hayat hikayemi anlatacağım

duydum ama duymamış gibi davrandım. Sonraki gün annem beni kırılan yerime bakması için (!) doktora zütüreceğini söyledi. Olmaz bu gün 18kasım dedim ve o gün okula gitmedim. Parka gidip en güzel çiçekleri topladım. Güllerin dikenlerinide söktüm zütürdüm mezarlığa. Bu gün i dayımın ölüm yıl dönümüydü. Öldüğü gün çok sevdiğim birinin ölmesinin yanı sıra başka bir şeye de üzülmüştüm. Öldüğü gün yağmur yağıyordu. Gömüldükten sonra ben ve annem dışımda hiçkimse kalmamıştı. Ailesi için herşeyi yapan hiçkimseden hiçbirşeyi esirgemeyen herkese yardım eden i dayımın cenazesine toplam 7 kişi gelmişti (ben ve annem dahil) üstüne üstlük hiçbir kardeşi ve dedem bile gelmemişti. 14 kardeşler ve gelen tek kardeşi annem. O gün insanlardan nefret etmeye başladım. Mezarının yanına gittiğimde yemyeşildi. Mezarını suladım çiçekler serpiştirdim ve en sevdiğim en sevdiğim şarkıyı söyledim.

http://www.youtube.com/watch?v=ecdy4ntedw0
en sevdiğim şarkı olmasının nedeni onunda en sevdiği şarkı olmasıydı. Mezarının başında ağladım ve kendimden geçmişim uyandığımda akşam olmuştu

eve gittiğimde annem direk sarıldı bana neyse sonraki gün pgiboloğa gittik ben yine mutlu surat ifadesiyle aptal aptal bakıyorum bir kaç test yaptı bir şeyler sordu neyse kurtulduk dedim yine çıkardılar beni annemle pgibolog konuşuyor. Bu çocuğun tehlikeli bir zekası var yanlış yola saptırılsa felaket olur falan filan. Buradan o pgiboloğa sesleniyorum. Senin peygamberini gibim! Falan filan dediğim kısımda anneme süleymancıların yurdunun adresini vermiş. Annem ağlayarak seni yurda yazdırsak olur mu dedi. Önümüzdeki sene olur dedim. Yaz tatili geldi ve sünnet olacaz. Neyse sünnet olduk abim dışarıda taso oynuyor. Çocuğa yenildi sinirledi bu git evden tasoları getir dedi. Karşıdan karşıya giderken arabanın teki çarptı. Eve gittiğimde gibim kanıyordu. Anem hemen sünneçiyi çağırdı sünnetçi geldi beni hastaneye zütürdü. Orada uyuşturmadan yeniden dikiş attılar. Çektiğim acının haddi hesabı yok ama katlandım. Sonraki yıl yurda başlıyordum...

bu arada yeni kardeşim oldu. Adı deniz doğduçu gün gördüm bu ne amk diyip yurda döndüm. Yurt programı 04.30 namaz 05.00 temizlik 06.00 kahvaltı 06.30 okula gitme 12 dönüş sonrası namaz ders vb derken dinde bir sürü açık yakaladım o güne kadar müslüman olan ben şüpheye düşmüştüm. Kitapları araştırdım bir sürü yanlış buldum ama tam olarak dinden dönmemi sağlayan 2şey oldu. Biri kuranı türkçe okumak diğeri ise sübyancı hocalar. Evet bana değil fakat diğer çocukları istismar eden hocalar gördüm bu kadar iğrenç varlıklar nasıl varolabiliyor dedim. Bunu yurt müdürüne söylediğimde öyle bir şey yok abartıyorsun gibi ibareler kullandı ısrar edincede sinirlendi dayak attı o sırada kalbimdeki ağırlığın kalktığını hissettim masasında duran dolma kalemi böbreğine sokup kaçtım rahattım ama sonra annemin üzüldüğünü görünce içim sızladı. Yurda zaten geri dönmezdim hem de atılmıştım zaten. Pislik aşağılık yaratıklar! Biri çocuğun elini gibine zütürüyor diğeri çocuğun alt dudağını yalıyor diğeri ise çocuğun ağzına su koyup çocuğun ağzından içiyordu. Hepsi de bundan hiç kimseye bahsetme tamam mı diyordu pişkin pişkin. O an hepsini öldürmek istedim ama olmadı

ilkokul hayatım bu kadar zaten gibleyen yok devamı gelmeyebilir

en acıklı dönemlerimde buraya kadardı zaten