1. 1.
    0
    bu soruyu sormuştu kendine alfonso
    ···
  2. 2.
    0
    arkadaşından çöktüğü zipposuyla sigarasını yakarken
    ···
  3. 3.
    0
    kökeni gelmişti aklına. nereliydi kendisi alfonso nasıl bir isim diyordu
    ···
  4. 4.
    0
    melez olduunu hatırlayarak sigarasını içmee devam etti
    ···
  5. 5.
    0
    mutsuzdu ve sorusunun cevabını bulamamıştı alfonso
    ···
  6. 6.
    0
    gözleri doldu bir an ama kafasını kaldırıp kalabalığı görünce kendine geldi
    ···
  7. 7.
    0
    kendini dizginlemişti. peki o can alıcı soru neydi onun cevabı, her şeyin anahtarıydı belki de
    ···
  8. 8.
    0
    geçmişini geçiriyordu gözünün önünden. tatlı tebessümleri ve gözyaşları arasında geçirdiği ve tabi ki kimsesiz olduu zamanlar
    ···
  9. 9.
    0
    18 yaşında aşık olduğu ve güzel zaman birliktelik geçirdiği sevgilisi gelmişti aklına bir an. tebessüm edecekti ki; kökeni yüzünden ayrılmaları isteyen annesi ve istanbul'a göç edince bir daha hiç göremediği gerçeği silmişti yine yüzünden o tatlı ifadeyi
    ···
  10. 10.
    0
    bi' an için sahilde insanlardan uzakta oturmayı istedi
    ···
  11. 11.
    0
    yine kendine kızmıştı alfonso neden insanlardan uzaklaşmak istiyordu
    ···
  12. 12.
    0
    neydi onu böylesine ötekileştiren, yine başa dönmüştü bir an
    ···
  13. 13.
    0
    sonuna geldiği sigarasın ınüstüne basarak söndürdükten sonra karşısına çıkan ilk banka oturdu
    ···
  14. 14.
    0
    insanları seyrederken kendince onları yargılıyord. içlerinden mutlu biri olduunu düşünerek
    ···
  15. 15.
    0
    onların yerinde olmayı istiyordu. neydi onları mutlu eden şey
    ···
  16. 16.
    0
    paketindeki son sigarasını yakmıştı, geriye belki de onun için en gerisi olan çocukluğuna dönmüştü. soyutlamıştı kendini insanlardan, sağır ve kör gibiydi artık kendi dünyasına girmişti
    ···
  17. 17.
    0
    erken başladığı ilkokul yılları gelmişti aklına. yaptığı yaramazlıklar ve hocalarının sürekli annesini fırçalaması
    ···
  18. 18.
    0
    bi an içi sinirlense de kendisine. çocukluğunda zorlanarak yaptırılan eylemleri ve dayakla geçen günleri onu sindirmişti
    ···
  19. 19.
    0
    çocukluğundaki gibi içine kapanmıştı yine
    ···
  20. 20.
    0
    bugnlük bu kadar yeter. yarın devam ederim.
    ···