hastanede kızı nasıl siktiğimi anlatıyorum

sevdiğim bir arkadaşım o gün burnundan ameliyat olmuştu. burnundan nefes mi alamıyormuş ne yani pek önemli bir ameliyat değildi. ayıp olmasın diye çiçek yaptırıp ziyaretine gittim. geçmiş olsun deyip biraz muhabbet ettikten sonra hasta ziyareti kısa olur diyerekten yanından ayrıldım. koridorda yürürken odalardan birinin kapısı hafif aralıktı. içerde dünya güzeli bir kız sırtüstü uzanmış yatıyordu. odadan içeri çaktırmadan baktım, kimse yoktu. iyi dedim ilaçla falan uyutulmuşsa memesini falan sıkardım biraz diyerekten usulca içeri süzüldüm. fakat kızın gözleri açık tavana bakıyordu

Derken yuze dokunma faslından falan çok sıkıldım ve kıza direk konuya girme babında seni gibebilir miyim diye sordum . bir kere göz kırptı . başta çok şaşırdım sonra kıza 10 yıldır erkek eli değmiyor tabi di mi sana diye sordum sen de yanıyorsun tabi dedim bir kere daha göz kırptı . elimi kızın dıbına zütürdim ve okşamaya başladım diğer elimle de kızım gögüşlerini okşuyordum ve kızın goguslerını yalamaya başladım kız çok derin nefesler alıp verıyordu . üstüne çıktım kızın ve soyunmaya başladım . bu iş olacaktı artık . tenlerımız bırlesecek ve ben onun o da benım olacaktı . ıkımız de çırıl çıplak kalmıştık . derken içeri doktor girdi . hiç uslubunu bozmadan ıslık patlattı dışarıya doğru . ıslıkla beraber ıcerı 4 tane hasta bakıcı girdi ve kapıyı kılıtledıler ... kızın onunde ınanılmaz dakıkalar yaşadım . artık daha mutluyum ... demin size yazdığım tiradın oldugu sayfayı da kanayan zütume tıpa olarak soktular kanama durana kadar kalsın dedıler o şekilde eve geldım ve sıcagı sıcagına bu hıkayeyı sıze yazdım . kalın sağlıcakla .

anlat dıbını sıkıtıgımının ırz dusmanı dınlıyorum

Edit : yazarken eksilediler amk ... lan ılaçlı kıza sarkmış bu bin asıl bana şuku vermeniz lazım ... sizin ananızın bacınızın memesıne dokunsalar !!!

beni duyabiliyormusun dedim evetse bir hayırsa iki kere gözlerini kırp dedim

bu ne lan

sonra zütüme 1 kilo yağ döktü ve beni çatır çatır gibti oysaki ben onun kızını gibmeyi hayal ediyordum hayaller ters tepti bu işini bitirdikten snrada kel adam geçti üstümden :( yogun bakıma aldılar beni

sonra asansörden hiç inmeden yağmurun odasının oldugu kata geldim. kaldıgı odanın kapısını araladım tam içeri girdim gördüklerim karşısında donakaldım. torbacı hakan yağmura ex verip iyileştirmiş ve sakso cektiriyordu. hastenin lobisine yürüdüm. duvarda asılı hastane şemasını gördüm. en alt kat morg, onun bir üstü yani -1 arşiv yazıyordu. asansöre binip -1 de indim. isimsiz odalar vardı. kapıları kontrol ettim biri hariç diğerleri açılmıyordu. açılan odada da boş bir masadan başka birşey yoktu. kapıları incelediğimde kredi kartıyla açabileceğimi farkettim. fakat cüzdanımı gavat hakan çarpmıştı. bu saatte nerden bulabilirm diye düşünürken, aklıma hastane de burnundan ameliyat olup yatan arkadaşım geldi aklıma. başta da dediğim gibi sevdiğim bir çocuktu. bana bu işte de yardım edebilirdi. asansöre binip onun katına çıktım.

ilginçe benziyo amk felçli karıyı gibmiş :D
reserved

afedersiniz dedim cevap vermedi. dalgın olduğunu düşünüp bir adım daha attım ve sesimi biraz daha yükselterek tekrar afedersiniz dedim. kız gözlerini üstüme yöneltti ama vücudu kıpırdamıyordu. acaba ameliyat olduda hareketmi edemiyor dedim içimden. yalnızmısınız dedim yanınızda kimse yokmu. gözlerini hızlı hızlı kırptı. o an anladım kız felçliydi. beni duyabiliyormusun dedim evetse bir hayırsa iki kere gözlerini kırp dedim. kız gözlerini bir kere kırptı. bir adım daha yaklaştım...

7 sayfa oldu ben olsam bütün hastaneyi gibmiştim şimdiye

doğuştan mı felçlisiniz dedim. hayır manasında 2 kere kırptı gözünü. kaç yaşında oldu dedim. 1,2,3... 15 gözünü kırptı. acaba 15 yaşında ne olduda bu hale gelmişti. kaza olabilir veya genetik bir rahatsızlık 15 inde zuhur etmişti. kaza mı dedim 2 kere kırptı. neyse bütün ihtimalleri sayıp kızı üzmenin manası yoktu. çantamdan hamlet isimli kitabımı çıkardım. ağır ağır ona hamletin ölüm üzerine attığı tiradı okudum buraya yaziyim.
Var olmak mı, yok olmak mı, işte bütün sorun bu!
Düşüncemizin katlanması mı güzel,
Zalim kaderin yumruklarına, oklarına,
Yoksa diretip bela denizlerine karşı
Dur yeter! Demesi mi?
Ölmek, uyumak sadece! Düşünün ki uyumakla yalnız
Bitebilir bütün acıları yüreğin,
Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
Uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü!
Çünkü o ölüm uykularında,
Sıyrıldığımız zaman yaşamak kaygısından,
Ne düşler görebilir insan, düşünmeli bunu.
Bu düşüncedir uzun yaşamayı cehennem eden.
Kim dayanabilir zamanın kırbacına?
Zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine,
Sevgisinin kepaze edilmesine,
Kanunların bu kadar yavaş
Yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine?
Kötülere kul olmasına iyi insanın,
Bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken?
Kim ister bütün bunlara katlanmak
Ağır bir hayatın altında inleyip terlemek,
Ölümden sonraki bir şeyden korkmasa,
O kimsenin gidip de dönmediği bilinmez dünya
Ürkütmese yüreğini?
Bilmediğimiz belalara atılmaktansa
Çektiklerine razı etmese insanı?
Bilinç böyle korkak ediyor hepimizi:
Düşüncenin soluk ışığı bulandırıyor,
Yürekten gelenin doğal rengini.
Ve nice büyük, yiğitçe atılışlar
Yollarını değiştirip bu yüzden,
Bir iş, bir eylem olma gücünü yitiriyorlar.

ağzına verebilir miyim dedim bir kere kırptı

olaya bak adam kardesini gibiyor kardesini gibenle ve kardesini gibeni gibenle kardes oluyor...

size refakat eden kimse var mı dedim. gözünü bir kere kırptı. burda hastanede mi dedim. gözünü 2 kere kırptı. ne zaman gelir refakatçiniz 1-2 saate gelirmi dedim. tepki vermedi. canınız sıkılmasın dedim gelene kadar size arkadaşlık edip kitap okumamı istermisiniz dedim. gözlerini 2 kere kırptı, sonra hızlıca daha fazla kırpmaya başladı. anladım ki tedirgin olmuştu. bir adım daha attım. kıza iyice yaklaştım. gülümseyerek, merak etmeyin size zarar vermem dedim ve yanına oturdum.

yataktan kalkıp biraz geziyim dedim kapıdan tam cıktım nerden ögrendiyse annem gelmiş buraya. yanında bi adam var. kim oldugunu sordum. tokmakçı tutmuş kendine kevaşe. ikisini de oracıkta öldürdüm. oldum olası sevmem hastenede yatmayı, hastane içinde dolaşabilir miyim diye sordum hemşireye. kendinizi fazla zorlamayın ama dedi. bu habere sevinmiştim. en azından kantinde falan takılırdım. napıcaktım yatakta. hemşire tam kapıdan çıkacakken, bana doğru döndü tekrar, üstünüzden kimlik çıkmadı bir yakınınıza haber vermemizi istermisiniz dedi. hayır dedim. kimsenin beni böyle görmesini istemiyorum. peki dedi. zaten sabah polis gelip ifadenizi alacak. içimden sabah kadar vaktim var bişeyler uydururum dedim. hemşire çıktı. oda da yalnız kaldım. keşke annem olsaydı yanımda, en azından bir iki kelime laflardık dedim. ama beni böyle görse düşüp bayılırdı, günlerce üzüntüden kendime gelemezdi. babam öldükten sonra annem beni tek başına büyüttü. bir daha da evlenmedi. tek istediği benim iyi yaşamamdı. kader işte ne kadar istesende olmuyor bazı şeyler.

amk evladı türk dizileri gibi 1 dk geriden başlatıp araya bir reklam kuşağı daha sıkıştıracak bre pekekent

benimde böyle bir fantezim var.
ara sıra osbir teması yaparım bunu.
duruma gore doktor bazen hasta bakıcı
yada hademe olurum. narkozlu bi amlının
odasına girer yalayıp yutar pompalarım.

bide morg bekçisi fantazim var ki onu hiç
sormayın.

aklıma izlediğim bir film geldi. orda da felç hastası bir adama bu şekilde göz kırptırarak kendini ifade etmesi sağlanıyordu. hemşire alfabeyi sayıyor. felçi adam gözünü kırptığında duruyordu. bu şekilde cümleler oluşturuyorlardı.

yalanını gibtigimin bini direk breaking bad ayagı yapmış.

Tirat verdi dıbınoğlu altar . biz de okuyacaz ...

kel adam hakanı eski ptt binasının arkasındaki inşaata çekti. bi baktım yağmurun babası yanında 4 tane takım elbiseli iri yarı adamlarla anamı bacımı gibiyolar. hakan sıçar pozisyonda çömelmiş sigara içiyordu. bizim arabayı gördüğünde telaşla ayağa kalkıp koşmaya başladı. salak herif benim ilk verdiğim tepki gibi polis sanmış olcaktı bizi. hakanın kaçtığını gören kel, bas bas takip et şunu dedi. o an ne olduğunu anlayamadım doğrusu. kaçan adamı kovalama içgüdüsüylemi hakanı yakala demişti. dıbına kodumun keli bi işler vardı bu adamda ama hadi hayırlısı. hakanın 3-4 metre sonra önünü kestik. kel ismet indi arabadan. huur çocuğu diye küfür edip bağırarak hakanın boğazına sarıldı. ulan bir adam kaçtı diye böyle yapılır mı başka bir iş vardı bunda. kel, hakanın göğüs boşluğuna sağlam bir yumruk geçirdi. hakan o yumrukla zütünden nefes alarak yere düştü. ismet buna yerde 2-3 tekma attıktan sonra, ulan huur çocuğu o kadar aradım bulamadım seni nasıl da karşıma çıktın sen dedi. o an anladım ki kel ismetle hakanın bir husumeti vardı. işin kötüsü hakan şimdi bu keli benim getirdiğimi sanacaktı. anasını gibiyim bi işimde yolumda gitsin.

kızı tanımak için onunla muhabbete başladım. tabi muhabbet dediysem o bana sadece evet hayır manasında göz kırpıyordu. yazık, yaşı 25 lerdeydi. neden öyle olduğunu merak ediyordum. aslında merak ettiğim daha başka şeylerde vardı. sürekli sırtüstü yattığı için memeleri yerçekiminden etkilenmeyip dimdik taş gibi olmalıydı. poposuda yatmaktan yumuşacık olmalıydı. tenide hiç güneş görmediği için bembeyazdı zaten. kaç yaşındasınız dedim. 20 den saymaya başlayacağım, yaşınıza gelince göz kırpın dedim. 21,22,23,24 gözünü kırptı. tahmin etmiştim zaten aşağı yukarı, sorularıma devam ettim.