hayat hikayemden bir kısmını anlatacağım

@43 ben başlıkta dedim zaten. liseli değilim şuan merak etme la.

hayatta ilkler herzaman bende bir çekingenlik yaratıyordu. meramda bir yer ayarladık orada buluşacaktık panpalar.ben hemen duşa girdim üstümü başımı giydim saçımı taradım vs vs ilk buluşmadan dolayı biraz heyecanlıydım. evden çıkmadan önce annemin yanağından öptüm doya doya saçlarının iyice döküldüğünü gördüm çok kötü oldum panpalar. neyse unutmaya çalışıp çıktım evden saat öğle 12 gibi.ilk zafere oradan merama geçebildim ancak buluşma yerine her yaklaştığım an heyecanım kat kat artıyordu artık az kalmıştı kalbimin çarpma hızı dakikada kaç olmuştur bilmiyorum artık amk.

neyse tabii sevgili olduktan sonra daha iyi şeyler oldu hayatımda en önemlisi mutlu oldum lan. annemin o korkusunu unutturmasa da iyiydi lan hayatımda güzel şeyler olmaya başlamıştı yavaş yavaş.1 temmuz günüydü ilk sevgili olduğumuz tarih 2 temmuzda buluşalım dedi bu ne hız amk tamam dedim bende. allahtan zor zamanlar için biriktirdiğim param vardı 5 bin liraya yakın... çok işime yarıyordu. neyse biz 2 temmuzda buluşacağız artık ilk kez sevgili olarak tabii ister istemez insanda bir heyecan oluyordu...

düşünüyordum bi kız çok sevdiği bir erkek tarafından aldatıldı 1 ay önce nasıl oluyorda bana bu kadar içten olabiliyordu. acaba pişman olur muydum ? kaanı unutmak için beni kullanacaktı belki de... kim bilebilirdi ki.ama her ne olursa olsun ben o kıza deli gibi aşıktım. artık açıkça o kıza sevdiğimi söylüyordum o da bana söylüyordu ancak sevgili değildik böyle de saçma bir duruma girmiştim.1 hafta öyle geçti ben kıza bir türlü ilişki teklifi edemedim bir ara bana hadi artık yap şunu diye mesaj attı neyi yapıyım lan ? heyecanlanmıştım acaba teklif denen olayı mı demeye çalışıyor. kız o kadar güzeldi ki aga bende ne yakışıklı ne çirkin orta hallerde bi oğlandım. beni kullanıyor mu acaba düşünceleri arasında gaza gelip sevgili olduk sonunda. olmaz olaydık...

içim rahatlamıştı.ama gene o korku bir tarafımda vardı...

aslıyla konuşmaya devam ettik. annem ankaraya kemoterapiye gidip geliyordu her 27 günde bir.1 ay boyunca o korku içimde hep devam etti hiç dinmedi. okullar kapandı sonra annem yavaş yavaş biraz kendine gelmeye başlamıştı. işe yarıyordu tedavi ancak saçları, kaşları yavaştan dökülmeye başlamıştı.

aslıyla her geçen gün daha iyiye gidiyorduk. bağlanmıştık iyice birbirimize.

devam ediyorum panpalar hikayeye.

benim aklımda hep annem var hiç unutamıyordum ki amk. neyse zafere gittik orada alaaddin tepesi var bilen bilir o çimlere oturduk konuşmaya başladık ben o sırada babamı aradım doktor ne diyor diye babamın dedikleri beni o kadar çok rahatlattı ki o kadar abartılacak bişey yokmuş kemoterapiye başlayacak falan filan ben sevindim aslıya dedim böyle böyle o da sevindi ben bir şans daha annem kurtulabilirdi.o umut bile beni çok mutlu edebiliyordu öyle bir durumda.

anlat karşim dinliyorum takipteyim

up up up up ses verin lan hiç mi yok dinleyen amk

özet geç dıbına kodumun liselisi

indim dolmuştan 5 dakika kadar yürüdükten sonra orada olacaktım. başladım yürümeye bende bi titreme başladı. anlatamam lan çok değişik bir duyguydu. neyse son adımlarıma geldiğimde onu bana doğru bakarken gördüm lan bi kıyafet giymiş abi o lan öyle dedim resmen gözlerime inanamadım abi bi kız bu kadar güzel olabilirdi bakmaya kıyamıyordum amk.o ne güzellik lan öyle ! titreye titreye kafamı yere eğerek gittim yanına doğru amk o kadar güzel ki bakacak başka bir yer arıyordum lan resmen.en sonunda geldim yanına. bana bir bakışı vardı içim eridi panpalar. bana bir gülümsemesi vardı ki anlatamam amk. kollarını açtı resmen gel sar beni kollarına diyordu...

@32 panpa ayıp ediyorsun ama.

yedikten sonra kaldırdım sofrayı bulaşıkları yıkadım sonra bir duşa girdim. çıktım aslıya iyi geceler dedikten sonra uyudum hemen. sabah kalktığımda saat 9 civarıydı kalktım hemen anneme baktım uyuyordu elimi yüzümü yıkadım falan derken kahvaltısını hazırlamaya başladım kadının.o sırada aslıya uzunca bir günaydın mesajı attım. sonra devam ettim saat 10 gibi uyandı hemen kahvaltısını getirdim önüne koydum bir güzel yedi.onu izledim sonra kaldırdım hemen önünden bende 2-3 bişeyler atıştırırken aslı aradı. napıyosun nerdesin falan filan bizim binanın arkasında beni bekliyormuş amk pijamalarımla duruyordum 5 dakikada hemen giyindim diş fırçaladım çıktım arka tarafta banklara oturmuş beni bekliyordu.

ailecek takip ediyoruz panpa

o kadar yazıyorum lan okuyan kimse yok mu amk

neyse vardım eve tabii girdim hemen içeriye sohbet sesleri geliyordu karşı komşu gelmiş annemle konuşuyorlardı girdim elini öptüm teyzenin anneme sordum nasılsın aç mısın diye komşu getirdi sağolsun yedim dedi.amk sanki ele muhtaç gibi hissettim çok kötü oldum girdim mutfağa yemek falan hazırlamaya başladım ablam çalışıyordu öğleden sonra gidiyordu akşama yemekleri ben yapıyordum mecbur. annemden çok şey öğrenmiştim yemek olsun temizlik olsun vs hazır çorba yaptım prinç pilavı yanına tavuk sote salata vs akşam için 2 saatimi mutfakta geçirdim sonra duşa girdim çıktım aslıyı aradım nasıl naptı falan konuştuk baya kapadım. babam geldi sofrayı kurdum önlerine yediler içtiler ben kendimi azda olsa vicdan azabından kurtarabilmiştim.

neyse yürüdük ettik bayağı bi sonra bi kafeye oturduk çay falan içtik saat geç oldu annem şüphelenir dedi tamam dedim evine bırakmak üzere yola çıktık evleri bize yakındı aslında yürüyerek 10 dakikalık bir mesafe vardı aramızda. evine geldik bi yarım saat sonra ayrılmak üzere son bir kez sarıldım ona sonra tekrar öpüştük bir dakika kadar görüşürüz dedi ve gitti bende döndüm eve giderken bi sigara yaktım düşüncelere daldım epey bi.annem aklıma geldi o andan sonra. acaba ne yapıyordu yemek yemiş miydi vs aklımı gibeyim kadını unuttuk evde lan ne yaptı ne etti o haliye !

sohbet etmeye başladık nasıl gidiyor falan devam ettik.el ele uzandık çimlere hafiften rüzgar esiyor ben kendimi çok iyi hissediyordum artık hayatımda aslı denen birisi vardı.ben seninle gerçek bir aşk yaşamak istiyorum dedi o nasıl oluyormuş dedim hafiften gülerek sonra kalktı bana baktı ve ardından bi anda dudağıma yapıştı elleriyle kafamı tutuyor bir yandanda öpüşüyorduk deli gibi öpüşüyordum kollarımla kavradım onu sıkıca sanırım 2 dakika boyunca öpüştük işte böyle oluyor dedi.vay dıbına koyim lan noluyor dedim içimden. elimi tutup kalırdı hadi gidelim buradan dedi koluma girdi yürümeye başladık bayağı bi yürüdük sohbet ederek o kadar mutluydum ki annemi bile unutmuştum o sıralar.

konyada ben hep kezban var sanırdım ama böyleleri de varmış aşkı aşk olarak yaşayabilen kızlar...

ne yapacağımı bilemedim amk kollarını açmış bekliyor taş gibi bir kız ne yapsam ne etsem artık gözlerimi kapadım besmeleyi çektik sarıldım kıza sıkı sıkı kollarını kapattı sıkıca kız kafasını boynuma dayadı sarılıyor boyuna.o anlarda resmen artık kıza ben bağlanmıştım deli gibi aşıktım bu kesinleşti yani. sanki o an kalplerde bi köprü oluştu dıbına koyim. kalbim dayanamayacaktı lan buna artık 1 dakika boyunca tek kelime etmeden sarıldık en son ilk hamleyi o yaptı ve bıraktı el ele tutuştuk bu sefer.amk benim hiç aklıma gelmezdi bir kızın elini tutacağım o kadar ki karamsardım amk. neyse bi restorana girdik yemeğe zütürdüm aklım sıra amk.her neyse girdik işte ben kendime tirit söyledim o da aynısından aldı yedik içtik ödedim hesabı çıktık oradan. çam ağaçlarının çimlerin olduğu bir yer vardı yeşillik her taraf oturduk oraya.

devam et pnpa dinliyorum