hayatımın hikayesi

caps maps koy kuru kuru okunmuyo hikayeleriniz amk

giblensemde giblenmesemde anlatıcam başlıyorum birazdan

Beyler ben normalde sadece anonim olarak okuyan birisiyim oda çok gib değil ama şimdi herkes yazıyor benim milletten neyim ekgib diyip yazmaya başlıycam ama en ufak fikrimde yok nasıl başlıycam şimdiden herkese mrb

ilkokuldan başlamak gerekirse lanet olası saçma sapan geçen yıllardan ibaret ama özetlemek gerekirse birinci sınıfın ilk günü bile facia gibiydi bizi el ele tutuşturup okulda hepimizi farklı yerlere karıştırdıktan sonra birbirimizi bulmamızı istemişti haliyle ben yanımdaki kızı kaybetmenin üzüntüsüyle ağlamaya başladım (ilk gün bak gene aklıma geldi üzüldüm amk) her neyse benim için o sınıfta tanışma anne baba mesleği söylemek berbat geçerdi (mesleklerle alakası yok özgüvensizlikten) huur çocuğu sorduğu zaman annem çalışmasına rağmen ev hanımı babamada bişeyler uydururdum tabi bu toplantıda ortaya çıktı vs vs ilk okul 3 senem anlayacağınız givi ezik geçti kimse beni arasına almadı derslerimi zorla yapar hale gelmiştim ama haberim yok ki bunlar en iyi zamanlarmış.Her neyse 4. Sınıfta okul değişikliğim oldu sonunda bu huurlardan kurtuluyorum derken daha çok huurların olduğu gibim gibi bir okula gitmişim orda her şey daha kötü oldu. Nasıl derseniz derslerde bile herkes bana kağıt silgi atmaya başladı huur çocukları Yeni geldim ya artistlik yapacaklar bir sürü neyse bi süre sonra azalmaya başladı bunlar ama sınıfta sadece 1 dostum var ben=h dostum =d muhabbet aynı hala aklımda
D:neden kimse seni sevmiyor amk senin yüzünden benle de kimse konuşmuyor.
H: Bilmiyorum sonradan geldim diye heralde ...
D: bundan sonra benimle de konuşma senin yüzünden bir sürü hakaret yiyorum.
H:Peki öyle olsun (bu kadar rahat konuşmuşum o zaman peki garip değil normaldi ama o gün ilk dostumu kaybettiğim gündü bi hayli üzücü olmuştu.)

Beyler ilgi gelirse devam ederim 2 kişi bile olsa yeter ama tek başıma yazmanın da bi anlamı yok okuyan herkese şimdiden tşk