Merhaba beyler ben 20 yaşında bir panpanızım. Hikayem 2011'in ekim ayında başladı.
Lise 2'ye geçmiştim. Bilirsiniz o zaman bölüm seçme muhabbeti vardı. Bende tm seçmiştim.Herneyse okulun ilk günü sınıfa girdim.Yeni hoca gelmişti.ilk tanışma faslı herkes kendini tanıtıyordu. Ön sıradan sarı saçlı güzelce bir kız kalktı ayağa, onu ilk kez görüyor gibiydim.Düşününce geçen yıl birkaç kez gördüğüm aklıma geldi.içimden güzel kız diye geçirdim çünkü çok güzeldi.Herkes kendini' tanıttı teneffüs oldu.Ben bir arkadaşa sordum bu kız kimdir diye, adı Çağla'ymış. içimde olan hoşlantı içimde kalmak istemiyor kendini dışa vurmak istiyordu.Ama ben utangaç olduğum için birşey yapabileceğimi düşünmüyordum.ilerleyen günlerde sabah sınıfa giderken yanında arkadaşı ile onu gördüm koridorda.Heyecanlandım ve günaydın diyebildim.Biraz tebessüm ile günaydın dedi o da. Tebessüm etmesi içimi bir hoş etmişti.

Beyler okuyacak varsa yazayım.

http://c12.incisozluk.com...11507/7/1333237_o6571.jpg

Sanırım anlamıştır diye düşünerek artık birseyleri itiraf etmem lazım diye düşünmeye başladım. Ama nasıl söyleyecektim ne söyleyecektim daha önemlisi. Çekingen bir tavır takınırdım kızlara karşı ve daha önce bir kıza böyle hissetmemiştim bu demek oluyor ki işim çok zordu. Birkaç gün kafamda tasarladım nerde söylesem ne zaman söylesem diye. Aklıma sabah erken gelip o da erken gelirse söylemek geldi. Biliyorum yaratıcı bir fikir değildi ama yapacak birşey düşünemedim. Birkaç gün okula erken geldim ama gördüm ki okula dersin başlamasına yakın saatte geliyordu bu planım yatmıştı anlaşılan. Neyse fazla uzatmayım soyleyim gitsin artık dedim içimdeki garip hoşlantıyı. Öğle arası boş olup olmadığını sordum eğer müsaitse birşeyler konuşmak istediğimi söyledim bunun ardından anlamıştır diye düşündüm ama söylemekte fayda vardı yine. Heyecanla öğle saatini bekledim ve öğlen olmuştu. Yanına gidip nereye gidelim diye sordum uygun olursa dışarı çıkalım hava iyi son iyi havaları değerlendirmek lazım dedi bende tabi dedim ve dışarı çıktık. Birşeyler itiraf edecek olmamdan geliyordu belki, sanki herkes bizi izliyor bizi dinliyor gibime geliyordu. istersen arka tarafa doğru gidelim daha sakın olur dedim o da ne alaka dercesine tamam dedi. Artık gelmişti zamanı Çağla ben senden çok hoşlanıyorum dedim hiç beklemeden. Gerçekten mi hiç beklemiyordum dedi o kadar tüyo vermeme rağmen şiirlerde. En azından ihtimali düşünebilirdi kendi olduğu.

Sizin güzel hatrınıza devam ediyorum beyler.

Okumayı bitirdiğimde sınıfta alkışlar oooo nidaları yükselmeye başladı. Herkes kim acaba bu uğruna sana şiirler yazdıran güzel diye soruyordu. Bende sadece tebessüm ettim Çağlaya bakarak. Aslına bakarsanız yazdığım şiirde biraz betimliyordum Çağlayı, sarı saç kahve göz ve sınıfta bu tanıma uyan 2 kişi olduğunu bana 2 isim sunulunca fark ettim. O an bir çuval inciri mahvettim diye düşündüm ve toparlamak için ne alakası var illa sınıftan mi olması lazım diye çıkıştım soranlara. Biz seni biliriz sen az değilsin diye devam etti arkadaşlar, tamam susun diye işaret yapıyorken edebiyat hocamız bu güzel şiirin için teşekkürler şimdi derse geçelim dedi ve anlatmaya başladı dersi.

Sonra kızı gibtin demi bin

Yaz abi ya

fotoya 3 posta

lan olm yazsanıza pekekentler yarım bırakıyonuz

PAMPA DEVAMrez

Rezimi aliyim

Tutar belkilem

Okumayı düşünüyorum hadi bakalım

Seni tanımalıyım daha tanımıyorum bile sonra birşeyler olur tarzında bir cevap bekliyordum. Ama söylediği benim uzun zamandır sevdiğim birisi var oldu. O an üzüldüm kim ben tanıyor muyum diyebildim sadece hayır tanımıyorsun dedi. Kim olduğunu sordum bizden 3 4 yaş büyük uzaktan bir akrabası olduğunu, çok imkansız hissettiğini söyledi. içimde biraz sevinme oldu ama uzun zamandır devam ediyorsa basit birşey değildir diye düşündüm.(Yaşı büyük insanlara ilgisi ilerleyen zamanlarda da devam etti.) Olsun ben beklerim seni birbirimizi tanıyalım en azından imkansız olduğunu söyledin kendi durumumun, belki beni sevebilirsin diye düşünüyorum dedim. Seni tanımak, beraber vakit geçirmek isterim ama bunu yaparken ümit vermek istemiyorum dedi. Bende olur tabi böyle olsun isterim seni tanımayı çok isterim dedim ki zilin sesi kulaklarımı tırmalamaya başlamıştı. Sınıfa geçelim istersen derse geç kalmayı istemezsin herhalde demesi üzerine olur tabi geçelim dedim. Ders boyu Çağlaya baktım düşündüm nasıl olur yakışır mıyız ben iyi bir erkek arkadaş olabilir miyim diye. Bunları düşünmek için erkendi çünkü unutması gerektiğini düşündüğüm birisi vardı.

Kizsan mesaj at degilsen koy gotune

Hadi be bro seri

Yaz yaz

Beyler okumaya değer bulunmadığı için yazmayı bırakıyorum, teşekkürler

Devam ediyorum beyler.

Çağla ile tanışmayı belkide birşeyler olması için uğraşmayı kafaya koymuştum. Birşeyler yapmam gerekiyordu. Ama ne yapacagimi bilmiyordum.
Edebiyata ve şiire yatkın birisiydim. Kendi kendime şiir yazardım çok beğenmesem de. Bir edebiyat dersinde okuma fırsatım olmuştu yazdığım bir şiirimi. Herkes çok beğenmişti bende gururlanmıştım biraz kendi beğenmediğim değersiz gördüğüm şiirim beğenilince. Aklıma Çağla'ya hitaben şiir yazmak ilgisini çekmeye çalışmak geldi. Düşündüm biraz sonra yazmaya koyuldum.

Yazmaya başlayınca yazılabilecek sanat eseri olduğunu farkettim Çağlanın. Aklıma birşeyler gelsin diye sürekli onu kesiyordum. Kahve gözleri, sarı saçları, tebessümü beni benden alıyordu ve iyi bir iş çıkacağı fikrine beni alıştırıyordu.
Birkaç gün şiir ile uğraştım ve sonunda tamamladım ilk fırsatta okuyacaktım. Edebiyat dersi gelmişti hoca sınıfa girdi yoklama aldı. Tam derse başlayacakken hocam bir şiirim var okuyabilir miyim diye izin istedim. Hoca da hayırdır bu aralar ne bu şiir sevdası aşık mi oldun tarzında konuştu güldüm bende isterseniz arkadaşları bu sanat eserinden mahrum etmeyim daha fazla dedim. Hoca da tabi görelim bakalım eserini dedi. Tüm gözler üzerimdeydi ama benim muhattabım olan gözler belliydi tabi. Bende o gözlere bakarak okumaya başladım.

Beyler işimden dolayı sürekli yazamıyorum lütfen kusura bakmayın.