AT YALANI gibiYiM INANANI

Edit:imla

Ohooo gece gece kim okuycak

Tutmaz amkü

fotodan midem bulandı

Biri çantasından tutmuş bişeyler anlatmaya çalışıyordu
yanında duran iki çocuk da pis pis gülüp
kafa buluyorlardı aklları sıra.
Parka girip olayı anlamak için yakın bir bank a oturdum.
Hava henüz yeni kararmıştı fakat kimsecikler yoktu etrafta.

Sonunda dayanamayıp çocukların yanına doğru yürümeye başladım.
Ve benimle her zaman yanımda gezen muştamı da sağ elime
takıp yürüdüm yanlarına.

-Kardeş hayırdır bi sıkıntı mı var ?
+Sanane lan yarram var yada yok voltanı al git

Bu diyologdan da anlaşılacağı gibi anlaşmak pek mümkün
olmayacaktı arkadaşlarla. Şansım ilk defa yaver gitti o gün.
Ben yumruğumu çocuğa doğru savurduğum anda arkamdan
bi ses herkesi olduğu yere çiviledi. Sivil polis.

Bir elinde telsizle bize doğru geliyordu. Ama yumruğun şiddetiyle
çantayı tutan çocuk çoktan yerle temas etmişti bile.
Parkın çıkışına kadar beraber yürüdük kız-ben-sivilpolis-tinerciler.
Parkın girişine geldiğimizde bizi ekip bekliyordu zaten
ordan da ver elini karakol. Dedim ya 2 aydır evden çıkmayan
biri için fazla aksiyonlu bir gündü...

ne saçmalıyosun huur evladı bura hayal gücü geniş 2005lilerle doldu taştı aq

ifadelerimiz alındı kafası güzel olan tayfa nezarethane de
misafir edilirken biz de kapının önünde kalmıştık.
Kız bir bana baktı bir yere baktı sonra konuşmaya başladı.

-Teşekkür ederim. Siz olmasaydınız kim bilir o serseriler
ne yapacaktı.
+Yo önemli değil. Herkes hakettiğini aldı nasıl olsa.
-isminiz neydi acaba?
+ Ha pardon emre ben.
-Bende eda memnun oldum.
+bende.

Durağa doğru yürürken biraz sohbet ettik. Bizim burda
merkez karakolunu merkezden uzağa kurmuşlar biraz.
Nasıl iş anlamadım ama öyle.
Aynı otobüse binip yanyana oturduk. O benden 1 durak önce indi.
Bende inip evime gittim.
Ertesi gün işi gitmek için uyandığımda ev arkadaşımın yine
her zaman olduğu gibi akşamdan kalma yüz ifadesi gözümün
önündeydi.

-Emreeeğğğğ emreeğğğğğ şşşşş hacı kalk la kalk işe geç kalıcan aq
+Hııııı tamam. Tamam uyancam şimdi
-Emreğğğğ şşşşş saat 7 la şşşşş geç kalıcan
+ Tamam lan tamam.

Uyandım. Ulan arada düşünüyorum dünyada benim kadar taktan bir
uyanma şekliyle acaba kaç kişi uyanıyodur ??
Bu konuda tek olabilirm.
Neyse..

O gün standart mesai olarak günüm bitmek üzereydi.
Çay molasında face de dolanırken birden bire arkadaşlık isteği
geldiğini gördüm. Eda Bayır sizi ark. olarak ekledi.

Efenim? O kim amk? LAn kesin yanlışlıkla falan atmıştır.
Yoksa beni kim ne yapsın be.
işin esprisi sonradan çıktı meydana. Geçen gece
beraber ifade verdiğin kız diyene kadar
ben olayı pek anlamamıştım.

Arkadaşlarıyla bilindik bir cafede oturduklarını
istersem onlara katılabileceğimi söyledi.
Bi düşündüm. Kabul etsem dünden razısın diyecekler
kabul etmesem egolu.. iki ucu taklu değnek.
Tamam dedim ama biraz geç kalıcam.
Anlaştık.. 2 saat sonra cafenin önüne vardığımda
mesaj attım...

-cafenin önündeyim.
+seni görüyorum sol tarafa bak.

Bekliyorum

Yaşanmıştır panpa.

huur çocuğu emre. kıskandım pici.

Reserved

Rez aldim

Göz kontağı kurduk o anda. Gülümsedi. Bende biraz
gülümseyip oturdukları masaya doğru yürümeye başladım.
Tokalaştık önce, sonra arkadaşlarını tanıştırdı.
3 kız 1 de ben aynı masada. Kendimle gurur duydum 1 an için.
Hayatım 2 gün önceye kadar ev-iş arası sıkışmış, hayattan
bıkmış bi zavallıyken noluyoruz lan oldum.

- Merhaba
+ Merhaba emre hoşgeldin.
-Hoşbulduk nasılsın eda iyi misin?
+Sayende daha iyiyim.

Muhabbetler sohbetler derken saat epey ilerlemişti.
22:00 gibi cafeden kalktık. Diğer 2 kız bizden
önce otobüsüne binip gitti.

-Saat geç oldu evine bırakmamı ister misin?
+Zahmet olmasın sana? Yorulma boşver.
- Yok. Şimdi tek başına nasıl gideceksin gecenin bi yarısı
valla içim rahat etmez.
+Tamam.

Ama tamam derken ki gülümsemesi bi hoş yaptı içimi.
Otobüse bindik cam kenarına geçti hemen. Bende yanına oturdum durakları,
takip ediyorum. Benim evime 1 durak kala ayağa kalktım.
Biraz şaşkın bir ifadeyle o da kalkıp otobüsün arka kapısına doğru yürüdü.

indiğimizde :

-Burda iniyodun yanlış hatırlamıyosam.
+unutmamışsın.
-Sadece önemli şeyleri hatırlamaya gayret gösteririm.
+Teşekkür ederim.

Benim evime 300-400 mt kala bir apartmanın önünde durduk.
Bu arada annesiyle yaşadığını babasının onu çocukken terkettiğini
2 kardeş olduklarını, kendisinin en büyükleri olduğunu öğrendim.
Yani sohbet olsun diye o anlattı. Bende Anlattım tabii ki.
Mütevazi bir hayat yaşadığımı, ev-iş arasında kalıp
sosyal aktivitelere katılmadığımı, daha doğrusu
gezecek kimsem olmadığını anlattım.
iyi bundan sonra mesaj atarsın 2 kahve içip sohbet ederiz
sana da değişiklik olur dedi.

Dedi de böyle damdan düşer gibi de her taka hee hee diyecek halim yok
hani dünden razıymış hissiyatı vermek istemiyorum.

Rezzgece

uyanınca devam gençler.

Ya yaz işte orosbu evladı

Rezervasyon o zaman