1. 126.
    0
    açık hava bu boğuk sesli adamı sersemletmiş olacak diye düşünüyorum. denizin ortasında bu soğuk havada benim sigarama kim karışabilir diye düşünürken başımı adama daha doğrusu sesin geldiği yöne doğru çeviriyorum.
    ···
  2. 127.
    0
    aklımı yitirmek üzereyim. başımı ellerimin arasına alıyorum. garip bakışların üzerimden kalktığını umut ederek kafamı kaldırdığım anda boş bir salonda yeşil renkli bir koltukta tek başıma oturmakta olduğumu görüyorum. üzerimdeki kıyafetler aynı. başımdaki ağrı aynı. ama her seferinde bulunduğum mekan değişiyor. sessizce bir süre oturuyorum.
    ···
  3. 128.
    0
    hadi bakalım önlerden reserv
    ···
  4. 129.
    0
    en son o kısacık küt saçları ile hafif kıvrılmış üst dudağını hatırlıyorum. kafamdaki tek imge bir kadına ait. bana her şeyin düzeleceğini söylüyor. ama sanki ağzından kelimeler yarım yamalak çıkıyor, toparlayamıyorum. suyun içinde yüzen bir adamdan ve onun çalınan kıyafetlerinden söz ediyor, 30 yıllık hayatımda kafamda kalan tek diyalog ve tek imge bu sanırım. odanın kapısı açılıyor, içeri bir adam giriyor.
    ···
  5. 130.
    0
    devam et huur çocuğu senaryo gibi beynimde kamerayım filmi izliyorum
    ···
  6. 131.
    0
    anlatım tarzını beğendim panpa ama bazı kelimeleri çok sık kullanıyosun göze batıyo mesela " söylenemez "
    ···
  7. 132.
    0
    reserved
    ···
  8. 133.
    0
    içinde bulunduğum dükkan, içerisinde bir sürü ıvır zıvır bulunan bir antikacı, orta yaşı geçmiş bol makyajlı kadın işletmecisi haddinden fazla ilgili tavırlarla sanırım bana kur yapmaya çalışıyor. "başınızı kötü çarpmışsınız sanırım" diyor, sakar bir gülümseme ile sol şakağımı işaret ediyor. ses çıkarmadan onaylıyorum. ağzımdan çıkan ilk cümle "saat kaç?" oluyor.
    ···
  9. 134.
    0
    aslında "hangi aydayız?" "uyku hapın var mı?" "her zaman bu kadar makyaj mı yaparsın?" "benim bir antikacıda ne işim var?" gibi sorular geçiyor aklımdan. sırasıyla bu çok alakasız kadına sormak istediğim çok alakasız sorular. teşekkür ediyorum. öğlen saatlerinde bu kasvetli havada kendimi moda sokaklarına bırakıyorum. üstümdeki ceket bana ait değil. kendime dair bildiğim tek gerçek bu.
    ···
  10. 135.
    0
    Reserved
    ···
  11. 136.
    0
    çıktığımda yolun karşısına geçip bir banka oturuyorum. ellerimi cebime sokmak zorunda kalıyorum. macellan'ın gemisinden aforoz edilip arjantin kıyılarında yapayalnız bırakılan dias'dan hiçbir farkım yok. adımı dahi hatırlamıyorum. yanıma bir kız oturuyor. mavi montu ve montuyla çok uyumlu mavi bir kulaklığı var. kulaklıktan gelen müziğin sesini tanıyorum.

    http://www.youtube.com/watch?v=OzE1ZwIX0LU
    ···
  12. 137.
    0
    @25 o da iyi yazar.
    ···
  13. 138.
    0
    biraz daha destek gelirse devam etmek isterim. okunmuyor... :(
    ···
  14. 139.
    0
    kitabımı falan bıraktım okuyorum devam
    ···
  15. 140.
    0
    ne alıngan çıktın sen de ya
    ···
  16. 141.
    0
    reserved helal olsun panpa şuku
    ···
  17. 142.
    0
    hikye çok hoşuma gitti kardeşim fakat olayları biraz daha yavaş işleki iyice merak uyandırsın
    ···
  18. 143.
    0
    arkadaşlar hikayeyi takip etmek isteyenler varsa bu gece 1 civarı tekrar yazmaya başlayacağım. desteklerinizi görmek istiyorum.
    ···
  19. 144.
    0
    evet arkadaşlar hikaye diyorum. saat yaklaşıyor yok mu ilgilenen?
    ···
  20. 145.
    0
    @73 neden küfür ettin dostum... zaten kimse ilgilenmese de ben bu gece yazmaya başlayacağım bunu...
    ···