Bundan sadece 1 yıl önce yaz mevsimi idi yaz tatili için annem den ayrı olan ve yaşayan babamın yanına istanbula gittim her şey normal geçiyordu hayat normal olarak ilerliyordu babannemlerde kardeşim ile kalıyorduk. babam ise her zamanki gibi işe gidiyordu. babam işten izin aldı ve halama gitmeye karar verdik. babam geldi aldı bizi çıktık yola arabada ben, babam, kardeşim, babanem,2kuzenim vardı. normal bir istanbul trafiği vardı. trafiğe rahmen ilerlemeye çalışıyorduk. yanyola girip ilerlemeye çalışıyorduk. sonra havalimanı yakınlarında e5 in hemen 2 sokak yanı bir yol görmüştük hemen yolu takip etmeye başladık önümüzde 3 tane araba vardı. onları takip etmeye başladık önümüze 4 yol ağzı geldi. yanlız farklı bir 4 yol ağızı sadece bir tarafında ışık vardı.ben uykulu gibiydim. sıra bize gelmişti yolun yarısına geldik. sonra sağ taraftan bir minibüs hızlıca geliyor.ben bu sırada"yuh be abi bu kadar hızlı gelinirmi"demiş ben hatırlamıyorum.bu arada minibus bize doğru sağ tarafımızdan hızlıca geliyor. babam eğer sol tarafa arabayı kırmasa idi su an hayatta olmayabillirim. minibüs şoförü sarıdan kırmızı ya attığını görünce bastikca basmış tı. kaza sırasında babam beni sağ tarafımdan sıkıca tutmuş bu biraz benim zarar görmemi azalti. kazanın şiddeti ile ve takılı olmayan "emniyet kemeri"nin şeyi ile ön cama çarptım.15-20 saniyelik kısa surelik bir şuur kaybından sonra kendime geldim babam iyimisin olum diye sordu bir kaç defa bende evet dedim. arabanın her tarafı duman ve kötü bir koku vardı.ben sağ taraftan kapıyı açmaya çalıştım. kapı açılmadı.sol taraftan çıktım. arka koltukta kardeşim,2 kuzenim ve babanem vardı ben dışarı çıktım. herkes etrafa toplanmaya başladı. hemen bir abi elinde buz ile yanıma koşa geldi. birde peçete.bi ara sağ gözüm kapandı sonra abinin yardımı ile patlayan kaşımı yerine oturduk göz kapağımın bir kısmı ve kaşımın yarısı zarar görmüstü kaşım patlamıştı. tabiki nasıl durduğumu bilmiyordum etraf bana çok acayip bakıyordu. babam arka kapıyı açtı2 kuzenimi çıkardı onlarda bir şey yoktu. kardeşim çıktı sonra kolunu tutuyordu kolu kırılmıştı güzelce ve minik yüreği ile kolunu tutuyor ve bizleri düşünüyordu abi iyimisin diye soruyordu bende iyiyim diye işaret yapıyordum. babam arka kapıyı açınca babannem düştü babanem baygındı babam çıkarmaya çalışıyordu ayakları koltuğun altına sıkışmıştı,3 tane teyze gelmişti bırak oğul yardımcı olalım dediler.ve kadınlar babanemi yere oturtular ve su filan icirdiler başından darbe almıştı başına su döktüler herkes dışarı çıkmıştı babam da iyidi o sırada gidip minibüs şoförünü döveü, kaburgaları nı kırmıştı ve kimse ayirmiyordu. sonra adamı kendi haline bıraktı minibustekiler adama yardım etti. babam bana halami arattirdi kaza yaptık de dedi bende dedim hemen geldiler. ambulans çağırdılar babam hepimize yardım etmeye çalıyordu. ambulans geldi ve babanem sedyeye bindi yarı baygındı. bense kasimi tutuyordum.1 avuç kan akmıştı. sırtımda bir yere kazanın şiddeti ile darbe almıştım. tişört yırtılmısti. ambulansa binmistik babam siz gidin ben gelecem dedi. O sırada3 teyze den biri babam a oğul sen git çocukların bize emanet dedi evimiz şurada dedi numaralarını da verdi babam orada bekledi biz. ambulans ile yola çıktık hastaneye vardığımızda halam, dedem, amcamlar, babam vardı bizi bekliyor lardi. acile gittik. babanem kötü idi biraz da olsa daha iyi oldu. tomografi cihazına filan girdik. durumuz iyidi. sıkıntımız yoktu dinlenme odasına girdik babanem filan yanımdaydı hastanede amcam vardı yanımda yardımcı oldu filimleri filan tutuyordu. sonra odaya girdik 5 sedyelik odaydı kardeşim kolu kırılmıştı. alçıya aldılar babanem iyice düzeldi babam geldi hepimizi öptü. iyidik hepimiz karşı tarafta ise minibüs şoförü vardı(mal bir hastaneye gelmiştik)karşı tarafta babamın dövdüğü adam vardı. polis geldi tutanak tuttu. kimse şikayetçi olmadı saat gece 12 de doktar. Geldi taburcu olabilirsiniz dedi. yola koyulduk yolda bir kaç şey düşündüm ve hayatı anladım benim kaşım patlamıştı ve kaşıma dikiş atıldı benim ölünceye dek kaşım bir bölümde olmayacak ve babamın hatası yoktu. karşı tarafın hatası vardı. trafikte siz ne kadar dikkatli olursanız olun sizin hayatınızı başkaları tehlikeye atıyor.ben kazadan sonra anneme ne zaman arıyacam diye düşünüyordum.eve geldiğimde babamın bir gözünün görmediğini öğrendim o ara kendi içimde üzülmüştüm. babamın gözü iyileşti allaha şükür1 ay yavaş yavaş iyileşti su an iyi görüyor. ertesi günü babam anneannei ve teyzenileri ara dedi ilk onlara haber verelim dedi sonra annene haber verelim dedi annemle konuştum babamı veriyorum dedi babam güzelce izah etti ve sıkıntı çıkartmadı annem. hayat olumsuz yönlerine karşın hala çok güzeldi bana.bu olaylardan sonra hayatı daha iyi anlamayı öğrendim.