Rez 1-2 saat sonra okuyacam pampa

herkez gidiyorsa bende biraz ara vereyim beyler olurmu

kötü bi son okumak istemiyom mk

beyler 2 kişi gitti okuyna herkez okuyorum yazsında kimler online bi öğreneyim mk

Hemen içeri girdim annesi ve babası içerdeydi karnelerimze baktılar aferin felan diyerek geçiştirdiler ve o sırada ablası meyve getirdi onları yedikden sonra ben yola koyulma derdine düşmüştüm müsade istedim ve evlerinden çıktım eve doğru gidiyorken hızlı bir araba geçti önümden bir an çarpacak sandım son anda sıyırdı söverek eve geldim tam kapıyı açacakken hatice teyze geldi aklıma ilk başta ona göstermeye karar verdim hatice teyze elektirikli süpürge ile temizlik yapıyor olsaki sesi geliyordu kapıya vuruyordum açmıyordu zile çöküyordum açmıyordu fakat elektrikli süpürge sesi hâlâ geliyor ve yaşlı oldugunu duymadığını düşünüp eve geldim peder karneye baktı eh işte diyerek birşeyler söyledi annem ise hiç bakmadı bende odama geçip hatice teyzenin temizlik yapmasını bekleyecekdim çünkü tek olumlu birşey söyleyen oydu. Yaklaşık 1 saat kadar odamda durdukdan sonra tekrar çıktım fakat hâlâ elektrkli süpürge çalışıyor idi...

Ya sen yaz onlar gelince okur zaten

en başından beri okuyom knk devam

Okuyoruz panpa, eksileyen binlerin amk

Ve hâlâ öyle duruyordu artık meraklanmıştım daha çok zile basmaya başladım üst katlara çıkıp yardım etmelerini istedim ve yardım etmişlerdi kalıplı bir abi kapıyı kırmaya çalıştı aksilik bu ya kapı kırılmıyordu iyice telaşlanmıştım artık fakat iyi şeyler düşünmeye çalışıyordum en sonunda polisi aradılar ve polisler gelip o yuvarlak ağır şey ile kapıya daldı 2 dakika sonra kapı kırılmıştı polisler hemen içeri girmişti ve hatice teyze orda öylece yatıyordu. O an şoka girmiştim o kadar yük fazla geldiği için bayılmış ve ambulansın içinde bulmuştum kendimi hemşireler birşeyler sürüyor ve sakinleştirici veriyorlardı hatice teyze ölmüştü nedeni ise gizli kalp krizinin olmasıydı. Hatice teyze dayanamayıp ölümüne yenik düşmüştü bunalıma girmiştim hastaneye morga kaldırdlar hatice teyzenin hiç anlatmadığı 1 oğlu ve 2 kızı varmış kocası öldükden sonra değirmen oglu ve kızının elinden dönüyormuş öle hesaplıyordum fakat ben artık iyice kendimi kaybetmiştim özlemde olduğu gibi hastaneyi ayağa kaldırıyordum oğlu gelip cenazeyi köye zütüreceklerini söyledi ben benide zütürün diye yalvarsamda beni tanımadıkları için zütürmediler bende o köyü bilmiyor idim hırsımdan oğlunu vurasım gelmişti bir kaç sakinleştirici yedikden sonra evin yolunu tutmuştum eve ağlaya ağlaya gidiyordum özleme bu durumu anlatıp anlatmamam gerektigini düşünüyordum fakat söz vermiştim anlatmam gerekiyordu eve giden yoldan hemen döndüm saat 7civarında özlemlere vardım ve özlemi 5 dakikalığına aşağıya çağırdım özleme anlatmıştım hatice teyzenin öldügünü ve bana sarılarak ağlamaya başladı oda çökmüştü ve ben hemen ağlamayı kesmesini ve bundan sonra hayat bizim ellerimizde diyerek tesseli etsemde kendimi asla teselli edemiyorumdum özlem eve gittikden sonra ben tekrardan evin yolunu tuttum bana anne şefkatiyle yaklaşan birini kaybettiğim şokundaydım fakat zamanı geri saramıyorduk eve gelip yine odama geçmiştim ve annemler hatice teyzenin cenazene gidecekdi yarın öğle namazına mütakin cenaze kalkacakdı annemler yarın evde olmayacaklarını ve başımızın çaresine bakmamızı istedi fakat bakamıyordum..

Odamda sessiz sessiz ağlıyordum hayatımı değiştirmişti belki hatice teyze dertlerimi dinleyen tek kişiyidi ve özlemin benim açımdan tanıştığı tek kişi aklımda sorular soruyordum ve aklıma o cümle gelmişti nürvetinizi görmeden ölmem.. o aklıma gelince boşluga düşmüştüm normal ağlamamı kesip hıçıkar hıçkıra hönkürüyordum artık hayatın ağır geldigini anlamaya başlıyordum tavana bakarak sabaha kadar gözümü kırpmadım sabah annemler gitti köye hiç giblemedim ben özlemin yanına gidecekdim kararlıydım ve öyle yaptım hemen hazırlanıp özlem ile gezip rahatlamak istiyordum fakat o cümle her zaman aklıma geliyordu ve kendi kendime ya özlemde giderse? diye sordum yolda giderken çökmüştüm hiç birşeye bakamıyordum özlemi çok seviyordum ve özlem gile ağlaya ağlaya varmıştım hemen gözyaşlarımı silip zile bastım özlem içeri buyur etti bu arada sbs sınavına girmiştik normal geçmişti. biz gelecek olan puanları düşünüyordum fakat ders çalışmayı elden bırakmadık. Özlem bana ankaraya gideceğini ve yaz tatilini orda geçiregini söyledi aklım çıkmıştı o olmadan yaşayamaz gibiydim..

artık sürekli burdamısınız diye sormucam beyler şuku atın burda olduğunuzu anlıyım yeter

Özlem yüzüme baktı ve üzülme geri döneceğim orda kalmıcam dedi. bu nebze su serpiyordu fakat emin olamıyordum tekrar kaza yapmaları geldi aklıma yıkılıyordum özlem bana birşeyler dedikden sonra ikna olmuş süsü verdim fakat onsuz nasıl geçecekdi? o an yine yıkılmıştım hatice teyzenin ölümü sarsmıştı belki onla vakit geçirebilirdim diye kendime aptal düşüncelere dalıyordum.. özlem öyle böyle beni ikna etmeye başarmıştı ve yaklaşık 5 gün sonra ankara yolculuğuna çıkacakdı benide zütürmelerini söyledim fakat karşı çıktılar bende saygıyla karşıladım hatta o soruyu sormam bile hataydı koskoca aieler beni görünce ne diyeceklerdi o yaşta? özlem ile son 5 günlerin tadını çıkartıyorduk fakat o 5 gün sanki onu son görmem gibi geliyordu heryeri geziyordum adaşım ise henüz birşey yapmamıştı hiçbirşey olmadı fakat 5. gün özlemi evine bırakırken bana uzun uzun sarıldı sanki vedalaşıyorcasına... ben korkuyor idim fakat birşey olmayacak diye kendi kendimi teselli ediyordum eve varıp hemen uyumaya karar verdim sabah özlemi gönderecekdim ağlaya ağlaya uyudum yine hatice teyzenin o sözleri hâlâ aklıma geliyor idi kendi kendimi bunaltıyordum..

bi 10 dk işim var gelicem beyler bekleyin

REZ BiNNNNNN REZZZZZ NABER PANPA

Ve sabah olmuştu hemen hazırlanıp evden çıktım özlemlere doğru koşarak gidiyordum.. ve özlemlerin evine varmıştım zile basıyordum kimse açmıyordu zile basıyordum kimse açmıyordu bana veda etmeden gidebileceğini düşündüm fakat özlem yapmazdı diyerek kendimi alıkoyamıyordum hatice teyzenin yine böyle kapıyı açmadan öldüğü geldi aklıma iyice meraklanmıştım zile iyice basmaya başladım ve üst kattan biri geldi ve onların sabahın erken saatlerinde gittigini söyledi yıkılmıştım özlemi giderken bile görememiştim ve o abladan özlemin annesinin veya babasının telefon numarasının olup olmadığını sordum annesinin var idi. Aldım ve tekrar ev yoluna düştüm üzülüp ağlaya ağlaya gidiyordum mahalleye girmiştim fakat bir nakliye kamyonu ordaydı ve beratgilin evlerinin önündeydi beratgilin gideceğini düşündüm ve öyle oldu berat kamyona birşeyler taşıyordu ilk başta yanına gidip olanlar için helallik isteyeceğim aklımın ucumdan geçti ve onun yaptıklarına karşı onun gelmesi gerekirdi diyerek eve düştüm odama çekildim iştahım hiç yoktu odamda şimdi ne yapacagım diye düşünmeye başladım özlem yok, hatice teyze yok, aileden ise eser yok çalışmaya karar vermiştim iş arıyordum bu arada özlemin annesini aramıştım pederin uyuduğu saatlerde gizlice aramıştım ve kafama koyup çalışıp bir telefon almak aklıma geliyor idi. Annesini aradığımda özlemle konuşmak istediğmi söyledim ve hemen özleme verdi telefonu ben neden vedalaşmadan gittin diye sorarkan o bana senden ayrılmaya korktum o yüzden son gün sıkı sıkı sarıldım özür dilerim diyerekten cevap vermişti fakat kızgındım üzülüyordum zaten neden öyle yapmıştı sabahın erken saatlerinde.. fazla uzatmayıp nasıl olduğunu oraları sordum o anlatı ben dinledim ve kapatması gerektigini söyledi bende bu numarayı silmesini istedim oda tamam diyerek görüşürüz canıım dedi. bir nebze iyi hissetiriyordu özlem hayatımın kadınıydı artık dönüş yolu yoktu. ben iş arıyordum heryerde bir iş ve bir dükkan gördüm..

Bir telefon tamirat yeriydi ayak işlerini yaptıracak birini arıyorlardı vakit kaybetmeden hemen içeri girdim ve durumlarımı anlattım ve bana yarın gel saat 7de burda ol demişti. Ve bende az umutlu olarak eve gitmiştim özlemi aramamıştım iş buldum diye. Hemen odama geçip özlemi düşünüyordum özlemi düşünüp duruyordum acaba mutlumu birşey oldmu diye. Aramak istemiyordum gelince herşeyi dinlemek istiyordum. Ve saat 9 sularında uyumaya karar verdim sabah 6da kalkıp hemen hazırlanıp yola koyuldum beni işe alan adamın adı nusret idi. Çok iyi biriydi öyle gözüküyordu ilk günün heyecanı ve biraz sakarlıklarımla geçiyordu nusret abinin boş işi olmuyordu hergün yüzlerce telefon geliyordu işler tıkırındaydı ben ise ayak işleri olarak temizlik, çay getir zütüre bakıyordum nusret abiye bir telefon alacağımı ve bana bu konu hakkında yardım etmesini istedim ilk günden. Ve bana sana telefon'u vereyim fakat haftalık vermem dedi ve hemen kabul ettim ve ne zaman alacağını sordum o ise dur hele sana güvenim bi tamlaşsın telefonu elinde bil dedi ben ise hattı düşünüyordum hattıda söyledim ve onu halledecegini söyledi ve ilk gün bitmişti evin yoluna doğru giderken adaşımı görmüştüm çok pis dayak yemişti hemen koştum ne oldu dedim seni ilgilendirmez dedi bende öylece bıraktım yardım etmek istedim fakat o istemedi bende giblemeden eve geldim yorulmuştum fakat özlemi düşünmeden duramıyordum..

Ve özlemi düşünürken uyuya kalmıştım.. özlemi rüyamda görmüş idim. çok heyecanlıydı özlem ile yine o ilk buluştugumuz yerdeydik o bana sarılıyor öpüyor ve beraber uzanıp bulutlara bakıyorduk çok güzel bir rüyaydı ve saat 7e gelirken uyandım hemen apar topar evden çıktım evdekiler işe girdigimi sanıyordu ben söylemediğim halde. ve hemen koştura koştura dükkana vardım nusret abide yeni gelmiş idi. ben hemen süpürgeyi alarak etrafı süpürüyordum nusret abide bana telefon almıştı o zamanlar 6300 güzel bir telefondu ve piyasaya yeni yeni düşüyordu. ve bana telefonun yarın gelecegini sabırlı olmamı istedi heyecanımdan duramıyordum her işi istekle ve hırsla yapıyordum o telefonu istiyordum gerçekten. ve bugunde işler bitmişti nusret abi yarı baygın gözlerle bana bakıyordu ve dükkanın anahtarını verdi sakın geç açma dedi heyecanlandım ve bir yandan mutlu oldum bir kişi bana malını güvenmişti.. harika bir duyguydu anahatrları cebime koydum ve ellerimle sıkıyordum kaybetme korkum var idi...

geç yazmaya başladım 2 kişimi var şuan beyler ara vereyimmi

Yok abi verme pls

sen yaz onlar toplu şukular knk

Hemen eve vardım ve uyuma sırasına geçtim yarın o telefonu istiyordum evde yemek yemiyordum sabahları simit ayran öglenleri nusret abi ne isterse onu yiyorduk. Ve özlemi düşünürken yine uyuya kalmış idm ve hemen sabah olmuştu saat 6 sularından erkenden dükkana varmiştim hemen bütün işleri bitirip çay koymuştum ve öyle oturuyordum nusret abi geldi ve beni tebrik etti gururlandı o gelmeden bütün işleri yapmıştım fakat ayak işlerinden sıkılmaya başlamış idim. Nusret abi bana telefonun paketini verdi ve birde turkcell hat almıştıı o anki mutlulugumu anlatamam size yeni doğmuş gibiydim sevinçden bir damla düşmüş olsada nusret abi oha abim napıyorsun sen diyerek güldü ben ise aldırış etmeden hemen telefonu açtım hattımı takdım ve sarja takdım hat 2-3 saat sonra açılacakdı beklemek istemiyordum hemen açılsın özleme ulaşmak istiyordum.. ve her 1 saate bir yerleri süpürüyüordum kirli veya değil hakkını veriyordum nusret abi beni yanına çagırdı ve istersen birtane daha elemean alalım sen bana yardım et oda bu işlerle ilgilensin dedi ben karşı çıktım onlada kavga edebilirdim iyi bir dostda olabilirdi fakat istemiyordum nusret abiye açık açık söyledi iki işide ben yapardım dedim ve gurur duydu.. bana telefonları yapıp hangi telefoncuya gidecegimi söylüyordu benim ise telefonun açılmasından haberim yoktu.. koştura koştura telefonları bırakdım 200 lira gibi bir para alarak nusret abiye verdim artık bana güveni sonsuzdu.. Bana haftalık vermeyeceğini söyledigi halde 10-15 lira harçlık veriyordu çok iyi bir insandı. Ve telefon aklıma gelmişti sarjı dolmuştu ilk işim olarak özlemin annesini aradım..