hayallerim bir bir eridi

çocukken ben hiç böyle hayal etmemiştim, parkta ablamın elini tutarken.

Hani dişler fırçalandıktan sonra altlı üstlü ranzalarda kardeşle kurulan hayaller vardır ya bizim de öyleydi. Ben altta ablam üstte yatardı. Duvar kenarındaki boşluktan elini sarkıtırdı ben tutardım. Hayal kurarken sızardık ellerimiz kenetli.

Ben 20, o 24 yaşına gelecekti. Doktor olacaktık, çok paramız da olacaktı. Beraber önce mısır sonra paris sonra legoland ve harry potter'ın çekildiği yerlere gidecektik. Genç kız olacaktık, var mı ötesi? Annemler kavga ettiğinde babamla hep biz büyüdüğümüzde geçeceğini söylerdi teyzem.

şimdi büyüdük..
Ben 20, ablam 24..
O doktor ben doktor adayı.
Mısır ve paris'e gidemedik.
Ellerimiz ayrıldı.
Büyük ve çok paramız oldu, hayallerimize yetecek kadar çoktu belki..
Teyzem yalan söylemiş, ayrıldılar.
Ablam şimdi hiç istemediğimiz biri ile nikah kıymış, kimse ile görüşmüyor.
Ben mi?
Ben iyiyim işte.

birisi okusun diye yazmadım sadece sabahın bu saatine kadar gözüme uyku girmedi, dert anlatacak bir burası vardı.

hayal kurmayı en son 12 yasında bıraktım ben, babam aldattığında annemi.

Hayal ne ki? Yıkıldığında bir de onun sızısı ile yapamam.
Neyse iste yakın sigara

@9 haziran ne alaka?
@10 haklısın panpa hiçbir sey eskisi gibi değil.

@19 kimseye yer verecek kadar geniş ve huzurlu bir yüreğim yok.

@17 ikizler burcuna b*k atmaya gerek yok ama ikizler değilim.

@18 saol panpa