hayat sanılan traji-komik durum, basitçe bir çaylak yazar tarafından kaleme alınmış ucuz bir romandan çok da fazlası değildir.

o romanda, okuduğunda nasıl karakterleri ve işleyişi belirleyemiyorsan, burada da belirleyemiyorsun. bir şeyler akıp gidiyor, ve yetişemiyorsun. sence işler ne kadar daha sarpa sarabilir. o içtiğin sigaraya da bağımlı falan değilsin. sadece içmeyi seviyorsun, o kadar. içeceksin, dibine kadar içeceksin. korkma yemez seni o kadar kötü değil parmak kadar o kağıt.

oyunlar oynuyorsun, diziler izliyorsun, peki neden yapıyorsun, oradaki sanal gerçekliğe kaptırıyorsun kendini, beynindeki ayna nöronları harekete geçiyor ve oradaki bir karakter oluyorsun. artık bir william wallace oluyorsun, tommy vercetti oluyorsun, o dünya sana içinde bulunduğundan daha güzel geliyor. sen kendini kaybediyorsun. günden güne. an be an. hayatının geçmişi ve geleceği kararıp kapanıyor. tıpkı, tıpkı bir kuyu gibi, ne geleceğini tayin edebiliyor, ne sonunu görebiliyorsun...

NOT: Arkadaşlar, eğer beğenilirse sürekli bir biçimde denemeler yazmaya devam edeceğim, aslında bu, yüzlerce bağlantılı denemenin ilkiydi. Yorumlarınızı tek tek okuyacağım, beni yönlendirin, yazıp yazmamam konusunda