hayat bazen çok fight club ile esaretin bedeli

aslında yaşadıkların senin hayatındır ama sen farkında değilsindir. hayatın içinde kaybolursun bazen .. aslında hayatın içindesindir ama farkedemezsin. boşlukta gibisindir, yaşayan ölü misali. isyan edersin hayata lakin hiç birşeyi değiştiremezsin. yapabileceğin tek şey düşüncelerinle kendini kendin içinde paralamaktır. düşünürsün düşünürsün bir sonuca varamazsın. tamamen başka bir kimliğe bürünürsün. aslında o büründüğün kimlik hayalindeki kimliktir. kendini o kadar kaptırırsın ki farkına vardığında büyük bir boşlukta bulursun kendini. aslında o boşluk hayatın ta kendisidir lakin hayaller o kadar güzeldir ki bu boşluktan çıkmak için çabalarsın, çabalarsın .. ne kadar çabalarsan çabala o boşluğun içinde sıkışıp kalacağının kendinde farkındasındır ama hayallerinin peşinden koşmak istersin umutsuzca. yinede bir umut vardır içinde, çünkü umuttur insanı hayata bağlayan. imkansız olduğunu bilsen bile zerre kadar umut, hayata tutunmasını sağlar insanın. aynı zamanda umudun yanı sıra bir korkuda sarar insanı. işte o korku insanın hayallerini tutsak eder. eğer bu korkuya tutsak olmadan ve hayallerimize bir umutla bağlanarak yaşamayı başarabilirsek gerçek insanlar olacağız.

umut iyi bir şeydir, belki de en iyi şey ve iyi şeyler asla ölmez. esaretin bedeli

tamamen içimden geldiği gibi yazdım.

benim amacım tutulup celebrity olmak değil.

içimden geldi yazdım, hepsi bu.

@7 fight klübü izleyeli çok oldu. ayrıca ekşicide değilim.