hayatımla oynanan oyun

sınava sayılı günler kala selin mesaj atmıştı. yine tenha bir yerde, ece ve bir arkadaşıyla daha oturup sigara içtiğini, benim gelmemi istediğini söylemişti.

gittim. ece ağlıyordu deli gibi. bu yüzden seline odaklanamadım. ne olduğunu sorduğumda selin bilmediğini söyledi. ece konuştu;
-ulaş nasıl böyle birşey yapar, nasıl başka bi kızı evine çağırır?

+saçmalama ece ulaşın sürekli yanındayım ve sürekli konuşuyoruz. böyle birşey yapsa haberim olurdu. o kızla sadece dalgasına konuştu. ciddiyetini ben biliyordum.

konuşmaya devam ediyordum, içimdeki seline karşı olan sinirden dolayı ağzımdan şu cümleler döküldü;
+hem zaten bir haftadır felan konuşuyorlar. hangi kız bir hafta konuştuğu çocuğun evine gider ki? selin haricinde tabii.
selin delirmişti. ayağa kalktı bağırmaya başladı "sen bana ne diyorsun." "ben huur muyum". tenha bi yer olmasına rağmen insanlar geçiyordu. insanların bakışlarına maruz kaldım bi süre, olaya anlam veremedim.

elinden çektim, oturttum. özür dilerim istemeden çıktı dedim fakat haddinden fazla sinirlenmeye başlamıştım. çoğu insan bilir belli bi yere kadar sinirlenirsin, oradan sonra olaylar kopar. kendine hakim olamazsın.

özür dilememe rağmen bağırmaya devam etti. ece kendi acısını unutup arkadaşıyla bize yöneldiler, öylece bakıyorlar.

selin bağırmaya devam etti. sinirlerime hakim olamadım. kalktım ayağa, bir tokat vurdum. biliyorum kendimi daha fazla sinirlensem, olaylar daha çok karışacak. oradan uzaklaşmak için koşmaya başladım. arkadamdan bağırdı "gibtir git". artık kontrolden çıkmıştım. döndüm, geldim yanına çok daha hızlı bir tokat daha attım.

öylece kalakaldı. dondu adeta. ece beni uzaklaştırmaya çalışırken selinin ağlaması durmuş, putlaşmıştı. onu kendine getirmeye çalıştıklarını gördüm en son, uzaklaştım.

eve gittim. ben de iyi değildim. fakat pişman da değildim.

yemek yerken annem uzun süredir durgun olduğumu dile getirdi. inkar etsem de anne sonuçta evladını bilmez mi?
evet beyler en büyük salaklığımı burada yaptım ve selinin oğuzların evine gittiğini söyledim anneme.

selini biliyordu annem, tanıştırmıştım ama ayak üstü sadece. bu saatten sonra birlikte olabilirdik selinle fakat ilişkinin herhangi bir geleceği kalmamıştı. kurduğumuz o evlilik hayalleri, ankarada güzel bir ev ve dünyalar tatlısı çocuk hayali, hayal olmaktan öteye geçemeyecekti artık.

beyler şimdilik bu kadar, gece devam etcem. okuyan varsa arada uplarsa sevinirim.

@107 maalesef panpacım. herşeye rağmen umudumu kaybetmeyen bi sevgili oldum ama. her zaman. belki salaklık belki iyi birşey bilemem.

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

bi ara okurum iyi gidiyorsun

Bi paket sigara içtim oç devammm

up reserve

@111 gece devam etcem bro

@114 sağolasın dostum

aksamı bekliyoruz panpa

Panpa yazmaya biraz erken başlayabilirsen iyi olur akşam seri atarsın partları

devam et hacı , biz seni diğerlerinin aksine sürekli part giriyorsun diye sevdik

21:30 gibi başlıcam panpalar

sınav artık burnumun dibindeydi. ulaşla takılıyordum sürekli. ders çalışmıyordum hiç ama hiç. sınav umrumda değildi.

o akşam ulaş ece nin yanına gitmemiz gerektiğini söyledi. nedenini sordum, iyi olmadığını söyledi. halisten ayrılmış. e dedim sanane, neden gidiyorsun? iyi değilmiş dedi sadece. birşey vardı ortada ama bilmiyordum ben. ulaştaki durgunluk da dikkatimi çekmişti.

ecelerin evinin altına gittik, ulaşa madem buraya kadar geldik, eceyle sizi barıştırayım bari konuşayım eceyle de dedim. sakın öyle birşey yapma, sakın dedi. anlam veremedim. ece çıktı evden. biraz yürüdük üçümüz. sonra tekrar evlerinin altına geldik, ben bunları yalnız bıraktım. ece ağladı biraz, çıktı evine.

ulaşa ne olduğunu sordum. anlatmadı. ısrar ettim. kimseye anlatmama sözü alarak benden, ece nin halisle yattığını, halisin onu bıraktığını söyledi. çok kötü olduğunu sırf insanlık için yanına gittiğini söyledi.

beklemedeyiz panpa

artık şaşırsam mı şaşırmasam mı karar veremedim.

ama selin tarafından gelecek başka bir olaya şaşırma çıtamı yükseltmişti ece başka biriyle yatarak. resmen birbirleriyle paralel hareket ediyorlardı ece ve selin.

sınav geldi zamanı geldi, selinle aramız yine bomtak. konuşmamıştık o günden beri. matematik sınavı vardı. sonraki hafta edebiyat ve fen vardı.

sınava girdim. hiçbir şey yapamadan çıktım. lys ye giriyordum fakat ne türev ne integral ne limit biliyordum. geometri desen sıfırın altında zaten.

biraz işim çıktı kusura bakmayın beyler geç atcam biraz.

bekliyoruz knk

selin onca şey yapmasına rağmen son olayda kendimi suçlu göstermiştim. hatalarımdan biri de buydu. ne diye vurursun be gerizekalı. sen böyle bir adam mısın be sexxx.. seline vurduğum için değil de, kendime yakıştıramadığım için pişman olmuştum.

o günden sonra yemin ettim, başka hiçbir kıza asla elimi kaldırmayacaktım. ne olursa olsun. asla.

selin, yaptıklarımdan dolayı beni suçlu buluyor, ben onun yaptıklarından dolayı kendimi haklı buluyordum kısmen de olsa.

dolayısıyla konuşmalar hep kavgayla, küfürle son buluyordu. o alttan alan selin yoktu artık. oğuz muhabbetinden sıkıldığını dile getiriyordu kötü bir dille her fırsatta. "açma şu konuyu, sıkıldım. iyi ki birşey yaptık vur yüzüme off" şeklinde. anlamıyordu, kendi kendime cevap vermekten yorulmuştum, ondan beni ikna edecek bir cevap bekliyordum. hala hala..