+6
-1
Sa beyler ben haftada 5 gün okula giden, tatillerde ve cumartesi günleri de tarlalarda işçi olarak çalışan bir panpanızım . Maddi durumumuz pek iyi olmadığından çalışmam gerekiyor. Tabi ben yaz tatillerinde çalışırken yaşıtlarım genellikle deniz kenarında, tatil beldelerinde veya bilgisayar başında oluyor, ben ise sabah 7 den akşam 6 ya kadar tarlalarda sürünüyorum. Şehrimdeki en iyi 5 Anadolu lisesinden birinde okuyorum ve her sene iyi notlar alıyorum ancak maddi durumumuz nedeniyle büyük ihtimalle üniversite okuyamayacağım, tabi bu arada en gibik liselerden mezun olan bir çok aptal özel üniversitelerden mezun olacak. Annem akıl sağlığı tam olarak yerinde olan biri değil ve şeker hastası, kardeşimin ise bağışıklık sistemi sıkıntısı var. Bundan 4 ay öncesine kadar bir hayali olan bir panpanızdım, yazın katıldığım seçmeleri geçip Adana Demirspor u17 takımıyla yazın yapılan turnuvaya kaleci olarak katılan 4 kişiden biriydim. Aralarından sıyrılarak as kaleci olmuştum,bu haziranda A takım için için denenecektim ancak maçta sağ el bileğimi kırınca kalecilik kariyerim de başlamadan bitmiş oldu. Bu arada tabiki benim de sevdiğim bir kişi oldu ama sevilmedim maalesef.
Fakat ben yine de hala dimdik ayaktayım beyler, ne tarlada çalışırken, ne elimi kırdığımda, ne de ailemle ilgilenirken bir kez bile diz çökmedim.
Çünkü nankör olmamak gerek arkadaşlar bu dünyada evi bile olmayanlar, doğarken elsiz kolsuz doğanlar, hatta bir ailesi olmayan insanlar var. Bu insanlar bile dimdik ayakta durabilirken neler oluyor biliyor musunuz ?
Sırf sevilmediği için intihar edenler
Ailesi istediği ayakkabıyı almadığı için trip atan berke ve pelinler
Ailesi tarafından özel okula yazdırılıp da okulda dersten kaçan, ailesi hesap sorunca da ‘’ siz beni anlamıyorsunuz ‘’ diyenler var
Peki beyler sizce de insanlar arasında bu kadar büyük uçurumlar olması adil mi?
insanların hakkettiğini bulamaması,
Haketmeyenlerin daha rahat yaşaması,
Bunlar adil mi?