-
1.
0Size hayat hikayemi anlatacağım lütfen alaycı ve küfürlü yorumlar yazmayınız.
Birkaç gündür düşünüyorum yazsammı acaba diye ve kararımı verdim.Okurken şu şarkıları dinleyebilirsiniz.
http://vimeo.com/26931394
http://www.youtube.com/watch?v=gmzTFVlES_I
5 Yaşındayken hep şu 2 sene hemen geçse de okula gitsem diye heyecanlıyordum.Abim benden 1 yaş büyük olduğu için o önceden başladı okula ve onu kıskanıyordum.6. yaşıma girdim.Okuma yazmayı söktüm sökecem.O kadar çok istiyorum ki okul başlamadan öğrenmeye başlamıştım.Vee 7 yaşıma girdim.Okula başladım herşey o kadar toz pembe ve güzeldi ki. Özel Pınar ilköğretime gönderdi ailem abim orda olduğu için.Bir hocamız vardı ozamanlar 35 yaşındaydı galiba şimdiye ölmüştür gebermiştir inşallah.Neyse işte hergün sevinçli sevinçli okula gidiyordum sonra bir gün hoca bana bir soru sordu toplama işlemiydi galiba ben onu çıkarma işlemi sanıp cevabı söyledim kadın bir de dişlekti konuşurken tükürürdü bana bağırdı körmüsün diye.Çok korkmuştum ve durumu anlattım kadın dinlemedi bile.Sonra bu olayı düşündüm durdum sonra her geçen gün sanki bana takmış gibiydi.Sonra bir gün bir soru daha sormuştu gene bilemedim bana tokat attı.inanabiliyormusunuz sınıfta kimseye bağırmadı ve tokat atmadı.Ama bana tokat attı ve bağırdı.Sınıfta galiba babası önemli bir işte olmayan bir tek ben vardım ondan benden korkmuyordu galiba.Çünkü babası parti başkanı olan milletvekili olan para babaları felan vardı.işte çok şaşırmıştım ben annemden babamdan dayak yemedim ama okulda hocam bana tokat attı diye düşünüp durdum.Çocuk olduğum için şöyle bir kanıya vardım galiba ben bir suç işledim bu kötü bişi çünkü bir çocuga kızılırsa cocuk yanlış birşey yapmış demektir dedim.Anneme babama söylemedim bu durumu.Sonra her geçen gün daha fazla hakaret etmeye başladı hoca.Veli toplantısında yavşak yavşak beni severmiş gibi davranırdı.içime attım bu olanları sonra başka bir arkadaşın yanağına yavaşca vurdu çocuk ağladı çıktı gitti sınıftan.Sonraki gün babası hocaya kızmış bağırmış seni okuldan attırırm diye.Hoca geldi arkadaşımdan özür diledi aynen şu sözleri söyledi çok iyi hatırlıyorum Hoca:" oğlum ben sana tokatmı attım sadece dokundum acımamıştır ki " Arkadaşım:Bana bildiğin vurdun bida yaparsan gününü görürsün. dedi.Ben tabi ah salak kafam bu olay durumundan sonra bile ders çıkarıp aileme söylemedim.Sonra hoca bunun acısını benden çıkardı.ben artık dersten iyice soğudum hiç birşey yapmıyordum ödev yapmayı bıraktım, sınıftakiler beni ezmeye başladı hoca bi yandan arkadaşları bi yandan.Ailem , oğlum sen böyle değildin noldu sana derdiler.Ben de dersleri sevmiyorum nefret ediyorum okuldan derdim.
3.sınıfa kadar pınarda kaldım.4-5-6 A.ilköğretimde okudum ordada çok dayak yedim ve ezildim.
Geldim 7.sınıfa .Okulumun olduğu semte taşınmıştık.Zengin bir muhit.insanları kaliteli olan bir yerdi.Tabi ben 4-5-6. sınıftayken örnek öğrenci seçilirdim.Her zaman gömleğimi boğazıma kadar iliklerdim kıravatı çekerdim gömlek hep içimde.BU okulda hiç kimse böyle değildi kendimi çok garip hissetmiştim.Sonra uzun eşek oynamaya davet ettiler beni ve bir kız gelip "ay bune hal ya çekmişsin kravatı ta boynuna kadar çıkar kravatı, 3 düğme aç gömleğini çıkar dışına birazda indir şu pantolonu bune böyle" dedi.Şaşırdım galiba bunların tarzı bu.Sonra hah işte tam oldun mükemmel görünüyorsun dedi.Oyuna devam ettik.Dersler tabi her zaman ki gibi kötü hiç birşey bilmiyorum.7ve8.sınıftayken güzel vakit geçirdim ilk defa gerçek bir arkadaş edindim bana saygı duyan birileri.
Lise 1 e kadar içime kapanık bir çocuk oldum.Derslerim hep 1 di içime kapanık olduğum için hep sessiz dururdum bu yüzden hocalar sessiz durduğum için beni geçirirlerdi.Geldi Lise 1 .
ilk dönem karnemde 10 tane 0 .Babam dedi seni özele alalım yoksa kalıcaksın.Hani eski okulum pınar koleji işte onun lisesine gittik babamın tanıdığı öğretmenler felan vardı.Babam dedi böyle böyle kayıt yaptırmak istiyoruz 2.döneme.Adam olmaz dedi gibtiri bastılar.Sonra 10 okul gezdik hiç biri almadı taa ki 11. tercimiz olan okula gidene kadar.(Ad vermiyorum)
Dediler alırız tabiki dediler ama derslerini düzeltmeli dediler ve okulun yurdunda kalacak yoksa almayız dediler.babam tamam dedi.Ben 10 yaşımdan beri bilgisayar bağımlılığım var.Anti sosyal bir insanım ve yurtta kalacam.Korkmaya başladım.Okul geldi çattı.Yurda gittim eşyalarımı yerleştirdim.Sonra galiba yurd güzel bişi eğlencelidir diye kendimi teselli ettim.Sonra 1 ay geçti sürekli içimde bir sinir.. Bilgisayara oturmalıydım bağımlı olduğumdan dolayı dürtülerim acayip şekilde azdı.Delirecek dereceye geldim.Sonra odadakiler beni ezmeye başladılar.Git şunu getir bunu yap şunu yap.Yapmayıncada hayatımı zehir ediyorlardı.Ben iyice hayattan soğudum.Dersler taktan taktan notlar taktan.Her sene bütünlemeye girerdim.Yurt dolabımı patlatıp yiyecekelrimi alırlardı daha neler neler.
Lise 1 bitti babama dedim lise 2 de yurtta kalmak istemiyorum dedim ilk karşı çıktı sonra peki dedi.
Lise 2-3-4 aynı hayatım hep aynı.Ygs'yi geçemedim tekrar hazırlanıyorum.
Bu anlattıklarımı daha önce kimseye anlatmadım ailem arkadaşlarım ve beni tanıyan herkes mutlu biri olduğumu sanıyor.Bir gün dersteyken daldım düşünüyorum hayatım neden böyle kötü diye arkadaşım dedi lan beni duymuyonmu felan bende bişi düşünüyordum dedim ve bana dedi ki "(alaycı bir şekilde) ne düşünüyorsun ki ne düşünebilirsin ki ?" dedi.Anne babası ayrı ve bazen işe gidiyor ya, hayata atıldığını sanıyor oysaki zenginlik içinde yüzüyor ve arkadaş çevresi çok.Beni mal mal mutlu gezen hayyatta bir sorumululuğu olmayan biri olarak görüyorlar çünkü.
Herzaman nazik güler yüzlü davrandım bu mutluluğum sadece maskem.içimde öyle bir nefret varki birini bile öldürebilirim.
Hayat güzel?
Tikim var 5.sınıftan beri , kafamı titretirim burnumu çekip dururum.Ailem ilgi çekmek için yaptığımı sanıyor halen, ama istem dışı oluyor ve toplum içine çıkamıyorum bazen.Sigara almak için çıktığım olur.Yoksa sosyal yaşantım yok.
4.Yaşımdan beri mide hastalığım var.
Ülser - Gastrit (Baharatlı şeyler , Cips , Meyve suyu , asitli içecekler , çikolata , meyve , limon yani abur cubur felan yemem yasak doktor ölene kadar yemiceksin dedi tabi böyle söylemedi ama çokta şeyimde hergün yiyorum!)
Simetri hastalığım var
paranoyaklık
anti sosyallik yani obsesif kompulsuf
Pskologa zütürmüşlerdi beni derslerim kötü diye.Tabi bu anlattıklarımı hiç kimseye anlatmadım pskologa bile çünkü muallakler aramızda kalacak diyor anlattıktan sonra gidip aileye söylüyorlar.Bazı testler yaptılar.Anti Depresan verdiler ProzaQ tikimi çok az geçirdi gibi hissettim yada plasebo etkisiydi bilemiyorum.Lise 1 de sigaraya başladım ilk başta zevk içindi sonra tikimi giderdiğini hissettim.Halen içiyorum.
Hayatım boyunca 2 kişiyle çıktım.Lise 3 te ilk defa biriyle çıkmıştım.Oda en çok güvendiğim tek arkadaşım beni zorlayarak artık normalleş biriyle çık demişti o ayarladı.2 hafta çıktık ben tabi insanlara yakın olamıyorum herzaman köşeme çekilme hissi var yanlız olmak istiyorum dayanamadım ayrıldım.Bu durum 2.çıktığım kızdada olmuştu.Oysakı onu çok sevmiştim ve halen seviyorum.
Bu aralar lustral kullanıyorum babam 1 sene önce saklamıştı(anti depresan kullanmamı istemiyor intihara meğillilik yaptıgğını söylüyor halbuki geçiriyor bu ilaç.) çünkü intihar etme dürtüsü geri geldi.5.Sınıftan beri intihar etme dürtüsüyle yaşıyorum.Eğer inançsız olsaydım çoktan intihar etmiştim.Geceleri ağlıyorum ben neden normal bir yaşantı süremedim.Bütün bunların başı ilk okulda hocamın beni ezip dövmesimiydi bilmiyorum.
18 yaşıma geldim. bildiğim şeyler ; Okuma Yazma , Toplama Çıkarma Çarpma Bölme , Çarpım tablosu.Geleceğim pek iç açıcı değil.
Hayatımda hiç bir şekilde birine zarar vermedim , kavga etmedim , her zaman nazik davrandım , yardımsever oldum .Bu iyilik yap iyilik bul felsefesi bende işe yaramıyor açıkcası.Bazen o kadar yardımsever oluyorum ki insanlar bana bir garip bakıyor bir şüpheli bakıyor.Bu yardımseverliğin altında birşey yatıyor gibisinden.
Hayat ne güzel değil mi ?
Not:Daha çok kötü olaylar yaşadım fakat çok uzun olur okumazsınız diye yazmak istemedim.
-
2.
0okudum mk niye okudum bilmem ama okudum. kötü bir durum ama gerçekse tabi. herkes bi şeyler salladığı için doğru olduğuna ilk başta inanmıyorum. yazdıkların doğruysa yakın zamanda şizofrene bağlayabilirsin.bu tür insanlar genelde şizofrene bağlıyolar çünkü. başka ne denir bilemedim mk
-
3.
0@1 yazar mısın panpa
-
4.
0@2 Dürüstlüğünü taktir ettim.
@3 Bu birşeyi değiştirmez.
@4 Taşak geçmek istesem bu kadar şeyi yazmak için uğraşmaya yeltenmem. Yani yazdıklarım doğru yalan söylemiyorum.
Not: istiyorsanız eğer devdıbını yazayım ?
Not2: Yorumlarınız benim için değerli. Burda hayatım boyunca kimseye anlatmadığım şeyleri anlattım yani biraz anlayış.. -
5.
0@2 dürüst @3 yazar @4 doğru @5 özet geçemedinmi amk
-
6.
0@6 Entry'nin başında ne yazıyor bir oku ve de entry ile alakalı bir yorum yap canım kardeşim.
-
7.
0@7 özet geç demedimki panpa özet geçemedinmi dedim
-
8.
0@8 Geçemedim.
-
9.
0@1 yaz ben okuyorum panpa
-
10.
0okumadım bin
-
11.
0
-
12.
0okudum okuyun beyler ben %100 doğruluğuna inanıyorum
@1 yazmaya devam et panpa -
13.
0reserverd
-
14.
0yaz panpa dök içini belki rahatlarsın biraz ben dinliyorum
-
15.
0eserverd
-
16.
0devam : Küçüklüğümden beri kemiklerim zayıf.4.Sınıfta iken bir arkadaşın sırtına avuç içi vurduğumda sağ el bileğim kırılmıştı. Fazla sert vurmamıştım halbûki.4 Ay alçı ile gezdim ve bileğim kırıldığı zamanda okul takımındaydım ipneler antremanlara gitmediğim halde para almışlardı tabi bu ayrı bir mesele neyse işte Alçı çıktıktan sonra okul takımına devam ettim. Bende bir toplulukta olayım benimde bir katkım olsun diyerekten.Her hafta halı sahaya giderdik , çalışma yapardık. Hoca beni kaleye geçirdi , dedim zaten oynamayı bilmiyorum kalecilik iyidir diyerek hocanın bu davranışına alınmadım. Sonra hayvanın biri topa abandı ve bende 5 gol yemiştim daha fazla yemiyeyim diye topu kurtarmaya çalışırken çıt sol el bileğimde kırıldı. Yaklaşık buda 4 ay alçıda gezdim. Doktorlar bir kez kırılan bilek bir daha kırılırsa demir mi platinmi bişi takarız demişti bende futbolu bıraktım zaten hiç bir sporla aram iyi olmadı.Tümünü Göster
Bir gün dayanamayıp aşağı top oynamaya indim. Artık evde sıkılıyordum 1 kereden birşey olmaz hem yolda oynuyoruz biz bizeyiz abanma yok felan filan. Yağmur başladı. Ayağımdada kötü bir krampon. Asfaltta krampon giymişim artık nasıl bir akıla sahibim. Neyse yerler iyice kayganlaştı böyle sonra pas attı arkadaş tam vuruyordum ki yüz üstü yere çakıldım.Öyle böyle değil o zamanlar biraz şişmanım tabi birde hiç elimlede yere çarpmamak için kendimi savunmadım nerdeyse tüm vücut ağırlıgım kafamdaymış gibi sert bir şekilde çakıldım yere. Sonra doktora gittik işte müdahale felan yaptılar.Şuan halen sol burnumla fazla nefes alamıyorum.Bu arada kemik kırılması yüzünden pek fazla kendimi zorlayacak harekette bulunmuyordum. Doktora kalsiyum ekgibliği için test yaptırmak için gitmiştim. Doktorlar bir sorun olmadığını kalsiyumunun normal değerde olduğunu söylediler. Sinirlendim ve bu durum halen devam ediyor.
işte sonraki gün tekrar aşağı indim top oynamak için dedim bu sefer kaleci olayım işte oynadık felan sonra topları kurtarmaktan ellerim acımaya başladı. Babama seslendim , baba dedim kaleci eldivenlerimi atarmısın dedim. Sonra attı balkondan tekini , yola geldi araba çarpıyordu az daha eldiveni alırken sonra babam bu durumu görünce biraz yavaş attı diğer tekini bahçeye düştü. Bende o zaman sabırsız biriydim. Bahçeye kapıdan girip dolaşıp alacağıma demirlere çıkıp atlamayı denemek istedim. Hani olur ya sivri sivri demirler işte çıktım babam in lan ordan düşeceksin şimdi diye bağırdı oysaki tam bahçeye indim inecektim babam böyle diyince korkup tekrar adımımı attım demirden tam sağ ayağımı kaldırıyordum ki sol ayağım kaydı. Sağ kolum hani şu kıvrılan bölgeye demir sıyırdı geçti.Bir yanma hissettim ama giysim yırtılmamıştı üstümde annemin ördüğü kazak vardı. Sonra babam çabuk eve gel dedi. Kapıya kadar yürüdüm ağlaya ağlaya sonra bi his kaybı yaşadım dedim galiba bişi olmamış ağlamama gerek yok. Yukarı çıktım bizimkiler sakin dedim anne kolum ağrıyordu ama ağrısı geçti dedim .Annem üstündekileri çıkar aç kolunu dedi(Annelik hissi işte). Kazak çıktı sonra tişörtü tam çıkartırken tişört yırtılan deriye sürttü. Annem çığlık attı babamı çağırdı çabuk doktora gidin çabuk dedi. Koluma bir baktım baya bir başparmak boyutunda yırtılma olmuş. Böyle kan tişörte bulaştığı için emmiş kanı o yüzden kolumun kemiğini gördüm dokundum felan. Annem sardı kolumu iyice hastaneye gittik 30 dikiş attılar ve ne hikmetse hiç bir sinir doku felan zarar görmemiş. Sadece biraz şey hissediyorum mesela koluma dokununca hissetmem biraz geç oluyor his kaybı var biraz. Tabi bunun en acı tarafıda 3 ay boyunca her hafta pansuman yaptırmam çünkü alçıya almışlardı sürekli alçıyı kesip pansumandan sonra tekrar alçıya alıyorlardı ve dikişleri aldılar işkence bitti derken kolumu açamıyordum böyle yarım kalıyordu. Doktor hergün egzersiz yapmalı 50 defa hergün aksatmadan kolunu açıp kapıcak dedi yani dambıl kaldırır indirir gibi yoksa kolu öyle kalır dedi.O ne acıydı anlatamam.Ha bide o alçıyı kesme durumu çok kötü adama diyorum ya kolumu kesersen yanlışıkla diyordum oda espri yapıp tekrar dikeriz hastanedeyiz nasıl olsa diyordu şerefsiz.(Kolu alçıya alınanlar bilirler nasıl alçıyı çıkartmak için kestiklerini)
Geçen sene ilk defa bir kızla öpüşücem işte anlaştık felan çok iyi vakit geçirmiştim. Vücudum cayır cayır yanıyordu eve gittim kendimi kötü hissettim biraz, sonraki gün ateşim yükseldi , hatırlarsınız belki o zamanlar domuz gribi çok yaygındı. Hasta olmuştum , üşüttüm sandım. Sonra halsizlik felan yattım uyudum o günde çok su içmiştim hani hastalıga su yararlı olur diye ayıptır söylemesi gece 3 gibi tuvaletim geldi kalktım girdim tuvalete işimi gördüm sifona basarken bi baş dönmesi yaşadım bayıldım. Kafamı ve bel kemiğimi küvetin kenarına çarptım tam hatırlamıyorum ama heralde 2-3 dk bayık kalmışımdır. Sonra uyandım kafam acıyor dönüyor belim zaten acıdan beter. Annemi kaldırdım anne böyle böyle dedim babam kalktı hastaneye gittik dediler domuz gribi olabilir hastaneye yatması gerek istiyorsanız yatmayabilir ama durum tehlikeli yatması gerek dediler. Tamam dedik 3 gün hastalıgı teşhis edemediler. Sırf yüksek ateş olduğu için domuz gribinde saplantılı kaldılar. Onlarda haklı bir yandan 3 gün boyunca ateş yüksek. Serum ve antibiyotik yemekten kollarım acı içinde.. Uyurken hemşire geliyor damar yolu açmışlardı işte ordan antibiyotiği verdiği an sanki elin yanıyormuş gibi hissettiriyor vede uykum bölünüyordu. Sonra 4.gün sabahı uykuya daldım 1-2 saat uyumuşumdur bir uyandım 5 doktor mal mal beni izliyorlar utandım felan sonra babamı dışarı aldılar konuşmak için. Tabi ne yalan söyliyeyim ölümcül bir hastalık çıksada ölsem diye bekliyorum intihardan iyidir. Dinliyeyim dedim sonra doktor babama oğlunuzun kız arkadaşı varmı diye sordu babamda bize otür şeyler söylemez dedi. Doktor yanıma geldi mal mal sırıtıyor. Kız arkadaşın var mı dedi yok dedim (dogruya dogru yok) sonra sende viral enfeksiyon var dedi domuz gribi değil dedi. Yani dedim ? Viral E. tükrük yoluyla bulaşır dedi ,sen enfeksiyon taşıyıcı bir kızdan kapmışsın dedi. Babamda yanımda utandım ne yalan söyliyim bende dedim ya ben bi kızın sakızını çiğnemiştim ondan olabilir belki dedim.Oda olabilir dedi. Sonra hem üzgün hem utanç verici bir şekilde eve yol aldım. Bizimkiler korktukları için bu olayı fazla derinleştirmediler unutuldu gitti.
Benden bu kadar aklıma geldikçe yazarım yoruldum doğrusunu söylemek gerekirse.
Edit: Birde anksiyete bozukluğum vardı onuda belirtiyim. -
17.
0inancını yitirme panpa ciddi sölüyorum bir gün yaptıklarının mükafatını alacaksın
not:başka hikayen varsa okuruz onları da panpa rahatlarsın biraz -
18.
0internette bazı yazılar okuyorum ve orda kendinize güvenmelisiniz diyor. Kendime güvenmem için sıfırdan başlamalıyım ve şuan ki duruma bakılırsa sıfırdan başlamak imkansız.Her zaman yorgunum , herzaman halsizim yürümeye mecalim yok. Ayakta duramıyorum mesela biri beni itse hemen dengemi kaybeder düşerim. Kalabalıkta yürümeyi sevmiyorum hem antisosyal olduğumdan hemde insanlar yürüken yol vermiyorlar. Sanki görünmez gibiyim.Bu beni çileden çıkarıyor. Neden her zaman benim çekilmem gerek? Hiçbir zaman saygı duyulan bir kişi olmadım. Sınıftayken herkeze birşey söylemek isterdim ama kimse tınlamazdı. Normalde çok epsri tüel bir insanım, topluma karışmak için böyle bir kişiliğe büründüm galiba .Tanıdıklarım kendilerini kötü hissettiğinde yanıma gelir bir espri yapta güldür bizi felan derler. Yoksa halen görünmezim. Sadece menfaatçiler. insanları kazanmak için onlara manevi güç sağlarım böyle arkadaş edinirim yoksa insanlar yanımdayken konuşamam.Tümünü Göster
"Hani yazmıştım beni 10 sıfırla alan okul"da işte bir kızla tanıştım.Çok tatlıydı çok hoşlanmıştım. Beni bir nevi tanıştıran arkadaşa sordum çıktığı var mı diye oda yok dedi istiyorsan ayarlıyım yada git konuş dedi.O zamanlarda en ağır biçimde içime kapanıklığı yaşıyordum. Lise 2deydim şimdi hatırladım. işte daha okul yeni başlamıştı felan. Sonra kız adımı msn adresimi facebook adresimi o beni tanıştran arkadaşımdan öğrenip eklemiş.Çok şaşırdım ilk defa benle konuşmak için can atan bir karşı cins.(Çirkin değilim sadece bizim burdaki kızlar konuşkan olmayan kişilere karşı soğuklar)işte naber felan yazdı konuştuk gülüştük. Okulda yanıma gel felan dedi gezelim tenefüste.Ben dondum kaldım , şimdi yok desem alınır niye felan der vs vs.iyi olur dedim. Sonraki gün okuldayız geldi yanıma bahçeye inelim dedi indik yürüyoruz bende çıt yok. işte dedim ben pek konuşkan değilimdir seni sıktıysam özür felan dedim. Sonra sınıflara dağıldık.Ben iyice sevmeye başladım bu kızı.Ama ah şu utangaçlığım olmasa gidip teklif ederdim. Kasım ayında tanıştık , 2.dönemin başlarına kadar teklif edemedim kız artık kanka demeye başladı. Dedim artık bu seviyeye geldiysek iş işten geçmiştir. Arkadaşım sen salakmısın olum niye teklif etmiyorsun felan dedi ,iyi lan dedim yarın gidicem söylicem dedim ve tüm cesaretimi topladım. Sonra çıkışta bekledim baktım çıkıyor yanına doğru yürüken birisine sarıldı.Kim bu diye baktım Lise 1 den arkadaşım. Onla çıkmaya başlamış. Sinirden köpürdüm. Dedim zaten artık kankayız bırakayım bu işin peşini. Sonra beni görmeden sıvışayım dedim ki eski arkadaşım bana seslendi döndüm şaşırmış gibi felan yaptım kız beni onla tanıştırıyor bilmiyor tabi. işte ya biz tanışıyoruz zaten dedim felan konuştuk. Eski arkadaşım gel dedi bir yere otururuz konuşalım felan.Şimdi 2 si sevgili ben yanlarında ne arıyorum hem kızdan çok hoşlanıyorum.Yok dedim siz gidin benim acil eve gitmem lazım dedim gittim.3 hafta her gece ağladım iyice bıktım hayattan diyerek acı çektim. Sonra okul bitti ben artık yeter dayanamıcam en çok güvendiğim arkadaşıma mesaj attım dedim bana birini bul ,tamam dedi.(Şu 2 hafta kadar çıktığım ilk kız önceki yazıda yazıyor.)sonra facebooktan yazdı al dedi şu kıza bak beğenirsen tanıştırıyım dedi. Baktım bu benim hoşlandığım kızın adı ve soyadları aynı. Yani yok böyle bir tesadüf dedim. Yani 2 sininde ad soyadı aynı yok artık. Dedim tamam gel xxx alışveriş merkezinde buluşalım.
Buluştuk kahve içtik tabi ben heykel gibiyim .Kız yanında bir kız arkadaşını daha getirmiş 2 kız 2 erkek oturuyoruz işte. Kızın arkadaşı diyor ya konuşsana birşey anlat felan benden tık yok. Sonra yemek yemek için içeri geçtik.Ben arkadaşa mesaj attım halen aklım eski hoşlandıgım kızdaydı çünkü. Mesaj attım dedim böyle böyle ben artık onu sevdiğimi söylicem yarın ilk iş msne girip söylicem dedim adınıda hitap ettim. Yanlışlıkla o eski hoşlandığım kıza göndermişim.Ben dondum elim ayağığ tutuldu. Bana mesaj attı ne oluyor yaa felan bende bu ad benzerliği durumunu bahane olarak kullandım haa peki dedi inanmadım ama felan. Sonra yazdım mesajları üst üste anlattım herşeyi. Bana demez mi ben sana arkadaş gözüyle bakıyorum. Bıraktım telefonu yanımdakilerle muhattap oldum. Neyse kızda güzel gece konuşuyoruz msnden, gerçekten bana iyi hissettiryor. Dedi şimdi ben sana birşey söylicem ama söyleyeceğim şeyin cevabını alamamktan korkuyorum o yüzden söylemicem dedi. Bende söyle ya niye cevabını alamıcaksın ki dedim söyle dedim. Sonra bana dedi ben galiba sana aşık oldum. Tabi cevap veremedim.2dk yazmadım.Oda yazdı bak işte bundan korkuyordum dedi. Telefonun yanındamı dedim evet dedi seni arıcam aç dedim. Anlattım dedim daha yeni tanıştık hani biraz zaman geçmesi gerekiyor birden bire aşık olamam sende olamazsın sadece biranlık hissettin bunu dedim birşey demedi kapattı. Msnden yazdı dediki ya utandım birşey söylemedim pardon dedi. Tamam dedim önemli değil tabi ben kızdan soğudum eski hoşlandığım kız halen aklımdaydı.Lan dedim ne yapsam acaba. Neyse 2 hafta geçti kızdan ayrıldım sonra gittim dışarıya sigara almaya yürüyorum telefonuma mesaj geldi baktım o hoşlandığım kız baktım mesajına ben işte xxx(benim eski arkadaş)ayrıldım yazmış.Ben bağıra bağıra sevinçle çığırıyorum. Mesajla yazdım üzüldüm felan konuştuk dertleştik. Pikniğe gittik bunun arkadaşlarına söyledim anlattım durumu konuşun şunla bak ben onu seviyorum felan dedim. Sonra bana dediki işte hoşlandığım kızın bir arkadaşı ,"seninle olsa çok mutlu olurmuş ama aptal bir sevdaya kapılmış halen onu seviyor" dedi. Bende sinirlendim gittim yanına yeter dedim ben yaklaşık 1 senedir seni seviyorum ama sana daha değer vermiyen birine kapılmışsın yazıklar olsun dedim arkadaş kaldık.
--Ben tabi birde bu daha onu sevdiğimi bilmediği zamanlar eski arkadaşımla çıktığı zamanlar problem olurdu bana danışırdı ya biz ayrılcaz galiba felan derdi benim yüreğim dayanmaz ki bu duruma tabi bende yardım ettim bunları barıştırdım aralarını düzelttim. Bana çok teşekkür etti. Bencil olmamak gerek ne kadar acı çeksemde.
Hayat güzel güzel ... -
19.
0Benden bu kadar beyler aklıma gelen herşeyi yazdım. Yorumlarınız ,öğütleriniz için teşekkürler.