hay amına koyim ya valla yeter

lan.. bıktım lan.. gibeyim böyle dünyayı da böyle günüde gündüzü de düzeni de ..
olm çok garip ya..
ben ne yaşamayı öğrenebildim..
ne eğlenmeyi gülmeyi ne mutlu olmayı..
şuraya giriyorum arada sırada yok sevgilim yok dersim yok zurnam bilmem n aklınızın alabileceği bilimum herşey.. ulan ben kendimi boşlukta hissediyorum 3 yıldır
sanki üç yıldır (dört ya da beş de olabilir belki de altı yedi) yaşamıyorum amk.. sanki ölmüşüm de ruh gibi dolanıyorum ortalıkta.. hareketli bi kameranın kayıtlarını canlı izliyor gibiyim amk..

bana nası bi hayat verilmiş bu nası bi can ben anlamadım amk.. ulan antidepresan almazsam ikinci gün hemen depresyon moduna bürünüyorum.. sebepsiz ağlıyorum (belki sebepli öyle korkuyorum ki sebepleri kendimden saklıyorum) yaşamak yük geliyo hemen ölmek istiyorum.. hap alıyorum acı çekmiyorum ama hiçbirşey hissetmiyorum.. otlanan inek gibi zombi gibi dolanyorum ortalıkta.. hani birşeyler hissetmek hiçbişey hissetmemekden iyi gibi geliyo hap alınca almayınca da acıya dayanamıyorum birşey hissetmesem daha iyi diyorum..

ne gibim ne taktan bi iş.. ulan intihar da edemiyorum.. etmemem için sebep yok etmem için dolu edemiyorum.. ölmek de istemiyorum.. dışarda yaşayan insanları görüyorum yaşamak istiyorum ama ben bi ölüyüm amk.. nası yaşıycam..

eğer beni bi yaradan varsa onun amacını gibiyim.. beni yaratırken ne düşünmüş de yaratmış çok şaşırıyorum.. muhtemelen yaradan varsa hepinizi bırakmış tüm konsantresini bana vermiş yemiyo içmiyo uyumuyo ve beni izleyip eğleniyo arada şaşırıyo falan.. elinde çekirdek..

gibeyim.. hepinizi herşeyi gibeyim.. yaşama amacımı da hayatımı da gibeyim..

bişeyleri gibmek istiyorum amk

işin kötü yanı herşeyden soyutlandım..
hani eskiden birşeylerden çekinir korkar ya da yapmak isterdim..
hayalim vardı arzularım vardı..

mesela bi otobüse bindiğimde tek bi yöne döner otobüse bakamazdım..
kalabalık yerlere yalnız gidince bi tuhaf olur heycanlanırdım..
artık ne biliyim.. hiçbiri olmuyo.. otobüse biniyorum mesela.. herkesle tek tek gözgöze geliyorum..
aşırı derecede rahatım.. eski halimdeki birini görüyorum mesela takmış kulaklık dönmüş cama o halimi hatırlıyorum.. çok eski ama hatırlıyorum..
kızlardan çekinirdim.. şimdi normalden de fazla sakinim.. hiçbişey hissetmiyorum ki heycanlanayım..
gerçi hayatıma kız milyarda bi geliyo.. ama hani yolda bakışma mekanda falan gözgöze gelme.. ben hep heycanlanıdım.. karşıdan bi kız gelince heycanlanır telefon falan açardım.. şimdi bildiğin tren görmüş öküz gibi bakıyorum.. ilk ben kaçırırdım gözü.. şimdi aralıksız bakıyorum.. hissiz..

tek başıma sokağa çıkmazdım.. şimdi tek başıma gezmeyi seviyorum... insanların içinde amaçsız dolaşmak çok güzel geliyo..
bilmediği yerlere gidiyorum.. insanlara sora sora biryerler buluyorum.. hiçbi amacım yok.. sadece geziyorum..
yeni şehirlere gidip otellerde kalıyorum mesela.. 2-3 gün.. o iki üç gün şehrin heryerine gidiyorum.. yalnız..

hepten uçtum lan ben

up dıbını yiyim up.. hiç böyle bi vaka gördünüz mü lan beyler ??

upupppuppuppupp

eskiden burada mutlu olurdum bişeylere gülerdim amk.. severdim burayı.. bura da kesmiyo artık.. sizden değil gibeyim sömestrı liseliyi gene de inci candır canandır derdim..

eskiden can dostum dediğim insan vardı.. artık o da vasfını yitirdi bende 6-7 yıllık arkadaşım.. ne bilim yabancı geliyo la adam..
kız arkadaşım olsun isterdim.. şimdi hevesim de yok isteğim de yok.. eskiden ben yapamam diyodum.. şimdi ne biliyim önümde hiçbi engel yokmuş gibi geliyo ve bu beni isteksizleştiriyo.. kimseyi sevememenin yanında insanlardan da uzaklaşmak güzel geliyo..

--spoiler--
bi okuyun lan takuna soğa doğrayıp kavurduklarım.. bi okuyun amk
--spoiler--

@11 olm çok kitap okudum.. artık insanları dinlemek istemiyorum.. bana birşeyler anlatılmasından sıkılıyorum.. kimseyi dinleyemiyorum odaklanamıyorum..
bi önyargı gibi birisi bişeyler anlatıyorsa hemen kontağı kapatıp he, olsun, hayırlısı, yapma yav gibi kelimeleri bant kaydından dinletiyorum..

yazarlar da öyle.. çok öyle kitap attım.. bakıyorum ilk iki üç sayfa bana birşeyler hissettirmedi.. ne diyo la bu gavat diyorum. bi köşeye fırlat.. bu şekil..

@14 ya beni burda ateist hoparlörü yapma.. burda kendi dini görüşümü savunmuycam.. konunun bu yöne kaymasını da istemiyorum.. amk evladı..

@16 sağol dostum

galiba acıdan dertten öyle bi olgunlaştım ya da n biliyim hissizleştim güçlendi ki..
olm ne yaşadığım bi hayat var
ne sevgilim (hayatım boyunca sevgilim olmadı)
ne sevenim
ne sevdiğim
ne çevremde insanlar irtibatta olduğum hiçbiri yok.. hani bu sosyal güç özgüvenden değil.. normalde insanlarla gözgöze gelirken bil it gibi çekinmem lazım..
ama artık bana ne olduysa.. bilmiyorum.. bilinçaltımda yatan şeyleri biraz daha sorgulayacağım ama artık heralde aştım amk.. bilmiyorum..

@19 en yakın zamanda tek yemediğim tak olan ona da geçicem.. yaşım 20.. sevgilim falan olmadığında dertlerden falan hiç fırsat olmadı ona..
şu sömestr bitsin muğlaya bi döniyim.. arkadaşlar söyledi.. 50 liraya okulda okuyan birkaç kız veriyormuş.. onlardan güzel olan birisine gidicem..
hep sevdiğim birisiyle sevişmek istemiştim hayal etmiştim..
hani filmlerde olur ya.. aşkla sevişirler böyle
.. ama olmadı amk.. parayı basıcam hunharca hiçbirşey hissetmeden gibicem.. ama bi yandan da aşık olurum diye de korkuyorum lan..
valla.. çünkü hayatımda kimse yok.. onla seviştikten sonra konuşursak falan bağlanırım diye korkuyorum amk

galiba manik oldum dıbını yiyim ya..
az önce musa eroğlu unutursun mihribanım dinleyip ağlıyodum şimdi troublemaker açtım şarkıyı sesli söylüyorum amk..

olum birileri benl konuşsun.. birileri beni dinlesin amk.. birileri beni anlasın.. oğuz atayın beyaz mantolu adam hikayesi gibi olmak istemiyorum..

biri seri şukulamış.. allah razı olsun da bi yorum yazsaydı be.. bi tavsiye vereydi..