hayat hikayem i sizden baska dinleyen olmaz

adamın hayatı kötüleşiyo beyler cidden üzüldüm ilk defa bi yazara üzülüyorum amk :/

ben 8 yasindayken babam londraya gitmeye karar vermisti. dolayli yollardan annemle ayrilacakti. zaten 7 yasindan sonra i$’e daha yakin bahanesiyle baska bi ev alip orda kaliyordu arada sirada beni gormek icin ugruyordu. amsterdam cok kucuk bi yerdi aslinda bahanesinin bu yuzden aptalca oldugu belliydi zaten. biz amsterdam/geuzenveld diye bi yerde kaliyorduk. turkler’in bol oldugu bi bolgeydi. annem beni cok seviyordu ve cok kiskaniyordu. herkezden kiskaniyordu. bana dokanilirsa kiyametler kopariyordu. iyice hastalanmaya baslamisti. teyzemle kavga etmeye basliyorlardi her gece. yandaki turk komsulari da fark etmeye baslamislardi zaten. herkez annemin hasta oldugunu biliyordu artik. canli canli teyzemin bazen de annemin onumde bayildigini gormustum.

bir gun arkadaslarimla disarda oynarken annemin parmagi derince kegib bi sekilde disari ciktigini gormustum. arkadaslarimin ve benim yanima gelmisti. arkadaslarimla saklambac oynuyorduk. bana tekrar tekrar aglayarak sordugu soru “bertan baban nerde oglum” du. arkadaslarimin evinin ziline basip babam’in orda oldugunu saniyordu. cok utanmistim. annemin elinden tutup eve goturmustum. eve girdigimde oturma odasinin camli masasinin kirildigini gormustum. annem yine teyzemle kavga etmis teyzem kendini savunmus ve annem bayilip masanin uzerine dusmustu.

tekrar soyluyorum inanmayanlara elimden geldigi kadar istedigi kanitlari onuna koyarim

ağlatıcan amk ya

☻ ☻ ☻ ☻

teyzem babama bunlari anlatiyordu her arayip beni sordugunda. babam ise hic takmiyordu olan biteni. tek derdi londrada actigi restaurant ve yeni buldugu kiz arkadasiydi. aradada beni soruyordu iste sonucta ilk evladiyim istesede istemesede sevecek beni. ins da seviyordur. babam her 6 ayda bir hollandaya gelip beni ziyaret ediyordu. her geldigindede bana hediye getiriyordu. getirdigi hediyelerle’de arkadaslarima hava atiyordum cocukluk iste ne yapacam. babam’la cok gurur duyuyordum. cunku herkezin babasi gibi benim de bi babam vardi. bana ayakkabi cikolata falan alan bi babam.

elimden geldigi kadar kisa kesmeye calisiyorum beyler

rezillik falan derken yasim 10 olmustu. teyzem evlenecekti annem de koy’de yasamaya basliyacakti tekrardan. babam tekrardan geldiginde beni ingiltereye goturecegini soylemisti. oraya goturup bi daha geri donmiyecegimi soyluyordu. annem boyle hastayken beni cok severken onu birakip gitmek istemiyordum. babama cok yalvarip aglamistim beni goturme annem de uzulur aglar diye. ama annem babami da cok sevdigi ve agib oldugu icin babama guvenip benim gitmeme izin vermisti. londra da deptford/greenwich diye bi yerde oturuyordu babam . orda bir tane bile turk yoktu. kendimi cok yalniz hissediyordum. ingilizce bilmiyordum. bildigim bi kac tane kelime cumle falan vardi onu da soyleyince aksanimdan dolayi gulup dalga geciyorlardi benimle.

dinliyorum panpa ben seni sen devam et

artik yasim 11 olmustu. cok yalnizdim beyler harbiden kendimi cok yalniz hissediyordum. zaten babamin bi kiz arkadasi vardi beni hic sevmedigi cok belliydi kizin. ismi ayyuce idi. ve yasi 26 falan’di babami cok kiskanirdim ben. o kiz babama yaklastiginda hep uzulurdum. aklima hep annem gelirdi amk. bunca sey yapmasina ragmen asla babami sevmekten vaz gecmedim. asil nedeni benim babamdan baska kimsem olmamasiydi. millet ailemi sordugunda gurur la bu benim babam diyebiliyordum. aligib degildim oyle demeye.

@30 eyvallah panpa tesekur ederim

dinliyoruz panpa

babama her tatilde yalvariyordum beni hollandaya gotur diye. annemi ve arkadaslarimi cok ozlemistim. babam her zamanda bana kiziyordu agzima hollanda kelimesini aldigimda. londradaki evimiz 6 odaliydi. en ust kati cati katiydi. cati kati’ni da bi oda yapmisti babam ben orda kaliyordum. ben herseyden cok korkuyordum. her gece kabus gormeye baslamistim. her gece saat 3’u 15 gece fln uyaniyordum her gece ayni saatte. asagiya babamin yanina inerdim korktugum icin. babam ilk 4 defasinda yanina aliyoru ama 5. defasinda falan kizip yukariya yolluyordu beni. ben her gece uyanip sabaha kadar agliyordum. tum gun de kafam agriyordu agladigim icin. artik gece uyandigimda sabaha kac dakika kaldigini falan hesaplamaya baslamistim. bende hastalanacagim diye korkmaya baslamistim.

@33 saol panpa ekgib olmayin

rezerve şimdiden duygulandım amk

bunlari babama anlatirdimda babam bana hic inanmazdi. en son 12 yasina geldigimde turkiyeye gitmistik. orada annecigimi ve teyzemi de gormustum. o yaz babam bana artik turkiyede kalacagimi soylemisti. babam da artik benim hastalanacagimdan korkmaya baslamisti sanirim. turkiye okumaya basladigimda 6. sinifdaydim. turkiyenin sistemi bana cok garip geliyordu. hocaya falan sen diyordum hoca da hep kafama geciriyordu amk. turkiyede babannem ve halamin yaninda kaliyordum. kendimi bildim bileli anne ve babali bi ailede yasamamistim. annemi yada babami soran oldugunda hep utaniyordum amk cok taktan bi duygu hele kucuk’sen. herkezin annesi babasi yaninda oluyor.

turkiyede cok basi bos’dum. kimse beni giblemiyordu. derslerime hic onem vermiyordum. turkce den 100 uzerinden 04 falan aldigimi hatirliyorum. babam her zaman kizardi derslerimden dolayi. yasim 14 oldugunda sigaraya baslamistim. 8. sinifa geldigimde yeni evlenen amcamin yaninda kaliyordum. oks’ye calistiriyorlardi bena iste. oks’de 298 puan cekmistim. bi taka yaramadigi icin de babam beni konya’da ozel bi okula yazdirmisti. hem yyurt hem okul. okula yazdirmadan once bana cok kufur etmisti amk. sanki derslerimin kotu olmasinin sucu benim. dogdugumdan beri hep sorunlari dusundum amk hic bi adam akilli bi ulkede kalip sisteme alisamadimki. eger bu okuldada bi gibim yapamazsan senin hayatini giberim falan diyordu.

devam panpa

panpa babana küfür edecem :/