hayat bana hiç gülmedi neden mi

ne çok zengin bir ailenin oğlu olarak doğdum, ne büyük ikramiye vurdu, ne de çok yakışıklıyım, ne arabam var ne de bir evim, ne konuşacağım bir dostum... yolda birisi görse yüzüme bakmaz aslında, telefon rehberimde bile 50 kişi yoktur olan kişiler de zaten çoğunun milattanönce ki telefon numarası kayıtlı, arkadaşlarımın arasında aranan biri değilim varlığımın veya yokluğumun farkında bile değiller aslında. dışarıda, bahçede, sokakta, kafede hiç bir yerde. hiç bir zaman hat paketlerinden birini almadım ne sms ne konuşma, bu bile yeterli yalnız olduğumu anlamak için, kızlardan bahsedeyim biraz kız arkadaşlarımdan; böyle dediğime de bakmayın ben diyorum arkadaş bakalım onlar benim arkamdan bana arkadaş diyor mu? adımı bile hatırlasalar yeterli diyorum kendime, o bile yeter unutmasın yeter ki, ona bile mutlu olurum, ismimi duyunca başka birinin dudakları arasında dünyalar benim olur, neden böyle biriyim bilmiyorum ama işte böyle biriyim, hep ikinci planda kalan biriyim. şuan bu satırları yazarken ölsem herhalde vücudumun şişip etrafa kötü kokular yaymasından sonra anlaşılır yokluğum, o zaman gelir alırlar beni, cenazem bile havada kalır.

bazen soruyorum kendime hayat neden bana böyle davranıyor diye, tamam çok tipsizim, tamam yeterince malım mülküm de yok ama ben de sevebilirim benim de içinde başkalarını taşıyabilecek kalbim var, en azından ben öyle düşünüyorum. bana göre en azından aslında sadece ben düşünüyorum.
neden kızlar bana baksın ki, neden arkadaşlarım kafeye giderken beni çağırsın ki etraflarında onca kişi varken. neden zengin erkeklerin peşinden gidilir büyüyünce anladım, hep geyik muhabbeti sanırdım kızların parayı sevmesini, filmin devamı olması için rol sanırdım, hep numara ama aslında gerçekmiş anladım, hep yakışıklıya bakarlarmış onu da anladım. anladığım bu kadar bilgi bana yeter onu da anladım. isyan etmeyi, baş kaldırmayı da sevmem aslında, allah nasıl emrettiyse öyle olur, hiç yoktan sağlığım yerinde annem babam var ama bazen burama kadar geliyor ve dayanamıyorum böyle anlatıyorum işte beni dinleyen tek kişilere sizlere.

yine de şunu söyleyemeden edemeyeceğim, hani klişe bir laf vardır ya hayat bana pek adil davranmadı işte bana da o laftan, hayat beni hep piyon olarak kullandı ama bir gün kaleyi fethedince işte o zaman oyunu ben kazanacağım, oyunu kuralına göre oynamaya devam...