+1
Bugün 4 ay önce ayrıldığım canımı bile verebileceğim kız arkadaşımla ilgili bir haber aldım. Artık tüm hislerimi paylaşabildiğim inci ailesindeki gençlere bir öğüt vereyim dedim. Kısaca özetliyim. Kız arkadaşımı deliler gibi seviyordum. Onun için maddi manevi yaptığım şeylerin hattı hesabı yok. Bununla çıkarken 5 senedir konuştuğu bir çocuk vardı. Can ciğer kardeşim derdi hep. Yazışmaları okuyunca da bi nevi öyleydi.
Ama çocuğun konuşması biraz yavşakcaydı ve çok konuşurlardı. Ben de haliyle alagavat olmadığım için devamlı söylerdim buna. Bak çok konuşmayın. Tamam arkadaşsınız ama sınırınızı bilin. Çünkü her zaman savunduğum bir şey vardı benim. "Bir kızla bir erkek hiç bir zaman yakın arkadaş olamaz." Devamlı da söyledim bunu. Bana söylediği o farklı o benim kardeşim, dünyada sadece ikimiz kalsak bile olmaz.
Neyse bugün tesadüfen skype'ina girip konuşmalarını gördüm. Daha 4 ay önce benim ona onun bana dedikleri yazıyordu. O buna karıcım diyor bizimki de ona seni seviyorum falan diyor. Bunu görünce delirdim. Bir anda gözümün önünden herşey geçti. Bunca zaman hayatımı adadığım, çok ciddi şeyler yaşadığım insan, kardeşim dediği insanla evlenmeyi düşünmez. Yani benim bildiğim kardeşlik bu değil. Onun için hep dua ettim mutlu olsun istemiştim. Ama artık hakkımı helal etmiyorum. Allah insanları yaratmış ve bazı kurallar koymuş. Sen kimsin de o kuralları ezip yakın arkadaş olabilirim diyorsun. Olursa böyle olur.
Özet geç bin diyenler olursa: Boynuzlandım hissindeyim. Sizlere naçizane öğüdüm : " Bir kızla bir erkek asla arkadaş olamaz. Bir gün bir taraf veya ikisi birden bir şeyler hissedebilir. Dikkat edin."