yıkayıp o pis kokan kıyafetlerimle elime kalemimi silgimi alıp koştum geçte olsa bir kaç dakika yetiştim ve sınava girdim...

yalan beee.

O yorgunluk ve açlık ile sınavda soruları çözmeye çalışırken üzerime sinen o pis kokudan dolayıda rahatsız oluyordum görevli öğretmen yanıma gelip evlat sen tedirgin görünüyorsun bişeyinmi var dedi anlamıştı sanırım yüzümdeki çizik ve yediğim dayakdan dolayı kanayan kulağımdan oysaki görmesinler diye hep omzuma silip durmuştum kanayan kulağımı öğretmene hayır iyiyim diyip devam ettim ve sınav bitince kapıdan çıktığımda yüzümde asık o surat ifadesi ile diğer öğrencilere baktım

Herkezin yanında velisi vardı ve sarılıp çok güzel geçti sınavım diyip öpücüğü ve tebriği alıyorlardı oysa benim kimsem yoktu yalnız başımaydım herkez evine doğru yola koyulmuşken ben sahilde her zamanki yerime doğru gitmeye başlamıştım bile...

rizörvık işten gelince okurum.

Aldırış etmeden devam ediyorum yürümeye bir kaç sokak daha dolanıp geliyorum yine caminin önüne sabah cemaat geldiğinde rezil olmayayım görmesinler diye uzanıyorum caminin arkasındaki çardağın altına yatıyorum sabah olup uyandığımda kaskatı vicudumu hareket ettirmeye çalışıyorum ve son gücüm ile oturduğumuz apartmanın önüne gelip yığılıyorum. Komşumuz beni kaldırıp oturduğumuz dairenin kapısına kadar zütürüyor ve kapıyı çaldığında annem çıkıyor heycanlanmış ve merak etmiş olmalıki hemen içeri alıyor ve üst baş ile ekmek arası verip geçiştiriyor...

Uzun lafın kısası o gece bana ders oluyor artık o karacahil babam olacak adama açık vermeden yaşamam gerektiğini onunla polemiğe girmeyi bırak yüzünü görmemem gerektiğini anlıyorum.

Bir kaç ay sonra işte o soğuk gece önünden geçtiğim düz liseye yazılıyorum puanım ona yetmişti malesef başıma gelen onca şeyden soonra girdiğim sınavdan ancak 250 küsür puan çıkarabilmiştim. Artık ne okulumdan memnundum ne ailemden nede hayatımdan intiharın eşiğindeydim zaten orta okulda hanımevladı olarak tabir ettiğiniz tiplerden iken liseye geçtiğim andan itibaren bir serseriye dönüştüm. Zaten bu saatten sonra okumanın bir anlamı olmayacağını düşünüp okulu bıraktım ve o kahrolası cahil babamdan intikam almak için halk arasında hayırsız evlat olarak tabir edilen biri oldum çıktım.

Beni yıllarca döven bana işkence eden o adamdan intikamımı almanın zamanıydı eskiden dövdüğü gibi beni dövebileceğini zannediyordu bir çok kez yeltendi ve karşı çıktım. Ve yine lanet olası bi hafta sonu o evdeyken konuşmaya başladık... Sadece konuşuyorduk tartışmıyorduk dikkatinizi çekerim kkonuşuyorduk.

http://inciswf.com/c%c4%b1g%c4%b1rankar%c4%b1.swf

gebermedim amk onu bile beceremedim.