3. olay
artık fazlasıyla asileşmiştim en ufak şeye patlıyo kavga ediyodum eve yara bere içinde geliyodum saglıgım tak gibiydi bu duruma da en cok
annem üzülüyodu. bunu anlatırken sigaralar ard arda yanıyo birader parasızlık etrafındaki herkesi alıp zütürüyomuş Anneni bile. evdeki
tartısmalar fazla artmıştı annem çalısmamı istiyor fakat bense girdigim her işten 1 2 gün sonra kavga ederek ayrılıyodum yapamıyodum
maddi olarak iyice çökmüştük annem senden bi tak olmaz diye gezinip dursada benim aklımda yaptıgım müzikden yüksek bi para kazanmak vardı
patlıycak bidahada piyasadan düşmiycektim. Grup olarak piyasadaki çoğu rapciden iyi olmamıza rağmen dinlenme sayımız 100 view civarı geziniyodu
bu da müzik yapma isteğimizi daha da düşürüyodu bir gibim olamıycaktık gerçekten. bigün annem eve geldi ve biriktirdigi parayla taşıncagımızı daha
kolay bi hayata geçicegimizi söyledi.bu laflar bile içimi acıtıyodu baska bi semte gidemezdik dikiş tutturamazdık cocuklugum burda geçmişti derken
hiç düşünmedigim imkansız olarak gördügüm bi cümleyi kurdu annem. Amerikada yaşıyan dayının yanına gidiyoruz orda bizi bi ev ve bi iş bekliyo.

yanımda sadece 2 3 kardeşim ve annem kalmıştı. öyle 2 3 kardeş dedigime bakmayın he 12 yıllık arkadaşlarım canımdan değerliler
bitek yanlış görmiycegime emin oldugum insanlar.biz herkesten farklı bi kardeşlik yaşıyoruz beyler şöyle düşünün. gözünüzü açıyosunuz
annenizi değil arkadaşınızı görüyosunuz ilk gözünüzü kapatana kadar da yanınızda ertesi gün yine aynı şekil 12 sene böyle geçti
çok kötü günleri beraber atlattık. Fakat iş düşündüğün gibi gitmiyomuş aralarından bazıları asık oluyo ve aşık oldugu kızla birlikte
hayallerini gerçekleştirmek istiyo para buluyo uçup gidiyo kendi hayatını kuruyo. aranız bozulmuyo fakat uçup gidiyo işte eskisi gibi
beraber aglayıp gülmüyosun yalnız başına dert çekiyosun.

bunları ona anlatmaya çalışsamda o kendi hayatından fedakarlık yapacak kadar cesur değildi defalarca ayrılmak için bahane aradı kendi ailesi zengindi
hemde baya zengindi bizim durumsa belliydi birader.en son büyük bi dümenle aldatıldım ve hayatımda belki tek aşık oldugum kız kendine paralı birini bulmuştu
hayattan yedigim ikinci büyük darbeydi o zamanlardaki hissimi tarif etmeye çalısayım beyler. Kendinizi savaşta hissedin arkanızda sevdikleriniz var
ve en önden siz koşuyorsunuz. arkanızdaki herkes ölüyo siz yaşıyosunuz yara bere içindesiniz. aslında yaşamıyosunuz ama nefes alıyosunuz işte.
neyse arkasından bi tek sağlık olsun diyebildim hala ona sövmeye kıyamıycak kadar çok seviyodum. Kendime zarar vermenin dozunu fazla arttırmıştım
sigara yanıkları jilet izleri kullanılan kücük çaplı uyuşturucular derken bomtak bi haldeydim. Annemle aram gün geçtikçe kötüleşiyodu fakat elimden
bişey gelmiyodu.bu hayatta bende kazanmalıydım

2.olay
Lise 1e gidiyodum önceki başlıkta biraz bahsetmiştim bi kıza aşık oldum.ama durum felaket birader kimseden görmedigim sevgiyi gösterdim
ona yatağa kafamı koydugumda dert tasa değil onun gülerkenki yüzü geliyodu aklıma. Hergün sabah olsun okula gidiyim yüzünü göreyim diyodum
3 yıl boyunca böyle çıktık çok ufak kavgalar dısında kavga etmedik sayılır beyler çok güzel bi ilişkimiz vardı hayatımda önemli kişiler
kardeşlerim annem ve o kızdı sadece başka hiç bi takum yoktu ne param ne pulum ne aileden gelen bi varlıgımız, sadece bunlar.
herşey cok güzeldi fakat artık büyüyoduk üni çagına geliyoduk ben okulu bıraktım fakat o okıycaktı ve istanbul istemiyodu. istanbul olcaksa
ev tutalım falan diyodu. bense bi işe girip çalışamıyodum en fazla 1 hafta sürüyodu beyler çünkü emir almaktan tiksiniyorum istemsizce sinir
krizine giriyodum para kazancagım iş kendi işim olmalıydı cok ufaklıktan beri çizim yapardım.O yaştan beride rap müzik yapardım. Müzigi devam ettirdim
çizim olayınıda dövmeciliğe cevirdim fakat sigara paramı anca karsılıyodu bir ev tutacak kadar durumum yoktu ve herşeyden önemlisi tek kalacak annem vardı

Devdıbını uyanınca atıcam beyler yazıyı tamamladım fakat daha fazla kişi okuyabilsin diye sonra atıcam ve yarım bırakmıycam tek kişi okusa bile.

Babamın geri dönmesinin sebebi kaçtıgı sevgilisinin işlerinin kötü olması ve 1-2 yıl şehir dısında para biriktirmesi gerektiginden yollarının ayrılmasıymıs
konuşmayı hiç kesmemişler hergün hergün devam etmişler. babam neler yazmış karıya artık geri dönde kaçıyım çok sıkıldım falan filan.her
okudugum kelimede boğazım bir kere daha düğümleniyodu hemen kendimi toparladım telefonu bıraktıgı yere aynı şekilde koydum ve çıkmasını bekledim.
çıktıktan sonra baba bana bundan sonra hiç yalan söylemiycen dimi dedim. hiç unutmuyorum gözlerimin içine bakarak tabiki söylemicem oğlum dedi
masada turşu kavanozu vardı 1 saniye düşünmeden kafasına fırlattım fakat sıyırdı bu ayaga kalktı bende kalktım. huur cocugu diye bağırmaya saldırmaya başladım
1-2 geçirdim derken mesajları okudugumu anlatmaya başlayarak vuruyodum sonra kovdum evden ve annemin eve gelmesini bekledim. Annem geldi olayı anlattım
kadın delirdi resmen kahkaha atmaya başladı ağlıyodu ama. uzun bi süreyi ağır üzüntüyle geçirdikten sonra yine gün yüzüne cıkmıştık

annem kafayı yemekten korktugundan ve üzüntüsünden antalyaya teyzemin yanına taşınmıştı beni dayıma bırakmıştı geri döncegini söylemişti
10-11-12 derken 14 ya da 15 yaşımda babam tekrar dönmüştü onu ilk gördüğüm anı kelimelerle anlatamam hani sarılmak istersinizde
sizi bişey tutarya hani o durum işte.1 2 ay konuşmadım ve annemde geri döndü tekrar aile olacaktık snaırım barışmıslardı ama benle barısmayı
başaramamışlardı cocuklugumu yaşayamamanın acısının sebebi onlardı. Hala annemi cok seviyodum deli gibi öpüp koklamak istiyodum ama naz
yapmaktı benimki anneye küsülmez. babam eve vaadler vermişti sizi hiç bırakmıycam bi hata yaptım herkes 2.şansı hakeder falan fıstık.
iyi konusmus olacakki annem barışmayı seçmişti tekrardan mutlu görünüyolardı bense beni bıraktıkları gün gibiydim. annem o kadar özlemiştiki
babamı beni görmüyolardı resmen. aradan aylar geçti babama duydugum özlemden dolayı barıştım cok güzel günler geçirdim tam baba oğul olmuştuk
bigün annem işteydi babamda erken gelmişti kalktı duşa girdi bende hiç huyum degildir ama telefonunu karıstırdım
gözümü kin ve öfke bürüdü bilader. Kanım dondu okuduklarım karşısında.

ailemde herşey güzeldi filmlerde gördügünüz mutlu ailelerden bi farkı yoktu fakat sadece gece yatma saatim gelene kadar
ben yatagıma girdikten sonra beni uyudum zannettikleri için tartışmaya başlarlardı. annem babamın çulsuz olmasından şikayetçi olurdu
babamsa sadece anneme küfür eder ya da vururdu daha o yaştan ağlamaz sinirlenirdim ilerde anneme çok iyi bakıcagımı düşünüp
kendimi rahatlatırdım. Babam asker kaçağıydı 9 yaşımdayken bi polisi dövüp karakola alınmış ve karakolda askerliği patlamıştı
askere gitmişti. babama en ihtiyac duydugum zamanlardı sanırım küçücük bi ev bi anne kücük bi cocuk. annem işe başlamıştı
bende o yaşlardan tek yaşamaya alışmıştım sürekli babamın dönmesini beklerdim. sevmedigim cocuklarla kavga ederdim cocukları
döverdim fakat babaları gelir beni döverdi bense hep babamın bigün geri gelecegini ve onları dövecegini düşünürdüm hepsinin
ismini aklımda tutmaya calısıyodum fakat babam askerden döndügü anda bizi görmeden zengin oldugu için manitasının yanına gitmeyi
ve onunla yaşamayı tercih etmiş

bilader tanıyan bilir bu zamana kadar hiç ağlamalı zırlamalı bişeyler yazmadım o tarz şeyleride pek sevmem
ama bugün anladımki herkesin bi patlama noktası varmış herkesin hayatında yediği çok büyük darbe ve kaldıramadıgı
an varmış bunu biraz dertleşme birazda iç dökme amacıyla yazıyorum kardeşler
hayatım boyu zenginlerden nefret ettim klagib fakir edebiyatı yapmıycam sebebi sokakda gördüklerimizdir
hani derler ya parayla alınmayacak şeyler var diye.Öyle bişey yok kardeşim bu hayatta güvendiğimiz
temiz akıllı dediğimiz kızların aklını parayla çalıyolar beyler. sizi herşeyden çok seven aileniz bile eve para
getirmediginiz zaman başınıza çıkmaya çalısır. ergenler gibi herşey yalan acı çekmek istiyorum kafasında değilim
ama realist olursanız dediğimi anlıycaksınız. böyle düşünmemi sağlayan şeyler aslında hayatta yaşadıgım bütün
büyük olayların ucunun paraya dokunduğudur ilk olaydan başlayayım 9 yaşımdaydım