Günlerden bir gün, köylerden birinde, adamın birinin eşeği kuyuya düşer. Niye düşer nasıl düşer diye sormayın. Eşek bu ,düşmüş işte. Hayvancık saatlerce acı içinde kıvrandı, bağırdı kendi dilinde. Sesini duyan sahibi baktı ki vaizyet kötü. Zavallı eşşeği kuyunun dibinde melül mahzun bakınıyor.Üstelik yaralanmış. Karşılaştığı bu durumu gören sahibi köylüleri yardıma çağırdı.Ne yapsak,ne etsek soruları havada kaldı. Sonunda karar verildi kurtarmak imkansız.Tek çare kuyuya toprak atmak. Ellerine aldıkları kürekle etraftan kuyunun içine toprak attılar. Zavallı hayvan ,üzerine gelen toprakları,her seferinde silkinerek dibe döktü. Ayaklarının altına aldığı toprak sayesine her an biraz daha yükseldi.Ve sonunda yukarıya kadar çıkmış oldu. Kürt köylüler açık ağızla baka kaldı.