işe gitmeye devam ettim. Dilek ile bir ay hiç konuşmadık. Bir ay sonra dilek konuşmak için yanıma geldi.

D: Ne desen haklısın, yanlış yaptım. Ama seni gerçekten seviyorum.
K: Sana bir şe söyleyim o zaman. Seninle arkadaşken bende senden çok hoşlanmaya başlamıştım. Hatta belki daha fazlası bile olabilirdik. Sevgili olabilirdik. Aşık olabilirdim sana. Ama sen yanlış yolu seçtin. Yanlış yoldan sonuca ulaştın. Şimdiki halimize bak. Neler yaşıyoruz. Mutlu musun ! ben değilim.
D: seni mutlu etmek için elimden ne gelirse yapmaya hazırım.
K: beni rahat bırak yeter. 1 yıl demiştik. 1 yıl bitsin ayrılacağız. Hepsi bu.
D: sen nasıl istersen, söz veriyorum hiçbir zorluk çıkarmayacağım. Ne dersen yapmaya hazırım.

Dilek her akşam yemek hazırladı, her sabah kahvaltısız göndermemek için benden önce kalktı. Tüm zorunlu akraba ziyaretlerimde benim sözümden çıkmadı. Bazı günler akşamları sohbet etmeye başladık. Arkadaş gibi. Bazı günler birlikte uyuduk. Bazı günler birlikte olduk. Evliyiz sonuçta.
Bir yıl bitmek üzereydi. Ben istanbula gittim yurt dışı işler için. Birkaç gün kaldım. Bağlantı bulmaya çalışıyorum. Tabi o kadar zaman geçmiş, tanıdık birilerini bulmak hemen olmuyor. Eve döndüğüm gün bir gece yine birlikte olduk. Dilek ertesi gün hapı kullanıyordu. Sorun yoktu yani.

Taki bir buçuk ay sonrasına kadar.

işteyim, dilek aradı. Rahatsız olduğunu acil eve gelmemi istedi. Bende taksiye atlayıp gittim. Eve girdiğimde ağlıyordu.
Ne olduğunu sordum, dilek hamilelik testini gösterdi. iki çizgi duruyordu.
K: hamilemisin?
D: Yemin ederim hap kullanıyordum, nasıl oldu anlamadım.

Yine bir oyun oynadığını düşünmemden korkuyordu. Çünkü böyle bir şeyin dönüşü yoktu.
D: aldıralım hemen büyümeden.
K: Tamam ağlama, aldırırız. Ne kadarlık ?
D: Bilmiyorum ama en fazla 6-7 haftalıktır.
K: tamam halledicez.

Eşim hasta diye işe dönmedim. Hafta sonuna kadar izin aldım. Aldırmak için hastaneye gitmemiz lazım.
Ertesi gün özel bir hastaneden randevu aldım. Dilek ile yola çıktık. Hastanenin kapısından içeri girdik. Formları imzaladık. dilek ağlamıyor, çünkü onu tekrar kandırmadığımı ispat etmesi lazım. Doktor yanımıza geldi ve dileği hazırlamak için içeriye aldılar. Ben koridorda bekledim. Dilek içeriye gitti ağlamaklı gözlerle.

Dayanamadım…. izin veremedim. Ne olursa olsun 8 haftalık bir bebekti. Belki fasülye kadar dı ama benim bir parçamdı. izin vermezdim.

içeriye girip durdurdum. Dilek masada ağlamaya başladı tekrar. Giyindi ve dışarıya çıktık.
iyi ki durdurmuşum. Şimdi tekrar aşık olduğum bir kızım var…..

Daha çok şey var söylenecek ama bu kadar yeter.

Benim hikayem burada bitti diyelim.

Gökten üç elma düşer belki, biri anlatana biri dinleyene biride anlayana……

---SON---

Askerlik bitti. Sonunu çok detaylandırmak istemiyorum. Eve döndüm. Artık sorunlarla yüzleşmenin vaktiydi.

ilk hafta annem babam fazla ilişmediler bana. Evde yatarak zaman geçirdim. Dilek aradı hoş geldin diye. Sonra tabi ne zaman aileler tanışır muhabbeti. Kaçış yoktu. Dileği şehrine gittim. Evden izin almasını konuşmamız gerektiğini söyledim.

Onca yolu araba ile gidip şehrin dışından aldım dileği. Arabaya bindi, sakin bir yere gittik. Askerlik ile ilgili sorular sordu kısa cevaplar verdim. Ve konuya girdik.

K:benimle evlenmek mi istiyorsun ? Tüm sorunlar çözülecek mi ?
D: En azından benim için evet.
K: Seninle evlenirim, ama bazı şartlarım var.
D: ne şartı ?
K: Evleneceğiz, ama belirli bir süre için.
D: Nasıl yani ?
K:Basbaya evleneceğiz, 1 yıl sonra geçimsizlik nedeni ile boşancağız. Böylece sorun kalmayacak. insanlar hep boşanıyor.

Dilek ağlamaya başladı.
D: benden bu kadar mı nefret ediyorsun ?
K: hayır ama kendimi mecbur hissetmem canımı sıkıyor. Evlenmeden sana 100 bin tl para vereceğim. Boşandıktan sonra istediğin gibi harcaya bilirsin. Böylece bir zaman ekonomik olarak rahat edersin. Anlaştık mı ?
D: Tamam sen nasıl istersen.

Tekrar aldığım durağa bırakıp evime geri döndüm. Tamam dedim evdekilere evleniyorum. Tabi öyle olmuyor, tanışma kız isteme gibi bir sürü ritüel varmış.

2 hafta sonra tanışmaya gittik. Tanıştık. Babam aynı gün kızı istedi. Tabi kayın peder şu soruyu sordu ‘’ Oğlumuz ne iş yapıyor ‘’ vay a.q birde işe girmem gerekli. işsiz adama kız vermiyorlar dimi.

Nişandan önce saçma sapan bir yerde iş buldum. işin ne olduğunu söylemeyeceğim çünkü çok kötü. Ama iş işte. Günde 14 saat çalışıyorum. Aldığım para asgari ücret altında. Görüntü olsun yeter şimdilik. Çünkü benim planım dileğe verdiğim 100 bin sonrasında kalan para ile tekrar ülke dışına çıkmak.

Fazla uzun tutmadan düğün günün belirledik. Tabi önce bir ev tutulup eşya alınması lazımdı. Kız tarafı geldi. Geldikleri gün dileğe 100 bin lirayı verdim. Eşya içinde 20 bin lira ekstra verdim. istediğini al dedim. Ama bana sorma. 2 gün boyunca eşya aldılar, ben hiç yanlarına gitmedim. Tutulan evi sadece dışardan gördüm. Düğün tarihi yaklaştıkça beni afakanlar basmaya devam etti.

Dileğin annesi her geldiklerinde bana laf sokuyordu. işimle alakalı, eşya seçmeye gelmemem ile alakalı, her konuda ama. Eşyalar eve geldi ve kuruldu. Ben en son eve girdim. insanın yaşamak istemeyeceği bir eve girmesi nasıl bir duygu anlatamam. Ama sonuçta 1 yıl. Dayanmam gerekiyordu. Sonrasına sonra bakacaktık.

Düğün den önce benim şehrimde nikah kıyılacaktı. Tüm işlemler yapıldı. Nikah günü aile yakınları ile nikaha gidilecek. Nikah sabanı traş bile olmadım. Tırnaklarım uzamış, takım elbisede kravat yok, ciddiyetsizlik hat safhada. Nikah memuru bile şaşırdı benim tavrıma. Ne bilsin adam durumları.

Nikah kıyıldı. Ve artık resmi kayıtlara göre evliyim, gönlüme göre ne tak yediğim belli değil. Babam tavırlarıma ayar oluyor ama bi sıkıntı çıkmasın diye fazla ses çıkarmıyor.
Nikaha dilek ve yılanda geldi. Ama bir gariplik vardı. Çiçek benimle hiç konuşmamıştı. Nerdeyse yüzüme bile bakmıyordu. Eve dönülünce mutfakta yakaladım çiçeği.

K:hayırdır bir şey mi oldu, geldiğinden beri hiç pas vermiyorsun.
Ç: aslında seninle konuşmamam lazım, ama dileğin hatırına.
K:niye ki ? Bir şey mi yaptın ?
Ç: Anlama neler yapmaya çalıştığını bilmiyorum sanma, ama geçmişte kaldı.
K: ne yaptık ki ablana ?
Ç: Sen daha iyi bilirsin.

Kolundan tuttum.

K:Yarın telefon edeceğim, konuşuruz.
Ç: Ne konuşacağız, olan olmuş.
K:yarın aradığımda aç.

Yılan belli ki anlatmıştı olanları, ama ne anlattığını bilmek istiyordum.

Nikah sonrası kız evi evine döndü. Artık düğünü bekliyorduk.

Bir gün sonra sabah çiçeği aradım.
K: Müsaitmisin.
Ç: Müsaitim ama konuşmak istemiyorum.
K: Sadece ablanın ne anlattığını merak ediyorum.
Ç: ne anlatacak, biliyorsun işte.
K: ya sen bi anlatırmısın.
Ç: Onu evine çağırıp tecavüz etmeye kalkışmışsın daha ne anlatsın, biz sana güvendik, sen bizi ne olarak görmüşsün.
K: ben mi ablana tecavüz etmeye kalkmışım ?
Ç: evet sen, yalan olduğunu söyleme. Kızın boğazında izler vardı, ve baş örtüsü darma dağın gözüküyordu.
K: bak çiçek, ben kimseye tecavüz filan etmedim. Ablan sana ekgib anlatmış. Ablan kendisi istedi, hatta ben yapmam deyince beni tehdit etti.
Ç: ayalan söyleyerek gözümde daha fazla küçülme, seni nasıl tehdit edebilir.
K: bak mantıklı gelmiyor biliyorum ama yaptığım işi okula söylemek ile tehdit etti. istersen sor ablana. O gün zaten birlikte olduk. Hatta ablan benden öncede birileriyle birlikte olmuş.
Ç: Salak salak konuşma kitap kurdu.
K: bana inanmıyorsan ablana sorsana.

Telefonu yüzüme kapattı. Aradım açmadı. Bende mesaj attım. Ablana sor diye.

Yılan akşdıbına beni aradı çiçeğin yanında, ve bağırıp çağırdı, sen nasıl bir yalancısın nasıl bir pisliksin vs vs. kardeşine kendisinin doğru söylediğini ispat etmeye çalışıyordu.
Kapatıp çiçeği aradım.

K: bak biliyorum bir yanda kardeşin diğer yanda ben. Ama yemin ederim doğru söylüyorum. Ben ablana tecavüz filan etmedim. Yada tecavüz etmeye çalışmadım.

Çiçek telefonu kapattı suratıma. Ama bana inanmaya başladığını sesinden hissediyordum. Olan olmuştu.

Kısa dönem olduğum için üstte çok dalga konusu oldum. Komutanlar bile ne işin var oğlum burada dediler. Ama alıştılar bana. Tüm angarya işler bendeydi. En sevdiğim iş ise köpekleri beslemek onlarla ilgilenmek. Bomba ve arama köpeklerimiz vardı. Birde çomarlarımız. Hepsiyle ben ilgileniyordum.

Herkesin telefonu vardı, cep tlf nu yani. Komutanlarda biliyordu. Ben kullanmıyordum. Bazen evi aramak için ricada bulunuyordum. Annem her seferinde dileği de ara diyordu ama aramak içimden gelmiyordu. Ne diyeceğim ki.

Askerlik üst bölgesinde sıkıntısız sessiz sedasız geçiyordu. Komutanlar askerleri diri tutmak için devamlı tetikte olmalarını, teöristlerin sızma videolarını izlettiriyorlardı. Soğuk gecelerde tek eğlencemiz doğulu mehmetin getirdiği sazıydı. O çalar biri söyler birileri de eşlik ederdi.
Kimseyle görüşmeyince hayat o kadar güzel di ki. Sanki tüm sorunlar bitmişti. Sabahın 5 inde kalkıp gece 11 e kadar çalışmak hiç zoruma gitmiyordu. Her şey netti. Yat yat. Kalk kalk. Hedefe atış yap, spor yap, nöbet tut, bulaşık yıka, köpekleri sev. Hayat kolaydı. Millet şafak sayardı, kalan 150 kalan 250 kalan 80….. ben saymazdım. Bilirdim çünkü burası bitince yine aynı sorunlarla baş başa kalacağımı. Havalar ısınmaya başlamıştı. ilk bahar gelmişti. Askerliğin bitmesine 45 gün vardı.

Evi arayıp iyi olduğumu söylemek istedim, annemi aradım kardeşim açtı. Biraz sohbet ettik. Sonra anneme verdi. Annem telefonda başladı bağırmaya. Benim sebin gibi oğlum yok, sen nasıl bir insansın vs vs vs
Bi dur ne oldu diyorum kadın bağırmaya devam ediyor. Nöbet noktasında bağırmak istemiyorum, telefonda konuştuğumuz belli olmasın diye. Ama dayanamadım bende bağırdım bi dur diye….
K: ne oldu düzgünce söylesene
A: sen dileği niye aramıyorsun
K:Ne alaka zaman olmuyor burada.
A: korktuğun bir şey mi var, bize söylemediğin bir şey.
K: yooooo, ne olacak ki.
A: daha yalan söylüyorsun, dilek anlattı ne yaptığını. Utanmaz. Ben seni nasıl yetiştirdim. Sen nasıl yaparsın böyle bir şeyi ?

Ne söyleye bilirsiniz bunların karşısında, anneniz karşınız da sizden nefretle bahsediyor.
A: gelince hemen gidip isteyeceğiz kızı.
K: gelince konuşuruz. Ben gelmeden bir şey yapmayın. Babama söyleme sakın.

Telefonu kapattım, ağzımı parkanın içine soktum başaladım bağırmaya. Sesim gitsin istemiyorum kimseye. Boğazım ağrıyana sesim kısılıncaya kadar bağırdım.
Sonra dileği aradım. Açmadı. Çünkü alacağı tepkiyi biliyor. Sinirle mesaj attım hemen beni ara yoksa çok kötü olacak dedim.

10 dk sonra aradı.

K:Sen bunu anneme nasıl söylersin
D: bana başka yol bırakmadın.
K:senin yolunu gibiyim, tamam mı. Rahatmısın şimdi.
D: olmayan bir şeyi söylemedim.
K: iyi tak yedin.
D: Benimde annem soruyor neyi bekliyorsun diye, bende geleceğinizi söyledim. Ne yapayım başka. Senin aradığın bile yok.
K: Sana kadar sinirliyim ki, iyi ki yanımda değilsin.
D: yaptın yapacağını, daha ne yapacaksın.
K: ne yaptım lan ben, ne yaptımmmm.

Kapattım telefonu, sinirim tepemden çıkıyor. Nöbeti bırakıp gidemem ama 1 m2 alanda sinirden bir sağa bir sola dönüp duruyorum.

Sonra bir makinalı silah sesi duyuldu.

*ufak bir detay: yaklaşık 100 bin doları yurt dışına çıkarmak için bir iş adamı ile anlaştım, ufak bir % karşılığında tr deki firmadan dolar olarak kardeşim dediğim bir dostuma aldırdım. Transsfer yerine değiş tokuş diyelim.

Artık geri döndüm. Herkes mutlu, annem oğluna kavuştuğu için, babam diplomayı aldığım için, kardeşim beni sevdiği için. Ben ise ne hissedeceğimi bilemiyorum. Dilek durmadan mesaj atıp kendini hatırlatıyor. Unutmamam için elinden ne gelirse yapmaya çalışıyor.
Annem birkaç defa dilek ile ilgili detaylar sorup durdu, bende kısa cevaplar verdim. Nereliler, annesi babası nasıl insanlar vs vs. Ne kadar önemli bir insanın anası babası a.q. Anam babam hırsız olsa bende hırsız mı sayılacağım. Ne alaka ya.

Dilek ve çiçek de kızlarla birlikte tr ye döndüler. Dilek bana partinin ne kadar güzel geçtiğini, kalmam gerektiğini felan anlattı. Bende he he diye dinledim. Ne yapacaktım ? iş mi bulayım ? askere mi gideyim ? Elde para var onu bir yere yatırım için mi kullanayım ? Kararsızım çünkü kafamda hem dilek ile ne olacağı geliyor.

Okuldan sonra 3 ay geçmişti sanırım. Evde aylak aylak yatıyorum. Birden aklıma araba almak geldi. Para var ama peder bilmiyor. Bende gidip o zamanın parası 10 bin tl ye 106 gtı aldım. Zamanın en hızlı larından. Evdekilere de iş yaptığım paradan biriktidim dedim. Babam çok bir şey demedi ama annem baya söylendi tabi. Ve yaklaşık 2 ay yarışlara gidip geldim. Yarışlar dediğim profesyonel değil. Sokaklarda , sanayi köşelerinde kim daha hızlı diye yarışmaya başladım. Arabanın en ufak arızasında hemen sıfır parçalar ile değişimler yaptırıyordum. Aldığım oara kadarda motoruna para harcamıştım. Ama çok iyi gitmeye başlamıştı. Dilek araba ile yarıştığımı öğrenince yarışmama için birkaç kez uyardı ama dinlemedim. Tabi dilek bu kozu kullandı ve annem ile iletişime geçti. Hem annemin güvenini kazandı hem de eve bir adım attı.

Ben bunu duyunca dileğin ağzına tükürdüm tabi. Baya bir kızdım. Ama o annemle tanışmıştı bir kere. Artık onunla direk görüşüyordu. Annem artık bana değil dileğe sorular sorup ondan cevaplar alıyordu.
Arabayı almam üzerinden 2 ay geçmişti ki, gece sanayi içinde yarışırken araba ile takla attım. Kemerimin takılı olması sebebi ile 2 kaburga kemiğim kırılmıştı sadece. Ama gözümü hastanede açmam hiç iyi olmadı.

1 hafta hastanede yattım. Kaburga kırığında iç kanama riskine göre yatırıyorlarmış. Çünkü kaburga alçıya alınamıyor. Kaza anında telefon cüzdan kaybolduğu için telefon yok. Dilek bana ulaşamadı. Tabi annem aracılığı ile her gün aradı. 1 hafta sonra hastaneden çıktım. Evde 1 ay istirahat verdiler.
Tam akrabalar eş dost ziyarete geldiler. Herkes akıl vermeye nasihat vermeye çalışıyor. Arba zaten pert olmuş, babam arabayı hurda parasın satmış ben hastanedeyken. 15 gün hiç konuşmadılar, biraz iyileşince tabi annem de babam da ağzıma sıçtılar.

Kardeşim telefon aldı bana. Eski numaraların hiç biri yok tabi. Simde kayıtlı olanları bulabildim sadece. Tabi annem dileğe numaramı hemen yetiştirmiş. Dilek durmadan aramaya başladı yine. Her gün mesaj atmaya başladı.

Ayağa kalkıp kendi işimi görmeye başlamıştım artık. Annem dilek ile ilgili sorularını sıklaştırmıştı. Ben ise hep kaçmaya çalışıyordum. Dilek ile bir gün evde konuşuyorum. Dilek artık ailelerimizin tanışmasını istedi. Ben olmaz dedim. Daha iş bulmam lazım, askerlik var gibi bahaneler sıralıyorum. Tabi kavgalar aldı başını gitti. Babam artık her akşam ne yapcağımı sormaya başladı. Ünv. den önce ki durumlara geriş dönmüştük. Yine sıkıntı yine sorunlar yine uyuşamama sorunları.

Yine bir gün dilek ile annem ile babam ile kavga ettikten sonra ( çok şükür ) Kafam attı ve gidip tecili bozdurdum. Askere gidiyorum a.q.

Dilek ile gerçekten normal şartlarda sağlıklı bir geleceğimiz olabilirdi. Ama durumlar bu noktaya gelmişti bir kere.
Bu olay üzerinden 15 günden fazla geçmişti. Dilek ile konuşmak için evine gitmeye karar verdim. Çiçeği arayıp dileğin evde olup olmadığnı sordum. Tek başına olmaz bende geleceğim dedi. Olur dedim. En azından bir şey olursa yanımızda başka bir kızın olması daha iyi.

Kapıyı çaldım dilek açtı. Gözleri şişmiş, göz altında torbalar oluşmuş. Çiçek odada oturuyordu. Ufak bir selam verdim. Dilek ile kendi odasına geçtik.
K:Nasılsın
D: Sence nasılım ?
K: iyi gibisin
D: değilim ama.

Kız ilk dakikadan vurmaya başlamıştı.

K:sakin ol, konuşmamız lazım.
D: Konuş dinliyorum.
K: Bak o gece gerçekten istemediğimz şeyler olmuş, ve hatırlamıyorum .
D:sen hatırlamıyorsun diye kurtuluoyrmusun ?
K: Öyle demek istemedim.
D: ama şimdi öyle diyorsun. Ben hatırlamıyorum, sen ne yaparsan yap diyorsun bana.
K:Dilek lütfen, be öyle bir şey demiyorum. O gece ne olduysa oldu, bunu nasıl çözeceğimizi konuşalım.
D: Nasıl çözmeyi düşünüyorsun ?
K: bilmiyorum, seninle konuşmaya geldim o yüzden.
D: ya biz seninle ne güzel arkadaş, dost gibiydik. Seni seviyordum hatta ben. Ama söyleyemiyordum. O gece senin de beni sevdiğini zannettim. Şimdi bundan bir sorunmuş gibi bahsediyorsun.
K: Dilek bende bilmiyorum nasıl olduğunu ama olmuş işte. Bir şey soracağım. Ertesi gün hapı aldın mı!
D: hayır neden !
K: ya hamile kalırsan ? Nasıl almazsın yaaa

Kız tekrar ağlamaya başladı. Ben başımı ellerimin üstüne aldım. Birde baba olmaya dayanamazdım.
Çiçek içeri girdi. Dileğin yanına oturdu.
K:ertesi gün hapı almamış, ya hamile kaldıysa ?
Ç: Nerden bilelim beyefendi, sizin gibi tecrübeli değiliz.

Dışarıya çıktım, hemen bir eczane bulup gebelik testi aldım. Eve tekrar döndüm. Dileğe verdim ve test yapmasını istedim. Salonda oturuyoruz, kimseden ses çıkmıyor. Dilek 3-4 bardak su içti. Tuvalete çıkması lazım. Testi alıp gitti. Ben ve çiçek kapıda bekliyoruz. Hayatımda beklediğim en zor anlardan biriydi. 5 dk sonra çiçek elinde test eli çıktı. Tek çizgi vardı, yani hamile değildi. Derin bir ohh çektim. Dilek tekrar ağlamaya başladı ve bana saydırmaya
D: rahatladın şimdi değil mi, geri zekalı, senden iğreniyorum.
K:ya bi dur, şimdi hamile olmadığına üzülelim mi.

Evden çıktım. En azından hamile değildi. Bu bile sevindirici bir haberdi benim için. Ama dileğin durumu iyi değildi. Yüzünden okunabiliyordu.

Sabah kendi yatağımda gözümü açtım. ilk gördüğünüz şey hiç olmasını istemediğiniz bir şey olunca yüz ifadenizi düşünün. Yanımda dilek uyuyordu.

Gözümü açar açmaz korkuyla yataktan çıktım. ikimizde çıplaktık. Yataktan çıkıp başımı ellerimin arasına aldım. Rüya bu kesin rüya a.q diye dişlerimi sıkıyorum. Odada çıplak bir şekilde bir sağa bir sola ne yapacağımı bilemeden dolanmaya başladım.
Kasımlarımda kurumuş kan lekeleri vardı. Kan lekelerini görünce bağırmamak için elimi ıssırdığımı hatırlıyorum. Yorganı yavaşça kaldırıp bakmak istedim, yorgan da aynı şekilde kan lekeleri mevcuttu.
Üstümü alıp odadan çıktım, Giyinip dışarıya çıktım. Ne oldu dün gece diye düşünmeye başladım. Hatırlayamıyorum….. nasıl oldu biz dilek ile aynı yatağa girdik ? Diğer kızlar neredeler ? Ne oalcak şimdi ? Kafam patlamak üzereydi. Yürüyerek baya bir yol almıştım. Sonra kendimi telkin etmeye başladım. Belki de kendi istemişti! Ne vardı yani olan olmuştu, ben zorla bir şey yapmamıştım ki. isteyerek olmuştu belli ki. Yoksa yanımda niye uyusun. Takisye binip eve döndüm. Kapıyı açıp eve girdim, dilek odadan benim kazaklarımdan birini üstüne giymiş şekilde çıktı ve koşup boynuma sarıldı
D: Sevgilim, seni çok seviyorum.

Kız bana sarılmış yarı çıplak bir şekilde. Ve sevgilim diyor. Noluyor a.q. Ne sevgilisi.
Kız kafasını kaldırıp gözlerimin içine baktı. Ben şaşkın bir şekilde bekliyorum.
D: ne oldu ?
K: bende onu soracaktım, dün gece ne oldu ?
Bir adım geriye gitti dilek.
D: nasıl ne oldu, hatırlamıyormusun ?
K: Yemin ederim hatırlamıyorum
D: nasıl hatırlamıyorsun, dün gece birlikte olduk, her şey çok güzel diyordun bana, beni sevdiğini söylüyordun. Şaka mı bu !

Ne şakası a.q ne şakası…… Şaka olsa, rüya olsa keşke.

K: Dilek yemin ederim hatırlamıyorum, en son birlikte içiyorduk. Hem diğer kızlar nerde ? biz nasıl birlikte olduk.

Dilek suratıma tokatı yapıştır. Hayvan herif ile başlayan ve ardı sıra takip eden bir çok küfür ile kanepeye oturup ağlamaya başladı.

Ne diyeceğimi, nasıl bir şey söyleyeceğimi bilemiyordum. Hatırlamadığım bir şey nasıl olmuştu. O an kendime o kadar kızdım ki. Ne işin var senin Türk kızları ile, içecek başka kimse mi kalmadı a.q.
Dilek ağladı ağladı, bana küfürler saydırdı. Sonra kalkıp odaya gitti. Üstünü giymek için. Bende peşinden gittim.
K: dilek bunu düzeltebiliriz.
D: Nasıl düzelteceğiz, dün gece olan oldu, sen şimdi düzelticem diyorsun. Nasıl ?
K:Bilmiyorum, ama düzeltirim.
D: defol git oo.. ç…..

Dilek üstünü giyip evden ayrıldı. Ben kaldım tek başıma yine. Ne yaptım ben, nasıl oldu bu olay diye düşünüyorum. Diğer kızları aramayı düşündüm ama eğer haberleri yoksa iyice yaymak istemiyordum. Bekledim bir süre.