Hasan Sabbah yalçın bir dağın tepesindeki bir adam. Kartal yuvası bir kalede oturuyor. Alamut kalesinde. Krallıkları deviren adalet dağıtan, dehşet saçan bir adam. O zamanın Selçuklu Sultanı Selahattin bu Hasan Sabbah’ın peşine kelle avcılarını göndermiş. Hasan Sabbah’ın kellesini istemiş. Gel zaman git zaman Hasan Sabbah’ın elçisi Sultana gitmiş saraya. Elçi gelmiş ve Sultana bir lafımız olacak demiş

Sultan; Buyur söyle demiş.

Elçi bakmış şöyle, Bu kalabalık olmaz demiş.

Sultan kalabalığı göndermiş.

Elçi; bu korumalar da gitsin lafım sana demiş.

Sultan iyice merak etmiş ve korumaları da göndermiş.

O zaman elçi sultanın yanındaki iki kölemen korumaya bakmış. Demiş ki Onları da gönder.

Sultan; Onları göndermem, onlar benim oğullarım, en çok onlara güvenirim. Biz üçümüz bir kişiyiz. Hadi söyle yahut ta git. Demiş.

Elçi; o iki kölemen korumaya dönmüş demiş ki. size kılıçlarınız çekin ve hükümdara kıyın desem ne yaparsınız?

iki adam tereddüt bile etmemiş,
Emrin olur demişler.

Bunun üzerine elçi arkasına bile bakmadan çekip gitmiş.

Ertesi gün Sultan Selahattin Hasan Sabbah’ın peşine gönderdiği kelle avcılarını geri çağırmış

Edit: https://m.youtube.com/watch?v=UzW-TWwiu4k