Anlatıyorum beyler. Beni bilen bilir yalan amk kimse bilmez. Size ilk aşık oluşumu anlatıcam.
Hikayemi yılbaşı asosyaller zirvesinde ortamın güzelliğinden dertleşme adına anlatmaya başlamıştım. Telefonumun bozuluşuyla yarım kalan hikayemi sessizvedaaa ve zirvedeki diğer değerli panpalarım hatrına bir başlıkta tamamlamaya karar verdim.
2-3 ay ilişki yaşayıp burada aşk acısından ölen liseli hikayelerinden değildir. Rez alın başlıyorum.

Lise sonda başladı benim hikayem. ilk önce bir kendimden bahsedeyim. Ben o kadar yakışıklı değilim yaşıtlarımdan hep daha küçük gösteren minyon tipli, beybi feys diye tabir edilen biriyim. Anca yoklukta giden cinsten. Ama çene kaslarım ve zekam var çok şükür. Buna özgüveni dayar Allah ne verdiyse konusurum kızlarla hiç cekinmem. Hayatım boyunca hep kizlari boyle elde ettim aslinda. Onlarca kızla konuşuyordum ama hiç aşık olmamıştım daha önce.
Okulun son zamanları derslerin olmadığı günlerdendi. ilk kez bir kız arkadaşımla ayak üstü sohbet ederken yanında görmüştüm onu. Bizden bir adım geride sessizce dinliyordu bizi.

Nezaketen bir selam verip geçmiştim ona. Adı Melek olsun bu arada. Öyle pek ahım şahım bir güzelliğide yoktu açıkcası tamam biraz Türkan Şoray havası vardı ama azdı. Uzun simsiyah saçları, büyük kara gözleri, koca yanakları vardı. ilk görüşte güzel kız diye içimden geçirmiştim ama keşke sevgilim olsa diye düşünmedim hiç. Şimdi olduğu gibi o zamanlarda bu sevgili, çıkma, ayrılma muhabbetleri çocuk oyunu gibi gelirdi bana. Okul bitmişti aradan 2-3 hafta gibi bir zaman geçmişti. Facebookta 20-30 kişiyle birlikte etiketlendiğim bir gönderide onunda olmasıyla saçma bir şekilde başlamıştı sohbetimiz.

Facedeki mesajlardan 1 haftada telefonla mesajlasmaya 2. haftada saatlerce süren telefon konuşmalarına terfi etmiştik. Anlayamadığım bir hızda samimiyetimiz artıyordu. Normalde tamamen asosyal yapıda olan bir insandım ve insanları kolayca yaklaştırmazdım yanıma. Oysa bu babasının tarlasına girer gibi hayatıma giriyordu. Farklıydı...
Ailesi zengindi. Bizim konuştuğumuz zaman aralığında Kayseri ye taşınmışlardı. Ben hala normal bir arkadaş pgibolojisiyle konuştuğumdan çok umursamamiştım taşınmalarını. Adına Melek dememin bir sebebi vardı beyler cidden melek gibiydi. Hayatımda gördüğüm en saf en temiz kızdı. Kendi kendime dedesiyle dağlarda yaşayan Heidi gibi yaşamış heralde derdim. Başka türlü bu kadar saf ve temiz kalınacağını düşünemezdim. Şu kadarını söyleyim siz anlayın zaten. Bazen telefonda "çok tatlısın lan" falan dediğimde neden bana lan diyosun diyordu. Tam 6 ayda öğretmiştim ona lan demeyi. Başlarda lan derken utanıyordu. Zaten en çok bu utangaç tavrına aşık olmuştum. He birde gülüşüne...

Hani sevgili olmadan önce olan tatlı bir evre vardır ya arkadaş gibi ama daha öte. Trip yok full eğlence falan. Bir anda kendimi orada bulmuştum. Bir an kendimi toparlayıp iyice yakınlaştıgımız bir dönemde telefonda konusurken uyarmıstım onu. Bak biz sevgili gibi olmaya baslasdik gitgide yakinlasiyoruz fakat ben bu sevgili islerini cok yapmacik buluyorum. Sakın oyle seyler aklina gelmesin vs. dedim. Telefonda derin bir sessizlik olmuştu. Tamam ya arkadasiz falan dedi ama sesi aglamakli gelmisti. icim parcalandi o an. ilk defa asık olduğu hissetmiştim.
O konusmadan sonra 1 hafta kadar hiç konuşmamiştik. Ağlayarak beni arayip özledigini soylediginde kosarak Kayseriye gitmeyi bile dusunuyordum. Aramızda bir şeyler olsun istiyordum ama icim rahat degildi. Hem uzaktaydi nasil olacakti ki?

Bir yaz memlekete dönmedim. 15 gün tatil yaptik beraber. Bodrum, marmaris, akyaka tüm hayatimin en iyi tatilini yaptim. Surekli cok mutlu oldugunu soyluyordu. Keske hic bitmese diyordu. Bu lafları unutmayın beyler. 2 yil gecmisti. is güç vs. derken eskisi kadar gidip gelemiyorduk. Uzakta oldugumuz her zaman kavga etmeye baslamistik. Kavga etsek bile hic ayrilmamistik. Aksamina mutlaka barisiyorduk. Zaten birkac kere gozlerinin icine bakip "Gidersen aşkimdan gebersem dönmem. Evcilik oynamiyoruz" dedigimden dikkat ediyordu bu duruma. Ama hissediyordum artik eskisi gibi degildi. Bir melek degildi. istekleri her gün artıyordu. Daha fazla fazla...
Önceden elimde bir çikolatayla eve gitsem kucağima atlardı. Artık aldığım çikolataları sağa sola bırakıyordu. Her zaman gelmek istiyordu. Bende her an yanımda olsun isterdim ama ailesinden uzak habersiz gelişleri onu tedirgin etmemesine ragmen beni cok tedirgin ediyordu.

Sonra bir cesaret kendime dedim ki koy zütüne uzaksa uzak konuşmadan duramiyorum da zaten. Saldım içimdeki tüm duyguları yüzüne yüzüne sevgili olmustuk. Ben Mugla üniversitesini kazanmistim. O da Erciyes uni. kazandı yine uzaktik ama cok takmiyordum acikcası. Onunla konuşmak terapi gibi geliyordu bana. Sanki bebek gibiydi. Ögrenmk için her seyi soruyor, her seye çok çabuk gülüyor ve agliyordu. Çok temizdi beyler vallahi melek gibiydi. Bu devirde böyle kız kaldı mı diye düşünüyordum hep ve bulmuştum. Çinde yaşasa yinede bırakmazdım artık. Muğlaya gitmeme üzülmüstü. Malum tam gibiş yeri. Muğlaya gitmeden önce günü birlik istanbula geldi ansızın. Hayatımın en güzel gününü yaşamıştım. Ben konuşurken gülerek gözlerime bakıyordu. Sevildiğimi hissediyordum. Kadıköy moda kayalıklarında hiç birşey yapmadan 3-4 saat oturduk beyler kafası omzumda eli elimdeydi. Sırf Muğlada rahat durmamı tembih etmek için gelmişti bu kadar da pgibopat bir tarafı vardı. Korkuyordu ama yinede bana güveniyordu. Bende bu güvene sadık olmaya çalıştım sürekli. Ama neden bilmiyorum o hep gitmemden çok korktu.

Şirkette 6 ay surecek bir mesai surecimiz baslamisti. Çogu zaman gece 1 lere kadar calışıyorduk. Eve gelince yemek yemeden yatağa sızıyordum. Biraz ihmalimin farkindaydim ama elimden baska birsey gelmiyordu. Anlar diye umuyordum o benim melegimdi sonucta.
Anlamadı.
Her gün kavgalarımız devam ediyordu. Normal konustugumuz zamanlar azaliyordu artik. Benim calismaktan osbire vaktim yokken beni aldatmakla itham etmisti. Yediğim ilk darbe olmustu. Kendimi savundum ama arkasından soylenen zehirli sözler benim sözlerimden daha güçlüydü. Şikayet ediyordu sürekli, arkadaşlarının sevgilileriyle kıyaslar oldu. Gözümün önünde bir melekten bir merveye dönüşüyordu.

Bir gün yine beni baska erkekle kıyaslıyordu. Artik alişmistim. Yutuyordum en azından 3 senelik bir iliskimiz vardı sonuçta onun hatrina susardım sirf. O kadar yasanmislik hatrina. Anliyordum onuda yanima gelemiyordu eskisi gibi cok konusamiyordukta ozluyordu belki ondan boyle cadilasiyor derdim. içten ice cok kirilirdim ama.
Bir gün ikinci tokadı ansizin yemiştim suratıma.
"Zaten sen beni hiç sevmedin. Senden bir kere bile sevgi görmedim. Hiç mutlu olmadım sayende!" demisti.
Uzerime kaynar su dokulmus gibi olmustum. Butun tuylerim diken diken olmus vucuduma batiyordu. Nasil soylerdi bunu?
O kadar yasadiklarimiz?
Hani cok mutluydu keske hic bitmeseydi diyordu. Ya çok büyük yalancıydi ya da nankör.

Ayaktaydım ailemin yaninda konusmaya hep cekindigimden mutfakta konusurken duymustum bu sozleri. Hala mutfaga girince icimin sizladigi oluyor. Tezgaha yaslanip kendimi toparladiktan sonra agzimdan sadece su kelimeler cıkmisti.
O kadar mutsuzsan gidebilirsin.
Son konusmam buydu. Gitmisti sanki hep bu cumleyi bekler gibi arkasina baknadan kacmisti.

Evimi tuttugumda bende gelicem demişti. Zaten anne babası yatmadan yatmaya geliyordu eve. Ailesi başında olamadığından veremedikleri sevgiyi ne isterse alarak telafi etmeye çalışmıslar. Goremediği sevgiyi bende buluyordu ve daha da bağlanıyordu bana bende ona. Surekli kuzenlerinde ya da arkadaslarinda kalirdı yalniz kalmamak icin. Gelirsem kimse anlamaz demisti. Para da tak oldugundan uçakla yanima gidip gelmeye baslamisti. Tam bir saftı. Şeker versen pesinden gelecek cocuklar gibiydi. Gelir 3-4 gün kalir ve giderdi. Yan yanayken hep mutluyduk. Dile kolay tam 3,5 sene mesafelere aldirmadan yasadik. Her ay mutlaka birimiz gider bulusurduk. Rüya gibi geçiyordu o zamanlar mutluydum. Hic olmadigim kadar.
Alışmıştık birbirimize bütün ilkleri beraber yasamistik. Beraber gezmedigimiz iller sayiliydi. Ask degildi sanki daha baska sevgi, alışkanlık, arkadaşlık anlam veremiyordum. Asağıdaki organının sadece işemek için olmadığını ögretmiştim ona. Bilmiyordu. Yalan degil harbiden bilmiyordu. Mastürbasyonu sevismeyi ögretmistim. Evet ne zaman gelse sevisiyorduk fakat daha ileri gitmiyordum evlenmeyi dusunuyordum cunku. Ama kirletiyordum sanki git gide. Annemlerle tanistirmistim. Gelinim diye seviyorlardı onu. Hayatım mükemmeldi lan.

3.5 senem bosa gitmis gibiydi. Bir anda silindi. işin daha komik yanı biz ayrıldıktan 1 hafta sonra istanbul'a taşınmaları olmuştu.

Bitmedi daha ögretmenlik okuyordu. Yazacaksan en uzak Ankarayı yaz bari trenle gelirim her haftasonu diyordum. Şimdi mezun olmuş atanmış görev yeri Ankara. (:

Sonra da bana asosyalsin diyorlar. Milleti uzaklaştırama kendinden, yok kendini duvarlara hapsetme, çık dısarı insanlarla tanış vs. vs.
Gel de anlat şimdi.
Çıkıp baştan başlamaya zütüm yemiyor da diyemiyorum. Duvarları bir kere indirdik hoşafa döndük. istemeye istemeye güzel hayata çekildim alıştırıldım sonra hadi baban eski hayata geri. 15 gün ben o kıza sarılıp yattım. içimdeki azmanı durdurdum. Başımıza gelene bak. En büyük pişmanlığımdı. Keşke hiç başlamasaydım.
Beynim turşuya döndü sacmalıyom iyice özeti verip yatıyom.
Aşk maşk yalan dolan. Tuttuğunuzu gibin.

Edit : Ulan o son cümle olmamış sanki.

Boşa sallıyom gibi geliyor ama söz sözdür sessiz.

Muğladan istanbula dönmüştüm. Çok yoğun bir iş hayatına başlamıştım. 3 sene her seyi konustugumuzdan zaten ilk gün olduğu gibi uzun uzun konuşamazdık. Ama o hep daha fazlasını bekliyordu alamayınca da mutlaka kavga çıkıyordu. Zaten aramızda mesafeler olduğundan zor bir iliskimiz vardı. Bunu aldırmadan zorlastirmaya devam ediyordu. Sonra meleğin hayatına uzaktan akrabası olan esra adında bir yılan girmişti. 23 yaşinda evlenmiş ve boşanmiş biriydi. Melegin arkadas tayfasina girmis her firsatta erkekleri gömüyordu. Gerek melegin agzindan kacirdigi laflarsan gerek içerideki kostebeklerimden haberlerini aliyordum. Her seferinde dolduruyordu.

içimde bikaç bişey daha kaldı onlarıda dökeyimde rahat uyurum.

Hayırlısı be panpa olmadı bi sigara yakar mutluluklar dileriz

Rezzzzz

Sonmuydu panpa devam ediyor mu yoksa?

geçmiş olsun panpa, Allah uçak kazası vermesin herşey düzelir umarım..

Rez sonra okurum

Panpa sözlükteki ilk rezimi aldım umarım ağlatmazsın