ben seçtim.

beyler merhaba. 29 yaşında panpanızım. Olayı anlatmadan önce bilmeniz gereken şeyler var. Makine mühendisliği birinci anadalım tekstil mühendisliği ise ikinci anadalımdı ünide.

makineden oara kazanıyordum ama modaya da ilgim vardı. En çok para kazandıran şey gelinlik (türkiyede) ben de gelinlik mağazası açtım.

ilk okuldan beri sevdiğim bir kız vardı ne yaptıysam olmadı. liaeye geçtik yine olmadı. sonra ben odtüye gittim o da izmir 19 eylüle. ondan sonra hiç görüşemedik zaten..

neyse arada dükkana elemanları kontrole gidiyorum

bu sabah haber vermeden elemanlara baskın yapma amacıyla gittim dükkana. bir kadın yanında da bir erkek var. gelinlik seçiyorlardı. öncelikli amacım teftiş olduğu için öncesinde karışmadım uzaktan uzaktan izledim elemanları.

neyse baktım sıkıntı yok beni de görmediler elemanlar. bari gidio gelinliği satmak için yardım edeyim dedim. çifte yaklaştım. mutlu ve heyecanlı bir sesle "merhabalar hoş geldiniz" dedim. ürkerek yüzlerini bana döndüler. (b: ben k: kadın a: adam)

a ve k : merhabaaaa (:
b: nasıl yardımcı olabilirim nasıl bir şeye bakmıştınız
k: ya ben çok gösterişli bir şey arıyorum. beyaz olsun(gülerek söyledş bu cümleyi)

işte o an gülümsemesini görünce beynimden vuruldum. o gülüşü unutamazdım ve unutmadım da. o kadın yıllarca sevdiğim, herkesten sakındığım onun için her türlü şeyi göze aldığım Ebru'ydu...

hiç bozuntuya vermeden gülümsemeye çalıştım. ama boncuk boncuk terliyordum.

"buyrun, bu taraftan. bana güvenebilirsiniz size en güzel gelinliğimi göstereceğim dedim" ve aldım Ebru ile o adamı. Ebru ile evleneceğimi düşünüp kendi el emeğimle diktiğim gelinliğin bulunduğu odaya zütürdüm. ancak o odaya kimse girmiyordu yıllardır. ve elemanlarıma tembihlemiştim kimse girmeyecekti. kameralıydı oda. elemanlarım içeride ne olduğunu biliyordu.

en güvendiğim, sağ kolum dediğim yardımcım Arif'ten kapının anahtarını istediğimde tüm gözler bizim üzermizdeydi. O gelinliğin benim için ne anlama geldiğini biliyorlardı çünkü. Şaşkım şaşkın bakıyorlardı.

içeriye girdik gelinliği gören Ebru heyecandan dili tutuldu dut yemiş bülbüle döndü. gözündeki ışıltıyı gördüm... isterseniz deneyebilirsiniz dedim. ben daha cümlemi tamamlamadan Ebru gelinliği eline almaya çalışıyordu bile.

deneme kabinine gitti giyindi...

inanır mısınız beyler kalbim ağrıdı boğazımda bir şeyler düğümlendi tek kelime edemedim. Kocası olacak o adama, Kerim'e aşkım nasıl oldu diye sorup durdu. Sıra bana geldi. bana sorduğunda gözümün sulandığını hissettim ve sadece el işaretiyle baş parmak gösterdim.

boğazımdaki o şey geçince "kusura bakmayın hayatımda ilk kez bu gelinliğe bu kadar yakışan ve üstüme oturan birini gördüm. yılların emeğini aldığımı gördüğüm için kendi başarımdan dolayı gururlandım ve gözlerim doldu" dedim

fıyatta anlaştık. kart ile ödediler. çıkarken kartımı verdim ve Ebru'nun gözlerine bakarak "ben still danışmanı Kayahan Duman, eğer isterseniz size de bir takım elbise ayarlayabiliriz Kerim bey" dedim. Ebru, beni ancak o zaman tanıyabilmişti. sadece sustu şaşkın şaşkın bana baktı. onun da önce gözleri doldu sonra ise birkaç damka yaş süzüldü. Kerim'e sarıldı ve "aşkım mutlulıktan ağlıyorum, her şey çok güzel olacak" dedi ve bir kaç gereksiz konuşmadan sonra dükkandan çıktılar.

not: isimler ifşa edilmemek için değiştirildi

edit: söylediklerim kelimesi kelimesine doğru. burada dertleşme altınincisine açtım. hikaye yazıyoe olsaydım hikaye altincisine açardım. inanmama hakkınız var. dolayısıyla inanmayan gibtir olup gidebilir.