Kör oluyordum ama güzel yazı şuku

önce paragraf bırakmayı öğren aslanım. bu işler seni aşar.

Gerçek...
Gerçek adı altındaki hayaller...
Neden insanlar kendilerini yaşananlara gördüklerine olaylara bireylere olmalarını istediği gibi bakıp bunu gerçek olarak adlandırıyor.
kusura bakmayın kafamdaki şeyleri buraya tam olarak dökemiyorum size yanlış anlatmaktan korkuyorum düşüncelerimi duygularımı ifade etme konusunda hiç bir zaman iyi olamadım bu yüzden herşeyi içerde tutmaya çalıştım. sebebi bu değil aslında
kimseye bir tak anlatmamam gerektiğini düşünüyorum bunun sebebi bi güven sorunu değil önceden yaşayıp pişmanlık duymam sonucunda gerçekleşen birşeyde değil sadece bir düşünce neden diye sorarsanız insanlar basit bencil varlıklardır ve siz her ne anlatırsanız anlatın anlamazlar. anlamayı bırakın anlamak istemezler çünkü insan yaratılış olarak bencil dir siz anlatın karşılığında en fazla bir teselli alın o teselliye tutunun aslında sizin zaten bildiğiniz öngerebilceğiniz bir teselli sizin acınızı hissettiklerinizi içinizden atmaya yaramayacak bir teselli istisnalar olur acınızı paylaşan bir insan vardır örnek buna bir can dostunuz veya ailenizdir. ama şu yaşadığımız zaman diliminde bu örneklerin soyu tükenmektedir tekrardan okuyacak arkadaşlardan özür diliyorum akıcılığı taktan konu bütünlüğü olmayan ne dediğimi bile zaman zaman anlamıycağınız bir yazı bu bazen kendi zihnime yetişemiyorum anlatacak o kadar görüşüm izlenimlerim gözlemlerim varki hangi birinden başlamalıyım nasıl anlatmalıyım bilemiyorum dinlemek isteyen olursa 1 kişi bile yazmaya devam edeceğim