Hayatı küçük yaşta öğreten , beni panik atak yapan , pgibolojimi alt üst eden annemle babam. Şu yaşıma kadar yaptığı tüm kavgalar , hayatımı diken her olayı anlatacağım.

Daha ya 5 ya 6 yaşındaydım , annem bizim yan komşumuz olan amcalardaydı .Babam abimler televizyon izliyorlardı canım sıkılmıştı annemin yanina gitmek istiyordum ama babam salmamıştı bende tuvalete gidiyorum diye amcalarla karşı karşıya olan odaya gidip amcamlarin cdıbına tıklatıp ,eve girdim .10 dk ya oldu ya olmadı babam amcamlara geldi nerde o diye bağırmaya çağırmaya başladı , dövecekti beni .Annem napiyosun diyince o an anneme tokat attı benim yüzümden anneme tokat attı.O 6 yaşındaki çocuk o an büyüdü o an çok pişman oldu anneme sarıldım canın yanımı dedim "yok olum baban bana şakasına vurdu" dedi . işte o an hüngür hüngür ağlamaya başladım.

Doğrudur ben sadece içimi dökmek istedim .