hava karardığında hastanelerde ruhlar

beklemeye başladım yine morgu, ama sinirlerim yıpranmıştı. kendi kendimi gülüyordum okuduklarımdan. bazende ağlamak geliyordu içimden, kameraya yakalanmadan ağlayıp gülüyordum kendi kendime. daha yeni olduğum için kameracı elemanda pek inanmamıştı bana ama kamerada ki görüntüleri görmüştü en azından. o da şüphe içinde kalmıştı. önce onu ikna etmeliydim. bu -2inci katta başka güvenliklerde var ilk girişte. onlarla takılıyorum bazen yemeye, sigaraya filan çıkarken. lan bunların bana karşı davranışları değişti, adamlar dışlıyor gibi beni giblemiyor gibi. meğer cüneyt abi anlatmış yalan yanlış, bu beni attıracak kafayı taktı yada deli filan hikaye uyduruyor demiş. iyi anlaştığım bir güvenlikçi vardı o anlatmıştı. ama ben gördüklerimden emindim beyler cüneyt abi bişeyler yapıyordu.

bunları böyle anlatıyorum ama o geçen zaman çok uzun geliyordu beyler. yine cüneydi yakalamam dan sonraki nöbetimde oturdum bekliyorum. içeriden yine ses geldi. ama eminim ses geldi. ben gülmeye başladım amk. sonra gülmeme gülüyorum. en sonunda ağlıyorum. çok rahat bir şekilde açtım morgun kapısını hiç heyecan yok içimde. fener filanda almamışım. morgun ışığı sensörlü. hatta kapıyıda kapattım içeri girip. aynı cüneyt gibi oldum amk. baktım baktım bişey yok. sonra hafif bi böyle tık gibi bi ses duydum. alt katlardaki bi ceset rafından geliyordu ses. eğildim açtım amk cesedi. yüzü filan kapalı tabi. baktım bişey yok. hareket yok. ne bekliyorsam

kapattım cesedi. sonra tam karşısındakinden aynı ses, onuda açtım. ama çok sakinim nedense. ışık böyle arada kapanıyor çok hareket olmayınca ama yinede panik yapmıyorum. baktım bu cesette normal kapattım. sonra yine aynı ses ama nerden geldiği belli değil.

ışık yine kapandı yürüdüm açıldı. yine kapandı. yürüdüm açılmadı. lan el salladım filan açılmadı yine. yürüdüm zıpladım yok yine açılmadı. işte o zaman yine zütüm tutuştu. lan nevrim döndü amk kapı ne taraftaydı? sağa sola döndüm o tık sesini duyuyorum sürekli. tık tık tık. heryerden ses geliyor gibi. lan kapı yok koşuyorum sağa sola kapıyı bulayım derken elime bir saç gibi bişey deydi beyler. ama eminim yemin edebilirim o ana. elime saç değdi hemde bayağı yoğundu. emindim. amk ağlamaya başladım ağlaya ağlaya kapıyı buldum açtım kapıyı.

karşımda kameracı eleman...