Duruma mı üzüleyim yalnız olmadığıma mı sevineyim ya da ona da mı üzüleyim

Herkese merhaba. Ben yıllarca hayalleriyle yaşayan, sonunda hep başını alan bir kardeşinizim. Hayatımın hiçbir alanında kesin bir başarıya ulaşamadım.

Başarının temelinde çalışmak yatar dostlar. Ama çalışmak dediysem öyle kendini tatmin edecek kadar çalışmak değil. zütünü yırtarcasına, acı çekerek çalışmak gerekir. Çünkü acıdır aslında insanı güçlü tutan.
Peki diyeceksiniz ki ulan muallak, bunları anlatıyorsun da ne yarak işin var burada. Demeyin kardeşlerim. Ben zütünü yırtamayan, en ufak acıya dahi katlanamayan, zorluklara göğüs geremeyen gevşek biriyim. Bu postu atmamın sebebi de kendime itiraf edemediğimi, yüzleşemediğimi burada sizlere itiraf etmek.
Belki küfürler edeceksiniz bana, hatta banane diyeceksiniz belki, ama demeyin kardeşim. Herbirinizden bir parçaya sahibim ben de. Aynı şeyleri düşündüğümüz insanlar var aranızda. Ama asla itiraf edemeyen, yüzleşemeyen.
Affedin kardeşlerim, başınızı ağrıttım. Ama bunları cümle aleme duyurmak çok rahatlattı.
Saygılar...