-
1.
0bu soruyu sormuştu kendine alfonso
- 2.
-
3.
0arkadaşından çöktüğü zipposuyla sigarasını yakarken
-
4.
0hata sendin aşkım
-
5.
0kökeni gelmişti aklına. nereliydi kendisi alfonso nasıl bir isim diyordu
-
6.
0melez olduunu hatırlayarak sigarasını içmee devam etti
-
7.
0mutsuzdu ve sorusunun cevabını bulamamıştı alfonso
-
8.
0gözleri doldu bir an ama kafasını kaldırıp kalabalığı görünce kendine geldi
-
9.
0kendini dizginlemişti. peki o can alıcı soru neydi onun cevabı, her şeyin anahtarıydı belki de
-
10.
0hatay akdenizdeyse hata biraz üstündedir harf eklendıkce aşağı düşer diye tahmin ediyorum
-
11.
0geçmişini geçiriyordu gözünün önünden. tatlı tebessümleri ve gözyaşları arasında geçirdiği ve tabi ki kimsesiz olduu zamanlar
-
12.
0genelde efsane hikayeler böyle başlıyor bakıyım bu nolucak
önlerden reserved -
13.
018 yaşında aşık olduğu ve güzel zaman birliktelik geçirdiği sevgilisi gelmişti aklına bir an. tebessüm edecekti ki; kökeni yüzünden ayrılmaları isteyen annesi ve istanbul'a göç edince bir daha hiç göremediği gerçeği silmişti yine yüzünden o tatlı ifadeyi
-
14.
0bi' an için sahilde insanlardan uzakta oturmayı istedi
-
15.
0yine kendine kızmıştı alfonso neden insanlardan uzaklaşmak istiyordu
-
16.
0neydi onu böylesine ötekileştiren, yine başa dönmüştü bir an
-
17.
0sonuna geldiği sigarasın ınüstüne basarak söndürdükten sonra karşısına çıkan ilk banka oturdu
-
18.
0insanları seyrederken kendince onları yargılıyord. içlerinden mutlu biri olduunu düşünerek
-
19.
0onların yerinde olmayı istiyordu. neydi onları mutlu eden şey
-
20.
0paketindeki son sigarasını yakmıştı, geriye belki de onun için en gerisi olan çocukluğuna dönmüştü. soyutlamıştı kendini insanlardan, sağır ve kör gibiydi artık kendi dünyasına girmişti