birader benzer bi durumu ben de yaşıyorum. istersen özelden dertleşebiliriz.
bu arada ben annesini kızlık soyadına kadar öğrenmiştim. taktik falan verebilirim

Rez okurum

Devam et pampa ben okuyom

Ay parçamla arkadaşı sınıftan çıktıktan sonra sınıfta kalanlara aldırış etmeden masanın üstünde ki son 2 sınav optiğinin fotoğrafını çektim ve tam kapıyı açmak için kolumu uzatırken Ay parçamla arkadaşı sınıfa geri döndüler. Ben arkama bile bakmadan hızlıca dersaneden çıkıp işin yolunu tuttum. Ne de olsa optik de adı soyadı ve tc numarası vardı. Sosyal medya dan daha rahat yazabilirdim ona.

Cevizlibağ da yazılım şirketinde çalıştığım için işe gider gitmez. Facebook, instagram, twetter da Ay parçamı aramaya başladım. Elimde 2 isim vardı biri Ay parçam diğeri de arkadaşı hangisinin olduğunu bilmediğim için iki ismi de araştırmaya başladım. Fakat M.A. ve Ş.Y adına tüm hesapları incelememe rağmen Ay parçamı bulamamıştım. Arkadaşını resimlerden tanımaya çalıştım ama ona hiç dikkat etmediğim için karar veremedim.

Gene bir şeyleri başaramamıştım. Haftayı da beklemeyecektim...

Zaten rez aldım sırf seni kırmamak için bidaha alıyom rezerved

Hikayenin kırılma noktası burdan itibaren başlıyor, rezlerinizi alın. Pişman olmucaksınız. Sallama hiç bir şey anlatmıyorum %100 yaşadığım gibi aktarıcağım.

Düşün, düşün, düşün...
Bişey bulamıyordum. Sınıfta ki herkes de çıkmış sayılırdı. Sınıfta Ay parçam arkadaşı ve 3-4 kişi daha vardı. işe gitmem lazımdı ve belki o da çıkar diye ses çıkara çıkara toparlanmaya başladım. Sanırım oda beni bekliyodu ben toparlanınca oda ayağa kalkıp bana gülümsedi ve toparlanmaya başladı. inşallah oda metrobüs tarafına doğru yürür de yol boyu konuşabiliriz diye dua etmeye başlamıştım bile.

Ben toparlandım ve sınıftan çıkmam için Ay parçamın olduğu yerden geçmeliydim, duvar kenarında idi olduğum sıra. Ay parçam da ayaktaydı iyice dibine girdim ve yol vermekle vermemek arasında kaldı arkadaşının kağıdını elinden aldı, eli ayağı birbirine dolaştı. Benim kağıdımı da alıp masaya koymak için hamle yaptı ama ben kağıdımı vermedim o an aklıma fikir gelmişti..

Geçen kaptan kanca'nin hikayesini okudum 2 gün kendime gelemedim amk onun gibi sonu çok acıklıysa dayanamam ben

Zannetmiştim dedim çünkü haftaya aynı sınıfa geldiğimde Ay parçam yoktu, koskoca 1 hafta benim için zar zor geçmişti ve 1 hafta daha bekleyecektim. Dersaneye gittiğimde her teneffüs okulu dolaşsam da Ay parçamı okulda göremiyordum. Çarşamba günü olan sınavlar benim tek umudum du ve onu çarşamba günü de göremeyince kaybetmemem gerektiğini ilk gördüğümde konuşmam gerektiğimin farkına varmıştım. 1 hafta daha geçti..

Çarşamba sabahı 8.30 çivarı meydan dan heycanlı bir o kadar umutsuz şekilde aşşağı doğru iniyordum. Kafamı kaldırmam la Ay parçamı gördüm ama bişey diyemedim, ikimizde tam bişey demek için ağzımı açmıştık ki öküzlüğü ben yaptım ve başımı öne eğip hızlıca yürümeye devam ettim. Neden öyle bişey yaptım diye kafamı taşlara vurasım geldi, olsun en azından sınava gelicek arkadaşını bekliyodur diye dua edip ilk karsılastıgımız sınıfa geçtim ve aynı yere oturdum.

5dk geçmeden Ay parçam geldi sınıfa bana gülümseyip kafasını salladı ve bende aynı tepkiyi verdim. Bu sefer benim hemen önümde ki sıraya oturmuşlardı. Arkadaşı ile ne konuşsa duyuyordum ama normal sohbet ediyolardı. Bende Ay parçamın saçını koklamaya dalmıştım ki sınav kağıdını önüm de buldum.. Gene ona bakmadan sınavı çözemiyordum ama bu zamanı iyi değerlendirip bişeyler düşünmem lazımdı...

Değer mi ? Değmez . Bak bende bi kıza vuruldum. araştırdım bunu kütügüne kadar . tanıdım sandım . tanıyamamışım

Benim için yaz bidenem

pREZervatif

sanırım okuyan yok

Sınavı çözücem çözemiyorum. Gözlerim sorulara bakamıyor, Ay parçama odaklanmış yüzünün en ince detayına kadar ezberlemeye çalışıyordum. Yanımda ki kızın beni dürtüp iyi misin hiç soru çözmedin demesiyle kendime geldim. Ay parçamla konuşacaktım, sınav esnasında cesaretimi topluyordum sonra ise yapamayacağıma inandım. Ona ulaşmam lazımdı.. Onun kağıdına bakarak tc sini kendi tc alanıma kodlamaya çalıştım ama kağıdı çapraz olduğundan 1-2 hanesini göremedim..

Ay parçamın sınavını bitirmesini bekliyordum. Herkes sınavını bitirmiş yavaş yavaş sınıftan çıkıyordu. işe geç kalmayım diyerekten bende kağıdımı bırakıp çıktım nede olsa haftaya Ay parçamı tekrar görürüm zannetmiştim..

Dersane de her hafta çarşamba günleri saat 9 da deneme sınavları yapılıyormuş, bunu bana söyleyecek bir akıllı çıkmamıştı. Panolara asılan not sonuçlarından kendim öğrenmiştim. Patrondan izin almıştım ve sabah staja gitmeden sınavı olup öyle gidecektim işe.

Çarşamba günü 9 da olan sınava 8.30 da gelmiştim. Rastgele bir sınıfa geçtim ve oturup beklemeye başladım. Saat 8.50 oluyor hala ses seda yok okul hayalet misali derken 2 kızın kahkaha seslerini duydum yavaş yavaş daha da yaklaşıyordu bu gülme sesleri.

Beklediğim sınıfta tek başımaydım ve vallaha Ay parçam ile arkadaşı gelmişti. Bana bakıp gülümsemeye devam ediyordu. Hani böyle canınız çok sıkkın olur ama bir anda kalbiniz de kelebekler uçmaya başlar ya öyle tarif edebilirim bu duyguyu. Ay parçam benim 2 ön sırama oturmuştu, ben de onu daha iyi görebilmek için çaprazına geçtim. Herkes gelmişti ve sınav başlayacaktı..

Ay parçamın gözlerine öküz gibi odaklanmış olacağım ki onu da bana bakarken buldum. ilkten tepki vermese de yüzüme gülümsemesi ona aşık olmam için yetmişti. Bu şey değil miydi? ilk görüşte aşk..

Ay parçamla konuşmak için sabırsızlanıyordum. Bir kaç günde bir onu görmek için sınıfının olduğu kata çıkıyordum fakat hiç denk gelemiyordum. Dersanenin bahçesinde sigara içiyodur diye düşünüp bahçede beklemeye başladım ama o gün son günüymüşcesine Ay parçamı göremiyordum..

Hangi dersane hangi il

Üzülüyorum böyle yazılarda

Hayal kırıklığı 8 ay boyunca 3-4 defa gördüğün kızı bulmak için elinden geleni yapman, sgk genel müdürüne yalvarman, tanımadığın insanın doğum günü için hediye alman, onunsa...

Dostlarım üstünden 1 sene geçti normalde yazmayı düşünmüyodum, çok duygusal bi insanım ve sigaram ile biram var onlara güvenerekten yazacağım.

Her liselisinin telaşı beni de sarmıştı, ygs - lys derken kendimi mahallemiz de ki bir dersaneye kayıt olurken bulmuştum. Hayatım da daha önce hiç dersaneye yazılmamıştım ve meslek lisesinde okuduğum için de kız çevrem fazla yoktu. Dersane ile bu açığı kapatır 3-5 kız görürüm diyerekten başladım.

Sınıfa girdiğim de sınıfta 1 tane bile güzel kız olmadığı görünce hay mk demeden edemedim. ilk ders bittikten sonra direk sınıftan dışarı attım kendimi. Diğer sınıflardan manken gibi kızlar çıkıyordu, bi onlara bir de bizim sınıfa bakıp duruyodum.

Kütüphaneye çıkım bi bakim neler var derken gözüm sınıfın birinde oturan Ay parçama takıldı. Çok güzel gülüyodu be..