(Uzun sürecek bir hikayedir)
Çocukluğum hiçbir çocuğun hayallerine sığmayacak kadar muhteşem geçti... Maddi durumumuz çok iyiydi. Ailem çok mutlu ve huzurluydu. En güzel okullara gittim , herşeyin en iyisi ile karşılaştım. Ama ailem ben 13 yaşıma girdiğimde parçalanmıştı. Babam hastalığından dolayı öldü . O öldükten sonra onun ortağı bizim elimizden herşeyimizi aldı. Annem bu işlerden anlamadığı için oyuna getirildi ve bu hayatta bize ait ne varsa hepsi gitti. Annem babamın üzüntüsüne dayanamadı. Babamın vefatından 7 ay sonra o da öldü. Bana bakacak tek kişi anneannemdi bu hayatta. Onun dışında doğru düzgün akrabamız bile yoktu. Ben 16 yaşıma geldiğim zaman o eski hayatımın bir zerresi bile yoktu. Durumumuz inanılmaz derecede kötüydü. Anneannem de zaten yaşlı bir kadındı ne kadar bakabilirdi ki bana...

Onun yanında yaşamaya başlamıştım ama sağlık durumu hiç iyi değildi. Bu hayattaki tek akrabam olan anneannemi de kaybetmiştim artık. Hayatımda kimse kalmamıştı bana ait. Herkes birbir yok olmuştu, gitmişti. Bunların üzerine hiçbirşey olmamış gibi insanların benimle maddi durumum yüzünden dalga geçmesi de zoruma gidiyordu. Ama kimsenin çenesini kapatamazsın. Yapabildiğim tek şey, bana ve aileme bu hayatta kim yanlış yaptıysa hepsinden intikamımı alacaktım. Hepsini tek tek not aldım. 13 yaşımdan 19 yaşıma kadar tek tek yazdım hepsinin ismini. Gün gelecek hepsine hesabını soracaktım. Yemin etmiştim kendime ...

Üniversite sınavına girdim. Beklediğim gibi hiç bir yer tutmadı. Açık öğretime geçtim ve iş aramaya başladım. Hayatta yeteneğimin olduğu tek şey müzik. Durumumuzun iyi olduğu zamanlarda babam beni keman kursuna gönderdi ve ses eğitimi (şan eğitimi) aldırdı.
En azından şarkı söyleyerek, sanatımı icra ederek para kazanabilirdim. Elimden bir tek bu gelirdi. istiklal caddesinde keman çaldığım bir gün , bir kızla tanıştım. 1 hafta boyunca beni dinlemeye gelmiş . O gün tanıştım onunla. istanbulda bir özel üniversitede okuyormuş. ismi büşra. Biz konuşmaya başladık ama ben bu kıza deli gibi aşık olmuştumölüyordum aşkından. O da bana karşı boş değildi. Biz çıkmaya başladık. Birlikte küçük bir ev tuttuk. O mimari dekoratif okuyordu. Sürekli çizim falan yapıyordu. Tablolar yapıyordu. Onları satarak para kazanıyordu. Bende salaş bir kafeteryada canlı müziğe gidiyordum ve aynı zamanda sokakta çalmaya da devam ediyordum.

Anlat rez

rez panpa

rez canım

Prezerve deniz savaşı

Rez panpa

Rez hızlı yazarmisin biraz reis

Beyler kusurabakmayın. Yeni geldim eve , okuyan kardeşlerim için devam ediyorum...

Evet biz bu kızla öyle böyle bir şekilde geçinip gidiyorduk ve hayatımız gerçekten çok güzeldi. Benliğimi onunla bulmuştum ben. Lise yıllarımdan tek bir dostum vardı adı burak. Adam gibi adamdı. Yediğim içtiğim ayrı gitmezdi, içine kapanık birisiydi o da , ama gerçekten iyi bir insandı. Yani ben öyle sanmıştım. Sevgilimi onunla tanıştırdım. Bu hayatta en önemli iki kişi onlardı benim için. Ailem yoktu ve onlardan başka hiç kimsem yoktu benim. Kardeşim dediğim adamla eşim dediğim kadını tanıştırdım. Belkide hayatım burdan sonra inanılmaz bir şekilde değişime uğramıştı.