1. 51.
    0
    panpa, devamı var işte. boşuna başlığa hatalar yanlışlar inanışlar kaybedişler yazmadım :'(
    ···
  2. 52.
    0
    neyse devam ediyorum..
    ···
  3. 53.
    0
    15.12.2012 tarihiydi. garip bir mide ağrısı ile uyandım. yemeden içmeden kesilmiştim artık.
    yılın ortasında işe başladığım için 10 günlük senelik iznimi kullanmak mecburiyetindeydim. noel dönemi olduğu için ara tatillerde vardı. ve 3.1.2013 de tekrar iş başı yapıcaktım. ama bu mide ağrısı beni öldürecekti resmen. 1 hafta sonra kız bana yazdı

    +tele shop nasılsın
    -nasıl olmamı bekliyorsun
    +napiyim elimde değildi çok mutluydum seninle
    -bırak ya hepiniz aynısınız iki büklüm evde yatıyorsam bu senin suçun

    bu son yazdığımdan sonra 2 gün cevap vermedi. 2 günün ardından tekrar yazdı

    +biz evlenirsek sen mi buraya gelirsin yoksa ben mi gelirim
    -nedemek şimdi bu
    +merak ettim
    -tabi ki sen geliceksin böyle soru mu olur
    +hmm haklısın
    -...
    +ablanlar yılbaşında buraya gelecek sende gelecekmisin?
    -hiç sanmıyorum seni görmek istemiyorum
    +gelmezsen bir ömür daha konuşmam seninle

    cevap vermemiştim. lan yoksa ayrıldı mı sevgilisinden diye düşünmeye başlamıştım. yoksa niye böyle yazsın ki?
    artık her sigara içişimde kusacak gibi oluyordum. azar azar yemek yiyordum. 2 günde bir midem ağrıyordu çok kötü bir şekilde. yılbaşına 2 gün kala tekrar yazdı

    +geliyormusun
    -...
    +birşey sordum
    -evet geliyorum
    +özel bir isteğin var mı?
    -yok yahu seni göreyim yeter.
    +tamam

    aşk insanı böyle yapıyor işte. seni uçuruma sürükleyen insana karşı koyamıyorsun. yeniliyorsun.
    ···
  4. 54.
    0
    @60 hayırlı geceler panpa. bende bu gecelik son yazımı yazdım zaten. yarın gece devam ederim artık.
    ···
  5. 55.
    0
    evet beyler yarın sabah erken kalkmam gerek bu yüzden hikayeye şimdi devam ediyorum.
    ···
  6. 56.
    0
    yılbaşı günü ablamlarla beraber bende gitmiştim. kafamda bir sürü soru işaretleri belirmişti. diğer yandan da mide ağrısı devam ediyordu.
    sigara bile içemiyordum artık. kusasım geliyordu.
    öğle vakti varmıştık onlara. onla ve ailesiyle görüştükten sonra içeriye geçmiştik.
    sevdiğim kızla aynı havayı soluyordum artık. ama nasıl bir duygu karmaşasıdır. hem nefret ediyorum hem de seviyorum. neden çağırmıştı ki beni?
    Hep beraber oturmuştuk yiyip içip hoş vakit geçiriyorduk. yeni yıla dakikalar kalmıştı artık. hep beraber dışarı çıkıp havai fişek gösterisini izleyecektik.
    ben dışarda onun yanında duruyordum ve hafifçe kulağına eğildim:

    +bak yeni yıla beraber giriyoruz. demek ki bütün yılı beraber geçireceğiz : )
    -...

    cevap vermemişti. mide ağrım daha da artmıştı artık. doğru dürüst birşey de yememiştim. içeri geçtikten sonra annesi dedi

    +kızım tele shopu da al mutfağa gidin çocuğa birşeyler hazırla yesin hiç birşey yemedi bugün
    - tamam anne..

    mutfağa geçmiştik. baş başa kalmıştık. içimdekileri kusabilirdim artık.

    +neden böyle birşey yaptın?
    -ne yapmışım?
    +ne demek ne yapmışım? o kadar umut verdin. onca şeyler yazdın unuttun mu?
    -dediğim gibi o aralar sevgiye muhtaçtım sende iyi geliyordun bana.
    +ha şimdi gelmiyorum yani gibtir et birşey yemiyorum hazırlama boşuna
    -saçmalama lütfen yiyeceksin
    +senin elinden bir bardak su dahi içmem artık bu saatten sonra
    -ne olursun böyle yapma, özür dilerim. amacım seni üzmek değildi.
    +... ben içerdeyim

    bu konuşmadan sonra nutkum tutulmuştu resmen. vakitte geç olduğu için yatmaya karar vermiştik. ben abilerinin odasında yatacaktım ama bir türlü uyku tutmuyordu.
    iki de bir whats app'a girip çıkıyordum. çevim içi mi değil mi diye bakmak için. derken bana yazdı:

    +uyumadın mı hala
    -uyku tutmuyor ki
    +yan oda da kalıyorum yakınımdasın o yüzden dimi
    -hayır sana karşı olan öfkemden dolayı.
    +anlıyorum
    -az da olsa anlama kapasiten olduğuna sevindim
    +tele shop lütfen..
    -hadi iyi geceler. kabusumla uyanman dileğiyle.

    ertesi gün olmuştu. sabah kahvaltı ettikten sonra bir kaç km uzakta olan dayıma ordan beri de eve dönecektik artık.
    ama mide ağrısı git gide çoğalıyor yemeden içmeden kesilmiştim artık.

    +hadi herkese iyi günler herşey için teşekkürler
    deyip evden çıktım. o arada hilal da mutfağın penceresine çıkmış bizim gitmemizi bekliyordu.
    o an whatsappı açtım ve

    +seni seviyorum

    yazdım. cevap vermemişti. gözleri dolu doluydu. son bir kez daha arkama baktım ve ağladığını gördüm. hiç tepki vermeden bindim arabaya. önce dayımlara daha sonra da eve dönmüştük.
    Tümünü Göster
    ···
  7. 57.
    0
    artık mide ağrısı kıvranmama sebep olmuştu. yemek zaten yemiyordum. iş başı yapmıştım. ama ağrıdan bir türlü çalışamıyordum. bitkin bir haldeydim.
    o günlük izin aldım ve tekrar eve döndüm. annemin zoruyla daha sonra doktora gittim.
    doktor midende iltahap oluşmuştur diyerek ilaç ve rapor yazıp beni eve yollamıştı.
    hilal den ses seda yok. bende yazmıyordum. 1 hafta geçmişti artık. 8 kilo vermiştim. annem ve babam da endişelenmeye başlamıştı.
    apar topar tekrardan doktora gittim. doktorda beni iç hastalıklara yönlendirdi ve mideme hortum salınmasını istedi. gerekli randevuları almıştım.
    15.01.2013 de mideme hortum salınıp birşey olup olmadığına bakacaktılar.
    randevudan bir gün önce kız yazdı;

    +nasılsın nasıl oldun
    -nasıl olmamı bekliyorsun ve hangi yüzle hala bana yazabiliyorsun.
    +sadece merak etmiştim benim için önemlisin. her ne kadar kötü şeyler yaşamış olsakta biz akrabağyız unutma.
    -merak etme beni. iyim ben

    randevu günü gelmişti. mideme hortum salındıktan sonra birde ufak parça almıştılar kontrol amaçlı.
    2 gün sonra raporlar gelmişti. doktor beni arayıp acilen yazanesine gelmemi söyledi.

    +evet buyrun beni çağırtmışsınız.
    -tele shop midenin durumu hiç iyi değil. son zamanlarda stres sıkıntı yaşadın mı? çok fazla alkol sigara tükettin mi?
    +evet çok stresli günler geçirdim. alkol de hafta sonları içtim. sigara zaten kullanıyorum. ama kusaacak gibi oluyorum son zamanlarda.
    -seninle açık konuşacağım. midene bakteriler yuva yapmış. kendine dikkat etmezsen bunlar çoğalır ve kansere dönüşür. acilen alkolü ve sigarayı bırakman gerek. sana şimdi ilaç yazıyorum bunları ihmal etmeden kullan.
    +peki teşekkür ederim.

    ilaçlarımı almıştım ve eve doğru yola koyulmuştum. anneme ne söyleyebilirim diye düşünüyordum. gerçek hastalığımı söylesemiydim yoksa başka birşey mi uydursaydım.
    en sonunda gerçeği söyleyeyim dedim ve eve girdim. anneme durumu anlattıktan sonra niye böyle oldu desede cevap verememiştim.
    doktor ay sonuna kadar uzatmıştı raporumu. bu sefer de acaba iş yeri onca rapordan sonra beni meslek eğitimine alır mı diye kuşkular canlanmıştı beynimde..
    ···
  8. 58.
    0
    lan gececi tayfa kadar sadık yazar yok şu sözlükte.
    ···
  9. 59.
    0
    ay sonu gelmişti. raporumun son günüydü. tedavi sayesinde mide ağrım geçmiş ama ilaçların etkisinden olsa gerek çok yorgun hissediyordum kendimi.
    o gün öğlen saatlerinde hilale uzun ve öfke dolu bir mesaj attım. içimden gelen geçen, bana karşı yazdığı ne varsa bir bir toparladım ve kendisine yolladım. inceldiği yerden kopsun artık dedim kendi kendime. ama yinede pskolojik çöküntüdeydim. sağlıklı karar veremez olmuştum. mesajı yolladıktan sonra yatağa uzandım ve ne yaparsam hem ona hemde kendime zarar verebilirim diye düşünmeye başlamıştım. o kadar çıkmaza girmiştim ki ölümü bile göze almıştım artık. o derece öfke doluydum. ve o gün arabayla intahar etmeye, ölmesem bile geçirdiğim kazayı duyduğunda vicdan azabı çekmesini istemiştim kendimce.
    akşam olmuştu ve mesajıma hala cevap vermemişti. odamın duvarları üstüme üstüme geliyordu. ne olacaksa olsun artık deyip annemlere dışarı çıkacağımı biraz arabayla gezeceğimi söyledim. deli gibi sokakta araba kullanıyordum. zaman da geçsin diye ordan oraya geziyordum.
    şehirler arası yola girmemle ondan mesaj gelmesi bir oldu.

    ' tele shop, ben şuan sevgilimle çok mutluyum. hatta yakın zamanda aileler de görüşecek. evliliğe doğru yol aldık. üzgünüm '
    yazmıştı. o an ki öfkemle gaza basmamla direksiyon hakimiyetimi kaybetmem bir oldu. yaklaşık 90 suratla bariyerlere girmiştim. yalanına sokuyumcular varsa capsleri atabilirim. bariyerlere girmemle ve o anki adrenalinle bayılmıştım. gözümü açtığımda kendimi hastanede buldum.
    emniyet kemerinin olduğu bölgem ezilmişti. kafamı da vurmuş olmalıyım ki feci bir başağrısı vardı.
    başka türlü yani gözle görülür birşeyim yoktu. gözümü açar açmaz annemi yaşlı gözleriyle görmüştüm. içim burkulmuştu resmen. onu öyle görünce anlatamıyacağım şekilde yaptıklarımdan pişmanlık duymuştum. ne yapmıştım ben ya? ne için kim için? anneme babama bunları yapma hakkım var mıydı benim? aptalsın tele shop aptalsın..
    ···
  10. 60.
    0
    tıpkı başlıkta da belirttiğim gibi 'hatalar yanlışlar inanışlar kaybedişler'..
    inandım, hata yaptım, yanlış yola baş vurdum ve kaybettim. vicdanım hiç ama hiç rahat değildi aileme karşı.

    neyse şimdi çıkmam lazım. 2-3 saat sonra devam ederim.
    ···
  11. 61.
    0
    https://www.youtube.com/watch?v=yjFuYJJvFnU
    ···
  12. 62.
    0
    https://www.youtube.com/watch?v=TRo6CBJKOLk
    ···
  13. 63.
    0
    ben gelene kadar okuyan panpalarım son iki şarkıyı dinleyin
    ···
  14. 64.
    0
    okuyan varsa devam ediyorum panpalar
    ···
  15. 65.
    0
    ciddi bir rahatsızlığım olmadığı için ertesi gün hastaneden taburcu olmuştum. hastane deki doktor 1 ay daha iş göremez raporu yazmıştı. şubat sonuna kadar evde dinlenmem gerekti. yaptığım onca hatanın yanında iş yerini daha doğrusu meslek eğitimini kaybetmeyle karşı karşıyaydım artık. çünkü daha raporluyken trafik kazası geçirmiştim, doktorlar bunu ilaçların etkisinden olduğunu geçmişti evraklara. tabi iş yeri bu durumdan habersizdi. babam da o iş yerinde çalıştığı için rahatsızlığımın geçmediğini bu yüzden doktorun 1 ay daha rapor yazdığını söylemişti.
    hilal'in annesi 3 ay önce felç geçirmişti. ayakları tutmuyordu. bu yüzden annemler onu ziyaret etmek istediler. tabi benim aklımda yine o deli sorular. gitsem mi gitmesem mi..
    ···
  16. 66.
    0
    kazadan 4 gün sonra hilal'in de haberi olmuştu ve hemen yazdı bana

    +nasılsın durumun nasıl
    -iyim birşeyim yok
    +hep benim suçum biliyorum
    -evet vicdan azabı çekebilirsin haklısın
    +bana bu kadar kötü davranmanı gerektirecek ne yaptım ben?
    -daha ne yapmalıydın acaba?
    +bilmiyorum bilmiyorum..
    -sussan iyi olur sanırım

    2 hafta geçmişti bende yavaş yavaş toparlamıştım artık kendimi. annemler ziyarete gitmek istiyordular. bana da gelip gelmeyeceğimi sordular.
    ilk başta hayır dediysemde, olsun görsün beni vicdan azabı daha da çoğalsın diye tamam dedim.
    o hafta sonu yola çıkmıştık. kapıyı o açmıştı. beni gördüğünde şaşırmış bir hali vardı. tahmin etmiyordu benim de geleceğimi.
    annemlere hoşgeldiniz buyrun deyip ellerini öpmüştü. en arkada da ben vardım. hoşgeldin deyip elini uzattı. onu görmemiş gibi yaparak misafir odasına geçtim. çok bozulmuştu farkındaydım.
    ···
  17. 67.
    0
    3-4 saat ziyaret ettikten sonra dayımlara geçmek için kalktık oradan. ve ben yine onun yüzüne bakmadan çıkmıştım evden.
    dayımlara geçmiştik. geceyi orda geçirdikten sonra ertesi gün tekrar eve dönmüştük.
    ay sonu gelmişti artık. ne o bana ne de ben ona yazıyordum. tamamen çıkmıştık bir birimizin hayatından. arada bir midem ağrısada artık kendime dikkat ediyordum. alkol kullanmıyordum. günde de en fazla 2-3 dal sigara içmeye başlamıştım.
    ···
  18. 68.
    0
    söz vermiştim yine kendime. düzelecektim. işime dört elle sarılacaktım. ailemi üzmeyecektim.
    ilk iş günümde patron yardımcısı beni yanına çağırdı ve durumum hakkında bilgi aldı.
    iyi olduğumu söyledim ve meslek eğitimini sordum. eğitim 9. ayda başlıyordu ve ben daha imzamı atmamıştım.
    konuyu patronla görüşeceğini ve bana en kısa zamanda döneceğini söylemişti.
    artık aklımda hiç birşey kalmamıştı sadece işime yoğunlaşmıştım. derken 1 hafta sonra hilal'in babası aradı.
    oğlu benim dayımın torunuyla tanışmış ve evlenecektiler. nişan için kız tarafının olduğu isviçreye davet ettiler bizi kız tarafı olarak.
    niye yeni yıla beraber girmiştik ki? 20 yılda 3 kere gördüğüm kızı, bu olaylardan sonra artık her ay görmeye başlamıştım. nasıl bir imtihandır bu?
    mart ortasında isviçreye gittik. orda onu görsem de hiç muhatap olmuyordum. yüzüne dahi bakmıyordum. ama bakışlarını üstümde hissediyordum.
    nişan bittiğinde herkesle vedalaşırken yine onun yanından hiç birşey demeden geçiyordum ki kolumdan tuttu;

    -küsmüyüz tele shop?
    +hayır sadece yüzünü görmek istemiyorum seni gördükçe kusasım geliyor
    -ama biz akrabağyız
    +istersen babamın kızı ol bunca olaydan sonra nasıl yüzüne bakmamı bekliyorsun ki?
    -...

    dedim ve ayrıldım ordan. yine gözleri dolmuştu. gururum okşanmıştı resmen. zafer kazanan imparator gururu vardı artık bende.
    derken günler haftalar geçmişti. kendime yeni araba almıştım. eski arabam kazadan sonra tamir edilecek durumda değildi. artık yine herşey rayına girer gibiydi.
    tek ekgib imzayı atmamıştım daha. derken nisan ortasında müdür yardımcısı beni yanına çağırdı.
    ···
  19. 69.
    0
    çalışmamdan memnun olduklarını, bu tür hastalıkların normal olduğunu, meslek eğitimini riske atmayacağını söylemesiyle sözleşmeyi önüme koyması bir olmuştu.
    evet başarmıştım. kader yüzüme gülmüştü. o an ki mutluluğumu tarif edemem. geleceğimi kurtaracak olan sözleşme karşımdaydı artık. imzayı attıktan sonra hemen babamın yanına koşarak müjdeyi verdim. ve hemen annemi aradım. afferim oğlum işte sen busun allah yardımcın olsun sana inanıyoruz dedikten sonra telefonu kapatıp iş arkadaşlarından tebrikleri kabul etmeye başlamıştım.
    artık normal insanlar gibi işimde gücümdeydim. eylülde eğitime başlıyacaktım. kim durdurabilir artık beni?
    mayıs başında türkiye den teyzemin oğlu ve eşi turist olarak bize geldiler. bizden sonra da avusturyaya eşinin ablasına geçecektiler, ordan da tekrar geri memlekete. onlar gelecek diye yıllık iznimden 5 gününü almıştım. ve ilk başta dayımlara, daha sonra hollanda daki akrabağlara ve bir kaç gün sonra da avusturya ya gitmiştik. onlarla beraber geziyordum kafam dağılıyordu. aklımda hilal'e dair en ufak birşey bile kalmamıştı. haftalar geçmişti artık ne o ne de ben yazıyordum.
    ···
  20. 70.
    0
    gittiğim yerleri telefonda check in yaparak twitter dan paylaşıyordum. teyze oğlunu avusturya ya bıraktıktan sonra geri almanya ya dönmüştüm ve 2 gün sonra tekrar iş başı yapacaktım. derken bir sabah özlem diye bir kız bana twitter dan yazdı. bu kızla 2 yıl önce twitter dan kısa bir sohbetimiz olmuştu. çok güzel bir kız olduğu için aklıma kalmış olmalı ki hemen tanıdım. hatta 2 yıl önce çocukluk arkadaşıma da göstermiştim kendisini, baksana oğlum şu kıza ne kadar güzel yahu. oğlum manyak birşey lan bu.. ve o kız bana 2 yıl sonra yazmıştı. 2 yıl önce facebook'tan da eklemiştik bir birimizi. bir kaç saat muhabbet ettikten sonra bana nişanlı olduğunu ve evleneceğini söylemişti. o günden sonra da irtibatımız kesilmiş facebooktan beni silmişti.
    ama neden 2 yıl sonra bana yazme gereği duymuştu? şaşırmıştım.
    ···