Hasan Sabbah yalçın bir dağın tepesindeki bir adam.
kartal yuvası bir kalede oturuyor. alamut kalesinde. krallıkları deviren, adalet dağıtan, dehşet saçan bir adam. o zamanın Selçuklu sultanı selehaddin bu hasan sabbahın peşine kelle avcılarını göndermiş hasan sabbahın kellesini istemiş.
Gel zaman git zaman Hasan Sabbah'ın elçisi sultana gitmiş, saraya.
Elçi gelmiş demiş ki sultana bir lafımız olacak
Sultan buyur söyle demiş
elçi bakmış şöyle, Demişki bu kalabalık olmaz
Sultan kalabalığı göndermiş.
Elçi demiş ki bu korumalar da gitsin, lafım sana
sultan iyice merak etmiş, korumalarıda göndermiş.
o zaman elçi sultanın yanındaki iki kölemen korumaya bakmış
demişki onları da gönder
o zaman elçi sultanın yanındaki iki kölemen korumaya bakmış
Demiş ki onları da gönder
sultan onları göndermem, onlar benim oğullarım. ben en çok onlara güvenirim. Biz 3 ümüz bir kişiyiz demiş. Haydi söyle Veyahutta git .
o zaman elçi o 2 kölemen korumaya dönmüş ve demiş ki
size kılıçlarınızı çekin ve hükümdara kıyın desem ne yaparsınız ?
iki adam tereddüt bile etmemiş. emrin olur demiş.
bunun üzerine elçi arkasına bile bakmadan çekip gitmiş.
Ertesi gün sultan selehattin, hasan sabbah'ın kellesini almak için yolladığı kelle avcılarını geri çağırmış.