olur mu öyle şey geri zekalı.

Yüz yüze görüşmek istediğimi söyledim ona ve kabul etti. Nisan ayının ilk günüydü. Hava çok rüzgarlıydı fakat güneş vardı. Traşımı oldum güzelce giyindim ve atladım dolmuşa. Yoldayken aradı beni ve buluşma yerine geldiğini söylrdi. Ben de trafik olduğunu 15 dakikaya orda olacağımı söyledim ve telefonu kapattık. Kulaklığımı taktım ve hayallere daldım her zaman yaptığım gibi. Biraz heyecan vardı ilk defa internetten tanıştığım birisi ile buluşacaktım bu da beni bi hayli düşündürüyordu. Acaba resimlerdeki gibi mi nasıl bir insan ne sever ne sevmez düşüne düşüne yolu tamamladım ve dolmuştan indim. Biraz yürüdükten sonra aradım ve tam yerini öğrendim uzaktan gördüm aramızda yaklaşık 150 metre mesafe vardı ama görmemiş gibi yaparak aklı sıra şakacı bir şekilde yanına yaklaştım tam anlamıyla yaklaştıktan sonra yüzümü döndüğümde sanki o an hayat durdu arkada süs havuzunun su sesi ve onun güzel yüzünden başka hiç bişey yoktu.

Merhaba derken sesimin titrediğini farkettim ve içimden kendime bi küfür patlattım. Merhaba diyip elini uzattı, tokalaştık. Biraz yürüdük havadan sudan konuştuk git gide daha rahat olmaya başlamıştım en azından o heyecan ve gerginlik yerini ağtal bir gülümsemeye ve bu kızı nasıl etkilerim düşüncesine kaymıştı.

Bir kızdan mesaj almıştım. Normal hal hatır sorma mevzularından sonra kendinden bahsetmeye başladı. Bütün gün mesajlaşma devam etti fakat beni şu anda olduğum insana sürükleyeceğini bilsem asla cevap vermezdim o mesaja. Eski benden biraz bahsedeyim. Saf bir insandım. insanlara güvenir, onların da kendim gibi saf olduğunu düşünür ve karşılıksız sevginin var olduğuna inanırdım. Fiziksel özelliklerim normal bir Türk genci gibiydi. Evden işe işten eve giderdim. Üniversite okuyamadım ev geçindirmek zorunda olduğum için. iyi bir üniversitede Beden Eğitimi Öğretmenliği kazanmama rağmen gitmedim. Buna rağmen hayata hiç bir zaman küsmedim. Şu an durumlar farklı neyse konumuza dönelim. Bu mesajlaşmalar 2 gün devam etti sonra numarasını verdi bana. Her gün telefonda konuşuyorduk molalarda ben arıyordum akşamları da o arıyordu. Hani hiç görmediğin bir insana ne kadar duygu besleyebilirsin ki benim de asla saçma sapan düşüncelerim yoktu kafamda.

Aslında sen çok iyi kalpli birisisin

Bu bir unutuluş ve var olmak isterken tamamen yok olan bir adamın hikayesidir. Benim kim olduğumun bir önemi yok veya bu hikayenin asıl kahramanının kim olduğununda.

Bir Mart sabahına uyandım. Git gide babamın yokluğuna alışmaya başlamıştım. Annemle yaşıyordum, ikimiz de çalışıp çok şükür eve ekmek getiriyorduk. Kahvaltımı yaptım ve işe gittim. Her şey normal seyirde ilerlerken sosyal medya hesabıma gelen bir mesaj hayatımın tamamiyle değişmesine sebep olacaktı fakat bunu nerden bilebilirdim.